Witam Was, Szczęść Boże.
Upalne lato w trwa w najlepsze. Zmiana pogody już w przyszłym tygodniu. Z roku na rok jest coraz cieplej, odnotowywane są coraz to większe rekordy temperatur.

Prognozowanie pogody to zastosowanie wiedzy z zakresu meteorologii oraz nowoczesnych technik gromadzenia danych i technik komputerowych w celu przewidywania stanu atmosfery w przyszłości. Historia prognozowania pogody sięga niepamiętnych czasów wraz z wyroczniami i wróżbitami, ale współczesna nauka pochodzi tak naprawdę z końca XIX wieku i początku XX wieku. Jednak od czasu II wojny światowej, kiedy to zasoby techniczne, takie jak radar i nowoczesna komunikacja, sprawiły, że dostęp do danych stał się szybszy i bardziej obfity.

Prawa rządzące zachowaniem atmosfery wywodzą się z mechaniki płynów. Do ich rozwiązania można wykorzystać modele matematyczne i superkomputery. Mimo to, choć rozdzielczość naszych danych wzrosła wykładniczo, prognozowanie pozostaje w równym stopniu sztuką, co nauką. Rzeczywiście, stan atmosfery można zrozumieć w teorii chaosu i nigdy nie można go całkowicie zdefiniować, co pozostawia miejsce na czynnik ludzki w prognozowaniu.

Życie i praca wielu ludzi zależą od pogody. Wróżbici z epoki kamienia łupanego i kapłani starożytności próbowali przewidzieć pogodę, aby uzyskać dobre zbiory, uniknąć powodzi itp. W starożytnych Chinach powstało dzieło na temat meteorologii, Nei Jing Su Wen, które również zawierało prognozy. Do 650 r. p.n.e. Babilończycy wydedukowali, jaka będzie pogoda, obserwując typy chmur, a około 340 r. p.n.e. Arystoteles opisał wzorce meteorologiczne. W 300 r. p.n.e. filozof Teofrast opublikował nawet The Signs of the Weather, pierwszą pracę na temat prognozowania pogody w Europie.

Starożytne metody prognozowania pogody opierały się na doświadczeniu powtarzających się wzorców zdarzeń w jednym miejscu. Na przykład żeglarze byli w stanie przewidzieć nadejście burzy na podstawie gęstniejących chmur. Dało to początek wielu powiedzeniom, takim jak: "Jeśli słońce zachodzi na czerwono, pogoda będzie jutro dobra", z których niektóre zostały potwierdzone przez współczesną naukę, a inne są czysto anegdotyczne.

Odkrywcy od dawna odnotowywali pogodę w swoich notatnikach, a dane te mogły być wykorzystywane do tworzenia prognoz, ale dopiero wraz z pojawieniem się telegrafu w 1837 roku informacje te można było szybko zestawić, aby uzyskać dokładny obraz stanu atmosfery w danym momencie. Analizując te dane w formie mapy, można było uzyskać

Francis Beaufort i Robert Fitzroy byli jednymi z pierwszych, którzy dokonali takich prognoz. Pomimo sceptycyzmu ich współczesnych, tym dwóm członkom Królewskiej Marynarki Wojennej i wpływowym kręgom udało się narzucić swoją pracę naukową dzięki uzyskanym wynikom.

Początek XX wieku przyniósł rozwój równań rządzących atmosferą przez różnych naukowców, w tym szkołę norweską, kierowaną przez Vilhelma Bjerknesa. Zostało to ostatecznie przetłumaczone na programy komputerowe, gdy komputery stały się wystarczająco wydajne w latach siedemdziesiątych.

Według strony internetowej Météo-France, "w ciągu ostatnich trzydziestu lat jakość prognoz pogody Météo-France poprawiała się średnio o jeden dzień co dziesięć lat. Obecnie [w 2016 r.] prognozy pięciodniowe są tak samo wiarygodne jak prognozy trzydniowe dwadzieścia lat temu.

Źródła :
Pogoda jutro

Pogoda