Jakoś nigdzie mi nie pasowało. Nie mogę nigdzie znaleźć: który papież zezwolił na sekcję zwłok i w którym roku. Z góry dziękuje za odpowiedź.

Sykstus IV zezwolił także lekarzom na dokonywanie sekcji zwłok, choć za każdym razem wymagało to zgody miejscowego biskupa i dotyczyło jedynie ciał niezidentyfikowanych osób oraz skazańców.
... tak podaje Wikipedia.

Czy taki dołujący temat musi być w Hyde Parku?

Czy Twój denny post musi być w tym temacie?

Oj dawno nie byłam na forum. Trochę spóźnione podziękowania dla Rojzi.

Bartas: Czemuż temat twoim zdaniem jest dołujący? Dla mnie sekcje zwłok nie są czymś strasznym, a raczej czymś niesamowitym. Dzięki nim medycyna ruszyła z średniowieczu i weszła w nową epokę. Dzięki nim wiemy jak człowiek działa i jak piękny jest w środku. Tak- piękny. Nie ohydny i obrzydliwy, a piękny, cudowny i zachwycający. Naprawdę niewiele trzeba by to dostrzec

A swoją drogą. Wiecie, że w epoce renesansu wykonywało się publiczne sekcje zwłok? Jedna z takich sekcji uwieczniona jest na obrazie Rembrandta : lekcja anatomii doktora Tulpa. Jak patrzę na ten obraz to nie mogę powstrzymać zadziwienia. A w zasadzie nie zadziwienia, tylko czegoś innego. Sama nie wiem, może tego uczucia solidarności z ludźmi, dumy że jestem człowiekiem. Nie wiem jak to określić. Takie sekcje zwłok cieszyły się ogromnym zainteresowaniem. W dzisiejszych czasach coś takiego byłoby niedopuszczalne, osoby biorące udział w takich sekcjach zwłok pewnie uważane byłyby za dewiantów. A ja... myślę, że ci ludzie kierowali się czymś co jest wspólne dla wszystkich ludzi, co nas łączy, co sprawia że potrafimy dokonywać odkryć i się uczyć. Mam na myśli ciekawość. Niesamowitą ludzką ciekawość. Ciekawość co jest w środku i jak to działa. Przecież ci ludzie nie mieli dostępu do ilustrowanych atlasów anatomicznych, nie mogli przeczytać w książkach, albo obejrzeć w telewizji programu o budowie i działaniu ciała ludzkiego- ICH CIAŁA. To był jedyny sposób, by zobaczyć jak oni sami działają, jak są zbudowani. I nie mogę nawet sobie wyobrazić, jak zachwyceni musieli być tym, co zobaczyli

Ale to chyba byli ludzie związani z medycyną i dlatego ich to interesowało - to nie byli jacyś ludzie z ulicy, którzy zobaczyli szyld "tutaj sekcje zwłok" i przyszli z ciekawości.

Nie, to były sekcje publiczne. Płatne. Mógł przyjść na taką sekcję zwłok każdy kto zapłacił. Zresztą nie mało. Nie sugeruj się tym co widzisz na obrazach, tam zwykle przedstawione jest kilka postaci. Ale normalnie takie sekcje były wykonywane na wielkich salach, czy rynkach. Mogło je oglądać setki osób.

Ekhm... to nie był renesans. W renesansie zwłoki kradło się na cmentarzach i cięło nocą przy świeczce.
Theatrum anatomicum to raczej barokowa moda, opisywana przez Moliera jako sposób na spędzenie wieczoru z narzeczoną

To nie do końca tak. Renesans to zdecydowanie właściwa epoka. Nie kradło się zwłok, bo można było już wtedy kroić. W renesansie powstały zresztą pierwsze katedry anatomii (całkowicie legalne) na wyższych uczelniach! No i wiele dzieł, które opisywały budowę człowieka- po raz pierwszy po starożytnych. Po raz pierwszy na podstawie prawdziwych, wnikliwych obserwacji, po raz pierwszy krytycznie.
Obrazy Rembrandta to oczywiście tylko przykład. Publiczne sekcje zwłok odbywały się już wcześniej, choć masz rację, że rozpowszechniły się nieco później. Poza tym, mówienie o tym jak o "modzie" moim zdaniem jest nieuprawnione i niesprawiedliwe, choć tak to jest przedstawiane w podręcznikach od historii. Teraz też ludzie chodzą do opery ze snobizmu, ale nie sprawiedliwe jest mówienie, że opera jest dla snobów, nie uważasz?

A z resztą wyobraź sobie Rojza, co ty byś czuła, czy nie byłabyś ciekawa? Ja się przyznaję- pierwsza byłabym na takiej sekcji. Ludzie przecież nie mieli pojęcia jak są zbudowani. Jak byli ciekawi? Myślę, że ciekawość ich po prostu zżerała.

No jasne, ja jestem z natury ciekawa
Ale przecież moda nie musi być czymś złym. Snobizm intelektualny to bardzo dobra moda.
W czasie mojej krótkiej przygody z wyższą edukacją miałam wykłady w krakowskim theatrum anatomicum na Kopernika. Strasznie śmieszna salka, mała, wąska, z niewygodnymi i prawdziwie antycznymi ławkami. Nietrudno sobie wyobrazić taki publiczny wykład w tej sali.