Dałam w ten sposób do zrozumienia, że JA znam odpowiedź na to śmiesznie- łatwe pytanie.
Kiedyś czytałam bardzo, dużo. Mieliśmy też na półce, kupioną przez mojego ojca 12- tomową Encyklopedię PWN. Dziś jest w dużej części nieaktualna, ale nadal ją trzymamy, na pamiątkę po tacie, którego już nie ma.

Słowem tak tak/nie nie wiesz, że Winnetou napisany przez Niemca. Czapki z głów. Janusze i Grażyny tego nie wiedzą. Podobnie z żydostwem Jezusa i Maryi.
Odżydzanie Jezusa i Matki Boskiej, kuriozalne i pozornie śmieszne, ma swoją bogatą tradycję

Film "Chopin, Chopin" wszedł na ekrany, poniżej jedna z opinii widzów. Mnie raczej odstręczają od pójścia do kina.
"Film z ogromnym budżetem, rozmachem, świetną obsadą i głównym bohaterem, którego magiczna osobowość i genialna muzyka powinny gwarantować murowany sukces. Nie gwarantują. W założeniu miało to być kino autorskie, oryginalne i łamiące dotychczasowe stereotypy postrzegania Chopina. Tymczasem reżyser, przy dużym wsparciu scenarzysty, zaserwował nam „wariacje na temat” i „obrazki z wystawy”, czyli zdarzenia ( w dużej mierze antycypowane a nie poparte materiałem źródłowym) niepowiązane w żaden uzasadniony logicznie ciąg. Niestety, Eryk Kulm junior, który zabłysnął świetną rolą w „Filipie” wg Tyrmanda, błyszczy w Chopinie aż za bardzo, momentami „zagrywa się” na śmierć. Ten zdolny aktor, którego kamera ewidentnie lubi, jest źle prowadzony przez reżysera. Jego kreacja jest bardzo nierówna, pomijając już kwestie absolutnego braku podobieństwa fizycznego do Chopina ( Kulm to przecież „kawał chłopa” i nie sposób tego niczym zatuszować).
Sceny o zabarwieniu erotycznym o bardzo „ bogatym” podkładzie dźwiękowym ( ileż tam cmokania i mlaskania, ochów i achów) wypadają mało wiarygodnie, a już połączone z pluciem krwią - zbyt dosłownie. Brak w tym filmie finezji, szlachetności, dyskrecji i tajemnicy - tego co Chopin tak bardzo cenił i co uosabiał. Oprócz pięknych i wiernie oddanych duchowi epoki kostiumów, scenografii i genialnych zdjęć - prawda historyczna dobrze znana z epistolografii i świadectwa osób współczesnych Chopinowi - przerabiana jest bezlitośnie przez duet Reżyser-Scenarzysta na im tylko wiadomą modłę. Nie wiadomo w jakim celu. Bo czy na przykład obyczajowość chopinowskiej epoki dopuszczałaby rozmowę matki z synem w pokoju kąpielowym ( matka Chopina w wannie, Chopin tuż obok na krześle) Czy Chopin obnażałby się i pokazywał pokryte pijawkami spuchnięte podudzia swojemu muzycznemu rywalowi - Lisztowi????Czy Delfina Potocka pozwoliłaby sobie na frywolne zachowanie w obecności samego króla??? Czy Chopin mówił do George Sand po imieniu??? I czy na Boga - Sand i Chopin na Majorce byli zupełnie sami a Sand w ogóle nie miała dzieci??? I czy to ona zerwała z Chopinem a nie jak chciałby scenarzysta - była to decyzja kompozytora?? Plus wiele innych „ oboczności”, które muszą drażnić nie tylko chopinologów.
Wszystko to jest jednak niczym wobec strony muzycznej filmu. W filmie w zasadzie prawie nie ma muzyki Chopina. Dziwi też, że mając do wyboru tylu wspaniałych pianistów ( wystarczy posłuchać trwającego właśnie Konkursu Chopinowskiego) - w tych niewielu fragmentach utworów Chopina - nie ma prawdziwie dobrych wykonań, są jedynie poprawne.
Po obejrzeniu filmu odczuwam melancholijny, niczym Ballada f-moll, żal-że ten ogromny budżet został wydatkowany tak beztrosko,na coś co mogłoby być niczym Koncert e-moll a jest ledwie szkicem walca."

