Oj kierowco kierowco, już poruszaliśmy temat roboto głupoty, to dobre dla ciebie i tobie podobnych. Lenistwo niema z tym nic wspólnego. Mając w żyłach błękitną krew, nigdy pracą się nie zhańbisz i grzeszył nie będziesz. Już od dziecka rozumiesz znaczenie słów Jezusa, by się bytem nie przejmować, bo Bóg o ciebie zadba. W życiu nie przyszłoby mi do głowy, by tak mądrych słów nie uszanować.
PS
Nie podpuszczaj emerytów, gotowi na wieści z Ameryki zrezygnować z emerytury i szukać zatrudnienia

Otóż to.
" Kto nie pracuje, niech też nie je" powiedział św Paweł.

Powiedział oderwawszy się od pracy, czy być może rozmyślając przy stole pełnym jadła, na które pracowali od rana do nocy niewolnicy?

Kurde, czytam i nie wierzę, ani słowa o niewątpliwym sukcesie prezydenta Dudy tzn. 10 minutowym spotkaniu z p.Trumpem. Trochę trzeba było wcześniej poczekać, ale chyba było warto?

Nie wiem o czym rozmawiał Duda z Trumpem ale chyba jednak powinien poruszyć temat zamachu stanu w Polsce i poprosić o pomoc amerykańską administrację, sami nie damy rady.

Żeby pogadać o zamachu stanu to już trzeba się wykazać dobrą angielszczyzną...

Nie trzeba dobrej angielszczyzny, ani w ogóle angielszczyzny, aby mówić o polityce. Ale nie sądzę, aby to był sensowny temat do rozmowy. Trump pokazał Dudzie, gdzie jest miejsce Polski. Jak też potencjalna sprawczość Dudy wobec sprawczości Tuska.
Choć Tump jest (jak mi się wydaje) podobnie mściwy i pamiętliwy jak Tusk, to jednak mniej kieruje się emocjami, a bardziej pragmatycznymi interesami.
Jaki interes mogą Stany zrobić w Polsce? A Jaki w Niemczech albo w Rosji?
Polska to pionek. Wielki Pan może takich klientów przyjmować w przedpokoju?
To Polska ma interes w antyszambrowaniu u Trumpa, a nie odwrotnie.

Na marginesie, złośliwostki wobec Dudy są jedynie przejawem stosunku do niego. Chyba, że celem ich jest sprowokowanie do symetrycznych, albo przesadzonych, złośliwostek wobec miłościwie nam panujących. (Ze wstydem się przyznam, że od dawna chodzi mi po głowie określanie wodza mianem bohatera znanej powieści - Buratino.)

Trump pokazał Dudzie gdzie jest miejsce Dudy, nie Polski. Ja bym oczekiwał od prezydenta, z którym mi nie po drodze, ale który jednak mnie i mój naród reprezentuje, żeby nie dawał się traktować w sposób poniżający. Nerwowe truptanie wokół pokoju gościnnego jak uczniak przed egzaminem, czekanie przez 50 minut na spóźnionego Trumpa, co nagrała robiąc niedźwiedzią przysługę republika, następnie rozmowa 10 minutowa, z której pewnie jedną trzecią stanowi zwyczajowe powitanie, a następnie ogłaszanie tego jako wielki sukces jest niepoważne i obraża mnie jako obywatela. Za parę dni Trump ma spotkanie bodajże z Macronem, ciekawe czy też będzie z nim rozmawiał w pokoiku gościnnym, przez parę minut, czy w białym domu. A co do znajomości języka jest on bardzo ważny, dobrze byłoby się go porządnie nauczyć, szczególnie mając na to dwie kadencje.

Niestety, to dotyczy rangi Polski. Ranga Francji na arenie międzynarodowej jest niepomiernie większa.
Ale pewną rolę też odgrywała pozycja Dudy w Polsce, a mianowicie to, że on nic nie może., Ma związane ręce. Na dodatek już się pakuje. Jaki interes mógłby Trump z nim ubić? Doskonale wiedział, że wszystko co ustali z Dudą zostanie storpedowane przez Tuska. To Tusk jest dyrygentem.
Poza tym, to Duda miał interes do Trumpa, a nie Trump do Dudy.
Polska jest klientem. I to niezbyt ważnym. Jest klientem propagandowym wykorzystywanym tylko do tego, aby drażnić Niemcy i Francję. Wiadomo, że nie przeniosą Ramstein do Jasionki, ani Rostocku do Kołobrzegu. Ale straszyć tym można. Bo a nuż coś przesuną?

Jakie 10 minut. To było 8 minut. Ale te 52 minuty paranoi i miotania się dudowego od ściany do sciany - bezcenne. Ciekawym, co na to żona. Co na to dzieci. Błazenada.

Pogdybać zawsze można.
Co by było, gdyby to spotkanie trwało nie 10 minut, ale powiedzmy 45 minut, 60 minut, 120 minut, dobę, lub weekend?
Jaki czas spotkania skutkowałby największym wzrostem rangi Polski.
Jaka długość spotkania najbardziej odpowiadałaby żonie, a jaka dzieciom?

No powiedzmy długość spotkania z Macronem, skorygowana o wielkość populacji, pomniejszona o 48,17% z racji francuskiego Force De Frappe, powiększona o 18,7 % z racji naszego połozenia geograficznego.
Następnie razy dwa, bo wiadomo, kto królem i królową Polski. No i Mickiewicz plus husaria pod Wiedniem.

Jak by nie liczył, 60 minut to nie będzie. Sama husaria to już jakieś 33 minuty, a gdzie Mickiewicz, król...

Sposób, w który Donald Trump i wiceprezydent Stanów Zjednoczonych J.D. Vance potraktowali prezydenta Ukrainy Wołodymyra Zełenskiego, można określić tylko jednym słowem i jest nim niestety chamstwo. Sowieckie, dla precyzji, chamstwo. Rzecz w tym, że i to określenie jest zbyt uprzejmie. W historii światowej dyplomacji czegoś takiego w relacjach państw cywilizowanych nie było nigdy. Zapewne więc należałoby, chcąc określić postępowanie prezydenta i wiceprezydenta USA, zacytować frazę z klasycznej polskiej komedii, czyli "C.K. Dezerterów", w których padły słowa: "nie ma w słowniku kulturalnych ludzi słów, które by mogły wystarczająco obelżywie określić pańskie postępowanie".
https://www.onet.pl/informacje/onetwiad ... /qweh6kj,7

Czy jest gdzieś dokładny przebieg rozmowy-kłotni? Wszystkie relacje silnie zabarwione propagandowo.
Czy jest znana treść proponowanego porozumienia?
Oczywiście, Triump zagrał nie fair już przy powitaniu złośliwie odnosząc się do garnituru Zelenskiego. Może od razu chciał go stłamsić?