Swoją drogą, to które religie tak naprawdę, wymagają od swoich wyznawców bezwzględnego posłuszeństwa? Czy jest ich aż tak wiele?

Wiara nie jest moim zdaniem wynikiem naszego logicznego rozumowania, ale opiera się przede wszystkim na decyzji naszej (wolnej) woli, której się nasz rozum podporządkowuje, i jest jej aktem. I mam wrażenie, że ta wola wiary jest w nas zaszczepiona i dlatego nazwałabym ją nawet naszą elementarną potrzebą i jednocześnie wewnętrzną, intuicyjną "wiedzą" o czymś, w co możemy wierzyć, bo jest przyczyną wszystkiego, co nas otacza i też nas samych...

Rzeczywiście zacząć trzeba od siebie a to z prostego powodu, że większość swoich myśli jesteśmy świadomi a co za tym idzie możemy to konfrontować przynajmniej w umyśle do porównania. Dlatego pewnego rodzaju wiarę pokładamy w sobie bo przecież w sporym procencie siebie znamy zatem ta wiara jest niemalże wiedzą. Dopiero porównując się z innymi zaczynają sie schody. Ponieważ nie mamy pewności w jakim procencie przedstawiany obraz jest prawdziwy w jakim wypaczamy go przez samo postrzeganie. Jednak te dodatkowe obrazy innych mogą byc dodatkowym impulsem do takich poczynań , które pomogą dopełnić nasz obraz lub rozszerzyć dzięki dodatkowym doświadczeniem jakie mogą być naszym udziałem pod wpływem drugiego człowieka. Dlatego wiara bardziej wynika z przeżytych doświadczeń , które są świadkami naszej wiary i tego co uznajemy za prawdziwe. Nie na darmo niektórzy mają symptomy tkwienia w pewnych mechanizmach uwarunkowanych swoimi przekonaniami. Czy można aktywnie zmienić wiarę ( nie mam tu na myśli wiary w Boga)? Myślę , że tak. Potrzeba jednak do tego doświadczeń i pewnego rodzaju wykroczenia do przodu. Czyli uwierzenie w coś zanim to nastąpi i postępowanie tak jakby to już nastąpiło. Niektórzy nazywają to wizualizacją.
Odnośnie wiary jakie reprezentują religie, przez większość wierzących są traktowane jak dogmat jak pewnego rodzaju informacja , którą się przyjmuje do wiadomości ale której nie można udowodnić a co za tym idzie nie mogę mieć pewności, czy moje kroki są słuszne. Jednak w moim mniemaniu te religie jeżeli chcemy być jednoznaczni i nie być fałszywi nawet względem siebie, prowadzą do pewnej fundamentalizacji.
I sama ta fundamentalizacja o ile jest prawdziwa i np opiera się rzeczywiście na samym Bogu powinna przynosić owoce oraz mieć odzwierciedlenie w naukach . Takie iż potwierdzi je a przede wszystkim wskaże na takie rozwiązania, które będzie łatwo wykonać nawet tzw prostaczkom. Jeżeli zatem ludzie cierpią a np głęboko skrzywdzeni ( np zgwałcone dzieci) nie potrafią kochać ani przebaczyć to co to ma być za miłość , która przebacza grzesznikom ich winy a nie uznaje cierpienia tych , którzy z powodu doznanego zła stają się jak żywe trupy?