Podzielam niestety tę opinię. Trailer wszystko ukazuje. Dodatkowo pogrążyła mnie rozmowa z narcystycznym reżyserem w radio. Na domiar złego , jak wspomniany się zaklinał, aktor sam wykonał partie fortepianu.
Mogę sobie zatem wyobrazić. Dziękuję za takie coś.

Czy to ma jakikolwiek sens? Kultowy serial "Chłopi" zrealizowany po raz drugi, z czego zrobiono jakieś kreskowo- ołówkowe dziwadło. " Znachor"" po raz drugi, choć próbować kopiować Bińczyckiego, Dymną, Ładysza, Stockingera, Barcisia, wreszcie samego Hoffmana, to rzecz zupełnie niemożliwa. Teraz powstał kiczowaty "Chopin".... To tak, jakby próbować namalować " Bitwę pod Grunwaldem" po raz drugi.
Czy twórcy tych wątpliwych "dzieł" postanowili się ścigać, kto, co bardziej skopie?

Idzie o kasiorę. Smutne, że zarazem przypodobanie się najgorszym gustom ulicy.
No i niestety młodych ludzi, spłyconych przez telefoniki.Bedzie tylko gorzej.
No a te wszystkie jarmarczne seriale dla ubogich?
A kiedyś dzieła sztuki.

Kasiora to raz, po wtóre, taki "twórca" staje się znany- wywiady, spotkania itp. Przez chwilę o nim mówią. Pamiętam, kiedyś, bodajże w Cann, miało miejsce bardzo ważne wydarzenie- typu spotkanie gwiazd, reżyserów. O kim mówiono najwięcej? O kobiecie ubranej w suknię, która odsłoniła jej gołe pośladki. To jest dokładnie to.

Niestety. Wczoraj mikrofony i kamery w "parlamencie" otaczały buraka, prostaka, który puścił wiazankę do włączonego mikrofonu. Taki jest ludek, czyli odbiorca mediów. Także suweren. Wiedzą o tym macherzy od wiadomości, wiedzą geszefciarze od kina. No i nie dziwota, że oszołomione buraki sobie potę wybierajom jakichś trampków czy innych sutenerów.

Dziś o 14.00 tvp Kultura film Kto sieje wiatr. Klasyk. Polecam do namysłu.

Dobrego Teatru Telewizji też próżno szukać; jakaś sztuka Moliera w garniturach, lub wrzaski dwu staruszek na niby- szpitalnym łóżku To już wolę doktora Hausa.

Takich wybraliśmy, takich mamy.

Dla tych, którzy nie widzieli a by przejrzeć, zobaczyć powinni. Wersja z 1999r. Kto sieje wiatr.

Faktycznie, piszesz jak klasyczny asperger. Przypomnij sobie te trzy ilustracje od Javaheripour.
Masz może dobrze rozwinięte rejony mózgu warunkujące połączenia dalekich informacji.
Ale te krótkodystansowe - dużo poniżej normalności: nie potrafisz ani krzty współżyć z ludźmi: o nich kulturalnie i po ludzki pisać, wyrażać się, szanować; sanować ich wiarę i przekonania.
Ten sam schemat, jaki występuje u E.Muska: zdolność do wielkich i zaskakujących interesów i rozwijania marsjańskich planów: na Mars pofrunąć, zrobić tam interesy i tam dać się pogrzebać jako pierwszy Marsjanin - to jego marzenie. Ale współżyć z bliskimi: z aktualnymi lub byłymi żonami (4), z mediami i z otoczeniem swoim - nie potrafi!

Rozczaruję cię. Ja potrafię. Wystarczy inteligentnie udawać normalsa. Żadna sztuka. Ale odwrotnie - trudniej.
Nie trzeba być na nic chorym, by umieć ocenić i nazwać co jest buractwem, a co nie. Jaki jest koń, kazdy widzi.Sutener to sutener.

dziś powtórka ma Kulturze 15.30