Podobne marzenia miał Stalin....ba, aby przyspieszyć upadek chrześcijaństwa rugował go przemocą mordując wierzących....oczywiście nieskutecznie
Że tez wojujących ateistów tak drastyczny przykład niemocy niczego nie nauczył

xav, myślę, że ktoś musi prezentować i taki pogląd i dobrze, że WIST to robi. Myślę, że robi słusznie. Skąd wiesz, czy nie równoważy tego w inny sposób, a ja jestem pewny, że równoważy. Myślę, że w tym wypadku konfrontacyjna postawa była spowodowana tym, że tredje ocenia katolicyzm z punktu widzenia innych realiów, w których żyje.

@Alus

Kto to są "wojujący ateiści" i co mają wspólnego ze Stalinem, że mieliby się od niego uczyć?

Postawa chrześcijańska jest taka, że grzech nazywa się grzechem, a nie przymyka na niego oczy i szuka czegoś "dobrego". Współżycie homoseksualne, nawet jeżeli ci się to nie podoba, jest grzechem i dokładnie tego naucza Kościół, a my za nim będziemy powtarzać.

Nie czytujesz na forum wypowiedzi wojujących ateistów, czyli tych, którzy nie są zdolni postrzegać religii i wierzących w kategoriach pozytywnych?
Dla ścisłości - Ciebie nie umieszczam w tej grupie
Nie od Stalina się uczyć, ale na przykładzie nieskuteczności działań Stalina w unicestwianiu religii w ateistycznym komunistycznym kraju.

Podobne marzenia miał już Neron w politeistycznym cesarstwie. Podobne marzenia miał Hitler w celu zastąpienia nazistowską ideologią, która dzieliła ludzi na lepszych i gorszych. Tylko że o niczym to nie świadczy.

Generalnie moje stanowisko się nie zmieniło. Każdy z nas może napisać co myśli i zdania będą równoważne, puki nie poda się argumentów. Ja takowe podałem - albo ufamy naszemu Kościołowi, albo mu nie ufamy. Jeśli nie ufamy w jednym, to od razu możemy podważać każdą inną prawdę. Na jakiej podstawie mam ufać Kościołowi że są prawdy wiary i pomniejsze, które mnie np nie obowiązują? Zupełny absurd wychodzi z takiej postawy gdzie katolik może być poglądami bliżej protestantyzmu. Natomiast oczywiście katolik nie jest robotem i ja to wyraźnie podkreśliłem. Trzeba tylko rozumieć że myślenie to jedno, a jakiś fundament własnych przekonań, to co przejmujemy od innych to drugie. Nie nazwalibyśmy naukowcem człowieka, który jedyne co robi to podważa wszystko, bez oparcia się w metodologii, badaniach, źródłach itp. Natomiast dziwne że wiele głosów tutaj uważa że posiadanie fundamentu to oznaka braku myślenia. Kto ulegnie takiej manipulacji dopiero wykaże się brakiem myślenia.

Posiadanie fundamentu moralnego jest oznaką myślenia. Katolik powinien się do nauczania stosować, i to nie wybiórczo, inaczej jest niekonsekwentny. Przy tym wszystkim nie można też jednak zapominać o tym, że ludzie są ludźmi. Samo przyjęcie wiary nie powinno stać się jednak pretekstem do wyciągania wniosku, że tylko robi się homoseksualiście łaskę, że się go toleruje, bo ma się takie a nie inne skojarzenia, podczas gdy ta druga osoba skojarzenia może mieć zupełnie inne, inny światopogląd, i odbierze to jako wyraz ignorancji.

Nikt nie robi łaski homoseksualiście że go toleruje, a w każdym razie nie jest to prawidłowe rozumienie nauczania w tej kwestii. Na dokładnie tej samej zasadzie traktuje się wszystkich grzeszników i nie ma że homoseksualizm jest jakimś wielkim wyjątkiem. Każdy jest zapraszany do Kościoła, do zmiany w życiu, do samego Boga, ale nie głaska się człowieka po główce z pozwoleniem aby robił co chce. Jeśli piszesz o tym że do nauczania katolik powinien się stosować, bo z założenia jak katolik się po prostu z nim zgadza to słusznie piszesz. Ale jeśli chcesz zmian w sprawie podejścia do tego grzechu o jakim tu mowa to musiałbyś zmienić tekst Biblii. I tu wszelkie dyskusję się kończą. To ślepy zaułek bo oznacza tyle że ten sam Ducha albo spaprał Biblię, albo spaprze coś w przyszłości, albo nie ma żadnego Ducha a wszystko to tylko wymysły. Masz ten sam dylemat co autor tego tematu - chcesz mieć dwie rzeczy za jednym zamachem, ale ich nie da się połączyć. Tu jest wybór, bo nie ma miejsca na kompromis.

Widocznie nie zrozumiałeś mojej wypowiedzi. Ja nie pisałem nic o sobie w tym podsumowaniu. Odniosłem się tu do porównania do zoofilii, które padło wcześniej; do pytania, dlaczego w ogóle ktoś miałby tolerować czyny homoseksualne, sugerując jedynie słuszną receptę na życie dla każdego. Pisałem tu o stosunek katolików do przypadkowych osób, które spotkają w przyszłości na swojej drodze. Jeśli jednak i po drugiej stronie jest ignorancja w stosunku do Kościoła, to taka postawa jest z drugiej strony zrozumiała, ale warto może się wpierw spróbować porozumieć.

Ja odniosłem się do tego co pisałeś wcześniej o tym, że liczysz na zmiany, oraz powyżej, że należy stosować się do nauczania. To są dwie sprzeczności i nie wiem które stanowisko jest faktycznie Twoje.

W pewnym punkcie na poprzedniej stronie straciłem na to nadzieję całkowicie, bo istnieje zagrożenie, że ktoś doszuka się w tym działania Antychrysta, więc tak czy inaczej doszłoby do podziału. W związku z tym podsumowanie może być takie i tylko takie.

Poza sferą opętań i antychrystów jest jeszcze sfera ludzkiego przekonania, błędu lub oczekiwań. Nie wszystko co niezgadza się z nauką Kościoła musi byc od razu żywym antychrystem. To niebezpieczne doszukiwanie się w sobie jakichś opętań itp.

Lepiej się więc wycofać niż nosić w sobie wątpliwości.

Wątpliwości są normalne i zazwyczaj zdrowe. Myślę że wielu ludzi boi się ich i woli udawać, ale na dłuższą metę nie da się udawać i wątpliwości wrócą. To jest właśnie ten element o którym pisaliśmy nieraz, że katolik nie jest robotem. I dobrze, bo ma wole poznać i zrozumieć, a tak nic nie rozumie tylko ślepo wierzy choć nie wie tak naprawdę w co. Nikomu nie wyjaśni, przed nikim nie obroni tej wiary. Ja jedynie napisałem że takie wątpliwości to ślepa uliczka o ile chce się pozostać osobą wierzącą, co nie znaczy że trzeba udawać. Trzeba za to cały swój system wartości prześwietlić i zobaczyć co z tego wyjdzie.