Dziś obudziłam się o piątej. Zdjęłam kota z twarzy i patrzę za okno. Było podejrzanie pomarańczowo. No dobra myślę sobie, może jakaś elektrownia wybuchła albo może spadł radziecki satelita... podczołguję się pod parapet i myślę "o jaka mgła". Ale coś jakby się rusza ta mgła. Przecieram oczka,
przyglądam się dokładniej i co widzę.... ŚNIEG! Tumany śniegu kłębiące się za moim oknem. Szalona zawierucha. Kurczę myślę, czyżbym przespała trzy pory roku? Ale nie, nadal mamy marzec, Wielkanoc za trzy dni, wszystko w porządku. Tylko ta anomalia za oknem nie pasuje...
Idąc na kolejkę wszystko było takie piękne, nie myślcie, że się skarżę. Te bielutkie, śnieżne czapy na gałęziach, na dopiero co powstałych pąkach. A zestawienie zieleni i bieli w miejscach, gdzie przez śnieg przebijały się płaty świeżej, soczystej trawy sprawiały oszałamiające wrażenie. Och, gdybym miała aparat fotograficzny. Może jutro uda mi się zrobić zdjęcia, jak nie będę musiała się spieszyć na zajęcia...
Natura zachwyciła i zadziwiła mnie dziś zarazem i chyba zapowiadają się w końcu bielutkie święta Może na saneczki?
I nawet to, że wracając do domu musiałam nieźle się nakombinować by dotrzeć tu w miarę sucha i nieobłocona nie jest w stanie mnie zniechęcić do naszej polskiej iście wiosennej aury

P.S.
Apel do wszystkich zmotoryzowanych:
Postarajcie się nie jeździć po tych jeziorkach wypełnionych zimnym błotkiem przy krawężnikach z szybkością, która powoduje powstawanie chlapiastego prysznica opadającego wprost na przechodniów. My- niezmotoryzowani bylibyśmy bardzo wdzięczni

Anomalią to można śnieg w czerwcu nazwać - w naszym klimacie śnieg pada często jeszcze w kwietniu, stąd przysłowie - "kwiecień, plecień, wciąż przeplata, trochę zimy, trochę lata".

Ale było już tak ciepło... Chyba się przyzwyczaiłam do tego, że jest wiosna i jak przyszło ro coś, nie zauważyłam, że jakby nie było to mamy jeszcze zimę kalendarzową. Tak czy siak zima znowu zaskoczyła drogowców

A to fakt - z tydzień temu jak odrobina śniegu spadła to jak głupi jeździli po Warszawie i tony soli rozsypywali a wczoraj i dziś nie widziałem nawet ducha piaskarki :/

Rita, strasznie mi przykro, ale nie da się jeździć unikając kałuż
Mogę jedynie zwolnić, kiedy kogoś widzę.
Większość Twoich malowniczych , błotnistych "jeziorek" powstaje na przejściach dla pieszych i przy wąziutkich chodnikach.

piękne... często budzisz sie w ten sposób ? Nie mam kota, więc nie wiem, może to norma

:rotfl2:

Pisanki jadace na sankach,no coz ja czegos takiego nie pamietam,ale bywa:P

Są dwie opcje:
albo zdejmuję kota z twarzy,
albo budzę się w szparze między łóżkami.

Tak czy siak kot śpi zawsze w tym samym miejscu, czyli na środku mojej poduszki Niezależnie czy jest tam moja głowa czy nie... Poza tym kilka razy obudziłam się z kocią łapą w ustach... Niezapomniane wrażenie


No właśnie u mnie są wzdłuż całej ulicy. A ulica ma trzy pasy i nawet jak nie ma korków to większość samochodów jeździ pasem przy chodniku. Zdecydowanie przekraczając dopuszczalną prędkość na tym odcinku...

P.S. Totalnie na marginesie: czy zauważyliście tą migającą na górze forum reklamę pulpecika? Kurczę, mnie ten pulpecik kojarzy się z jednym... W żadnym razie do jedzenia.