Rozmówki Kościoła z człowiekiem,
czyli kościelna droga do szczęścia w „kiedyś-tam”


Nie będziesz miał swojego rozumu przed moim.

Nie myśl, nie miej swojego zdania, chyba, że jest zgodne z doktryną, nie mów, co myślisz, chyba, że jest to w zgodzie z poglądami grupy, nie odczuwaj tego, co czujesz, nie nazywaj tego i nie mów o tym nikomu, ponieważ nie jest ważne, co czujesz, a co masz czuć, a co masz czuć, kiedy, i wobec czego, powiemy ci my, nasza doktryna. Twojego ciało i ty sam okłamujesz samego siebie, nie możesz sobie ufać. Musisz ufać nam, a przede wszystkim istocie, której istnienia nie możemy dowieść, ale której istnienia nie możesz badać ani podważać, bo to grzech, czyli coś, co sprowadza na ciebie nieszczęście. Jesteś grzesznikiem, to znaczy świadomie i dobrowolnie wybierasz zło, czyli robisz coś kompletnie nielogicznego, bo po co ktoś robiłby coś, co ostatecznie mu nie będzie służyć i przyniesie mu negatywne skutki? Jaka istota tak czyni? Ty i wszyscy ludzie. Nie jest ważne, co ty czujesz, słyszysz, myślisz, widzisz, doświadczasz. Ważne jest to kiedy, jak, gdzie i co my ci powiemy, że masz doświadczać, myśleć i wyrażać. To, co pochodzi od ciebie, nie jest ważne, chyba że jest wynikiem tego, co pochodzi od nas i co my akceptujemy. Porzuć zatem swoje grzeszne poznanie i przyjmij nasze, pochodzące od łaski. Bo nasze jest Boże, a twoje grzeszne.

MY WIEMY LEPIEJ, CO JEST PRAWIDZIWE.

NIE MÓW O NAS ŹLE (NP. ŻE MOŻEMY SIĘ MYLIĆ), SZANUJ NASZĄ DOKTRYNĘ, BO INACZEJ OBRAZISZ NASZE UCZUCIA RELIGIJNE, A NA TO JEST PARAGRAF.

KAŻDA PRAWDA, KTÓRA PRZECZY PRAWDZIE NAM OBJAWIONEJ, A KTÓRĄ MY GŁOSIMY, JEST ILUZJĄ.

MY CI POWIEMY, CO NAM OBJAWIONO, TY MASZ PRZYJĄĆ, ŻE TAK JEST.

NIE CHODZI O ROZUMIENIE. TWÓJ ROZUM JEST OGRANICZONY.

BÓJ SIĘ I BĄDŹ POSŁUSZNY.

A mozesz przytoczyc oficjalne dokumenty tego kosciola, o ktorym piszesz, na potwierdzenie twoich wywrzeszczanych tez?
Inaczej to oszczerstwa i twoje wymysly.

Po pierwsze – kilkunastokrotna parafraza tej samej tezy to nie jest „rozmowa”. Więc skąd tytuł „rozmówki”?
Po drugie – jak sobie wyobrażasz dyskusję nad tym co tu wyprodukowałeś?
Po trzecie – dlaczego się wydzierasz?

Oczywiście na żadne z tych pytań nie odpowiesz, prawda?