Witam
chodze do 6 klasy, moj brat w tym roku poszedl na studia i nie ma go cale dnie, a ja jestem przyzwyczajony ze on zawsze jest w domu, jest spokojny i mogę sobie z nim pogadać o wszystkim itp.Cale dnie zle sie czuje bo go nie ma i nie mam ochoty nawet isc do szkoly. mozna powiedziec ze jestem takim mamisynkiem, mama jest zawsze w domu, opiekuje sie niepelnosprawna siostra.Tata ciągle jest w pracy.Zawsze byłem normalnym pogodnym i koleżeńskim chłopakiem,az do chwili gdy pojechalem na kolonię nad morze, a wiadomo stres bo nie ma bliskich, do tego nie jadlem sniadania bo nie mialem ochoty- tez stres, gdy przyjechalem juz na miejsce i bylem w toalecie i zalatwialem sie, byly rozne odglosy ktore towarzyszyly mi podczas robienia "kupy" nie da sie ukryć-pierdnąłem.No i od tego sie zaczelo, zaczeli mnie wyzywać od sraczy,klopencjuszy itp.Straciłem poczucie kolezenstwa z ich strony.Płakałem cały czas, bolal mnie brzuch i chodziłem do toalety.W końcu nie wytrzymałem i zadzwoniłem do rodziców. Tata sie zdenerwowal i zadzwonil do opiekuna, zostalem przeniesiony do 15-16 latkow- naszczescie byli spoko. ale uraz pozostał do tej pory
moj najlepszy kolega znalazl sobie innych przyjaciol i prawie ze mna nie rozmawia, no chyba ze w lawce na lekcji,a siedzi ze mna dlatego ze jestem dobry z ortografii, a on z matematyki wiec sie uzupelniamy..
Bardzo tesknie do brata i mimo ze bedzie ze mna w domu przez 2 dni w tygodniu, caly czas zle sie czuje, nie mam na nic ochoty. caly czas chce byc w domu z mamą. prosze poradzcie mi coś, zeby tak nie było.
zeby wszystko bylo dobrze co do problemów wymienionych wyżej, ja już dłużej tak nie mogę, w końcu popadnę w jakoś depresję

Może powinieneś poszukać nowego towarzystwa? Lubisz sport; karate? piłka nożna? wspinaczka? bieganie? A może wolisz zajęcia naukowe; kółko chemiczne? szkolne kółko teatralne? Jak dobrze poszukasz to z pewnością znajdziesz coś co Cię zainteresuje? A może spróbujesz się zakręcić jako ministrant? Albo jeszcze lepiej - wolontariusz? Możliwości jest multum, tylko trzeba się chwilę zastanowić . Masz szansę poznać nowych ludzi, którzy podejdą do Ciebie bez żadnych uprzedzeń.
pozdrawiam

Sadze ze modlitwa powinna zalatwic sprawe

Taa... Modlitwa załatwi każdą sprawę...

Na pewno kochasz swojego brata...A kochać kogoś- to chcieć dla niego dobrze...Pomyśl- wolałbyś brata na rencie lub bezrobotnego, który by cały czas siedział w domu?? Czy brata na studiach z dala od ciebie ale szczęśliwego, w towarzystwie rówieśników...

Na pewno znasz św. Tereskę z Lisieux- jej ojciec bardzo ją kochał i gdy powiedziała mu o chęci wstąpienia do Karmelu- był to dla niego cios- mimo to -wbrew swoim naturalnym odruchom- tak aktywnie wspierał jej dążenie, że pojechał z nią do biskupa a potem nawet do papieża- by otrzymać zgodę na jej wstąpienie w wieku 15 lat...


Ktoś mądrze powiedział, że trzeba działać tak- jakby Boga nie było i modlić sie tak- jakby wszystko od tego zależało...Działanie i modlitwa to dwa skrzydła na których można odlecieć od swoich kłopotów...

A jeśli mimo to sie nie uda- to znaczy, że to cierpienie jest do czegoś potrzebne, jest w Bożym planie - na razie dla nas niejasnym- wszystko się wyjaśni w niebie- jeśli wtedy będzie nas to jeszcze interesować...

niestety nastolatkowie potrafią być bardzo okrótni... Za rok pójdziesz do gimnazjum i mogą Cię jeszcze spotykać różne nieprzyjemne sytuacje. Najważniejsze to to, żeby pamietać, że jest się swtorzonym na Obraz Boży, że jestem fajny, mądry, że wiele moge dać z siebie innym. Każda napotkana w moim życiu osoba jest dla mnie Darem od Boga i ja jestem dla innych takim Darem... Zobaczysz... minie trochę czasu, nabieżesz pewności siebie i dawne problemy wydadza Ci sie odległe i nierealne... Narazie możesz się np. porozglądac po klasie. Może jest w niej osoba, z której inni sie śmieją, która siedzi sama na przerwach, może dałoby się coś dla niej zrobić? Stając sie użytecznym od razu poczujesz się lepiej i łatwiej Ci będzie przezwyciężać stress Jeśliby jednak takowy Cie kiedyś dopadł, możesz np. nucić sobie w głowie jakąś "energetyczną" piosenkę, np. : "kto nie boi sie wierzyć, że sie uda? ja nie, ja wierze, wiara czyni cuda" Trzeciej Godziny Dnia Pozdrawiam!