Krytyka literacka, historia czy archeologia nie są kompetentne by oceniać, czy ktoś rzeczywiście spotykał się z bogami, uzdrawiał etc. One tylko pomagają ustalić, które teksty są i na ile są autentyczne i prawdziwe, na ile ich przekaz jest zgodny z ówczesną rzeczywistością, oraz wskazują linie, którymi należy podążać przy interpretacji tych tekstów
Te elementy w ogromnej mierze pomagają nam lepiej zrozumieć Pismo Święte, Jego historię, Jego treść, Jego przekaz. Dopiero na bazie tego buduje się wiarę

Rozpowszechniona i popularna obecnie teza że religia i nauka nie są ze sobą sprzeczne bo nie zajmują sie tym samym, zupełnie mnie nie przekonuje. Byłoby tak owszem ale tylko wtedy gdyby religia zrezygnowala z wypowiadania się na tematy mogące być obiektem analizy naukowej. Religia stopniowo zresztą wycofuje się z wielu twierdzeń które kiedyś były uznawane za oczywiste, ale pod wpływem rozwoju nauki okazały się nie do obrony. Dopóki nie wycofa się jednak ze wszystkich tego typu twierdzeń to konflikt będzie.
Wydarzenia takie jak spotkania ludzi z bogami o ktorych nauka rzekomo nie ma nic do powiedzenia, jeśli mialy miejsce to mogły być badane przez naukę (gdyby wtedy była na odpowiednim poziomie), ponieważ odbywały się w określonym rzeczywistym czasie, miejscu i brali w nich udział konkretni ludzie. Nie można powiedzieć że z punktu widzenia nauki jakieś wydarzenie nie miało miejsca a z punktu widzenia religii miało miejsce. Albo coś sie wydarzyło albo nie. Albo martwy człowiek ożył albo nie (Łazarz chociażby). Nauka nie może oczywiście powiedzieć że takie ożywienie jest na 100% niemożliwe ale może powiedzieć, że nie zna takiego przypadku a wszystko co wiadomo o procesach zachodzących w ciele człowieka po śmierci pozwala uznać, że jest to tak skrajnie nieprawdopodobne, że w praktyce możemy w ogóle nie brać takiej możliwości pod uwagę.
Jeśli czytam że jakiś starożytny władca zwyciężył w bitwie to moge przyjąć roboczą hipotezę, że tak rzeczywiście bylo i przy pomocy analizy tego i innych żródeł uznać to za mniej lub bardziej prawdopodobne, ale jeśli czytam że w tej bitwie osobiście wziął udział jakiś bóg to nie biorę tego w ogóle pod uwagę nawet hipotetycznie. Nie tracę czasu i energii na udowadnianie że tak było lub nie było. To normalne w wypadku wszystkich żródeł historycznych i myślę że każdy powinien się z tym zgodzić. Ludzie jednak nie są konsekwentni. Chrześcijanie inaczej traktują Biblię, muzułmanie Koran, inne religie swoje swięte teksty.
Według mnie kryterium oceny prawdziwości zdarzeń opisanych w tekstach religijnych istnieje ale jest ono całkowicie subiektywne - jest to wiara każdego konkretnego człowieka.

Ja sobie mogę wierzyć np. w to, że Izraelici wyszli w liczbie 2.5 miliona z Egiptu i po drodze do Kanaanu zburzyli Jerycho, tak jak to jest opisane w Księdze Wyjścia. Tylko że są bardzo silne argumenty przeciwko takiej wersji, a nawet dowody historyczne - w tamtym czasie Jerycho już nie istniało - i wiara upada. To jest miejsce, w którym nauka niejako koryguje naszą wiarę

Ja mogę sobie wierzyć w to, że Jezus Chrystus zmartwychwstał, tak jak to jest opisane w Nowym Testamencie. Nie ma jednoznacznych niepodważalnych dowodów które by mówiły, że tak nie było. Istnieją argumenty przeciwko takiej wersji, ale istnieją równie silne argumenty za jej prawdziwością. Tak więc dopóki nie jest udowodniona wersja przeciwna, moja wiara w Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa, chociaż wydaje się absurdalna ("zgorszenia dla żydów, głupstwo dla pogan"), jest w pełni uprawniona

Ja mogę sobie wierzyć, że Jezus, żyd z Palestyny, żyjący ok. 2000 lat temu, był równocześnie Bogiem. Przemawia za tym pierwotna historia Kościoła. Nauki przyrodnicze nie mogą tego zanegować, gdyż jest to rzeczywistość, którą się ze swej definicji nie zajmują
Weźmy na przykład chodzenie Jezusa po wodzie. Naukowiec może powiedzieć albo że z tego co wiemy wynika, że jest to niemożliwe , albo że nie wie jak to wyjaśnić. Żadna z tych odpowiedzi nie neguje ostatecznie faktyczności tego wydarzenia. Dlatego również wiara i w to, jest uprawniona
I może jeszcze wskrzeszenie Łazarza. Biologia mówi tylko tyle, że po śmierci ciało człowieka rozkłada się (w normalnych warunkach) i że brak jest zbadanego przypadku, aby po śmierci ciało ożyło. Ale biologia już nie może powiedzieć że niemożliwością jest, aby rozłożone ciało na nowo stało się ciałem. Tymczasem wiara, opierając się na klasycznej metafizyce Arystotelesa, mówi, że takie coś jest absolutnie możliwe


Są więc obszary, w których nauka może konstruktywnie wpływać na kształt wiary, we właściwy sobie obiektywny sposób, a wiara ma obowiązek przyjąć ustalenia nauki. Wiara zawsze jest budowana na fundamencie naszego poznawania rzeczywistości

Tak przyjaciele Katolicy w tym temacie. widze , ze macie i wiare i wiedze.
Czytam z przyjemnoscia