Pełni racji nikt raczej nie jest w stanie posiadać dlatego właśnie mówię, że wielu się zdziwi

Nie wykluczasz zatem, że i Ty się zdziwisz?

nie wykluczam z tym, że ja zdaję sobie sprawę, że Boga i tamtego świata nikt tu nie jest w stanie pojąć tak do końca i ja jestem tego świadoma Inni zaś uważają iż posiadają monopol na prawdę a Boga mają w małym paluszku.

Sorry, ale Ty umiesz rozmawiać, czy tylko potrafisz sie obrażać i pisac "a u was to biją murzynów"?
Model Hartle'ego-Hawkinga zakłada, że czas pojawia się z chwilą pojawienia się świata, czyli z chwilą wielkiego wybuchu (bo czas jest tylko jednym z wymiarów - wektorem rozszerzania się wszechświata i pojawia się wraz z pojawieniem się innych wymiarów, ktorych nie ma w osobliwości) i dlatego można mówić, że świat nie ma początku czasowego.
Ale jak widzisz to tylko manipulowanie słówkami.
Hawking wcale przez to nie udowadnia, że świat jest wieczny bezwzględnie, tylko wieczny w tym sensie, że ma aczasowy początek.

Ja natomiast niczego nie twierdzę w tym dziale na temat Boga.
Wyjaśniam tylko cierpliwie, że w obliczu braku możliwości zrozumienia przez nas tego, co jest przed czasem, przez WW, przed osobliwością, nawet jesli nie jesteśmy w stanie tego rozważać ze względu na niemożność zrozumienia przez nas, co dzieje sie gdy nie ma czasu - hipoteza Boga, bytu koniecznego, wiecznego (w sensie nie tylko niezniszczalnego, ale przed-czasowego) jest hipotezą atrakcyjną, chociaż w ogóle nieweryfikowalną.

I oczywiście ta "chłopska filozofia" nie jest żadnym dowodem, bo jak wiemy istnienia Boga udowodnić nie można. Możemy natomiast wskazać punkty graniczne ateistycznego rozumienia wszechświata.

To nie są granice ateistycznego rozumienia wszechświata, tylko po prostu granice rozumienia wszechświata. Wszelkie teorie co było "wcześniej", łącznie z teoriami religijnymi, nijak nie przybliżają nas do ZROZUMIENIA - są jedynie nieweryfikowalnymi pomysłami jak to wszystko wytłumaczyć. Można tym teoriom wierzyć lub nie, mogą komuś bardziej pasować lub mniej, ale żadnej nie możemy nijak sprawdzić nawet w najmniejszym stopniu. Dla mnie idea, że Wszechświat po prostu jest jest tak samo do przyjęcia jak dla niektórych, że to nie Wszechświat, a jakieś ich bóstwo po prostu jest. Gdyby jeszcze wyznawcy bóstw nie uważali, że to twory osobowe, to pewnie byśmy się nawet zgodzili. Po prostu to co ja nazywam Wszechświatem, oni nazywają imieniem swojego ulubionego bóstwa. Jedyna różnica jest taka, że mój Wszechświat nie jest osobowy i jego celem nie jest (w najmniejszym stopniu) wytworzenie małych żywych istot, które będą go wielbić.