Chciałem zadać dwa proste pytania.
Co jest gorsze i bardziej niebezpieczne dla katolika? :
1. Dyskusja z ateistą?
2. Czy dyskusja z Świadkiem Jehowy?

Chciałbym, poznać wasze zdanie:
Która z tych dyskusji jest bardziej niebezpieczna dla katolika ?
Ale przede wszystkim chciałbym poznać odpowiedź na pytanie:
Dlaczego jest bardziej niebezpieczna ?

Groźniejsza jest rozmowa ze ŚJ, bo ateista sie myli a ŚJ kłamie (parafraza zasłyszanego tekstu).

Niebezpieczna w jakim sensie?

Dyskusja zawsze jest w porządku! Jak ktoś ma inną religię, nie oznacza to, że nie można się nawzajem nakładniać/nawracać. Dialog pomiędzy religiami powinien być czymś powszechnym.

To ateista nie kłamie ?

Niebezpieczna w sensie: że bardziej może wpłynąć na poglądy wierzącego katolika.

Może cię zdziwię, ale żadna. Te dyskusje mogą być - choć nie muszą - co najwyżej stratą czasu.

Dziękuję, że zechciałaś dla mnie stracić odrobinę swojego czasu! Doceniam to.

Nie bo nie zna Pisma.
ŚJ natomiast znają Pismo ale przekręcają i mataczą jego treść.

PS: chciałem przeprosić ewent. Świadków Jehowy, którzy to przeczytają - nie utożsamiam się z tymi treściami, próbuję oddać znaczenie tego co gdzies usłyszałem.

W skoro twierdzisz, że ateiści nie znają pisma świętego, zadam ci poprawioną wersję pytania specjalnie dla ciebie:
Która dyskusja jest bardziej niebezpieczna dla katolika ?
- ze Świadkiem Jehowy ?
- czy z ateistą (byłym Świadkiem Jehowy)?

@Aztec
Lol!
Niestety nie mam kogo zapytać, a odpowiedź może być, jak to mówią anglosasi - "tricky"

Skoro katolik przez Ciebie określany ma aż tak mało powodów do wiary, że rozmowa z ateistą czy jehowym może na niego wpłynąć, to coś tu jest nie tak..

...albo jego rozmówcy mają więcej argumentów jeśli człowiek ma powiedzmy refleksyjną nature i zastanawia się nad różnymi rzeczami można go w ten sposób przekonać a przynajmniej zapoczątkować w tym człowieku pewien proces który ostatecznie doprowadzi do zmiany/porzucenia wiary jeśli jest głęboko wierzący pewnie potrwa to dłużej ale moim zdaniem siła wiary ma tu raczej drugorzędne znaczenie otwartość na cudze poglądy jest znacznie ważniejsza.

Pytanie jest źle postawione. Gdybyś się spytał, czy dyskusja z ateistą lub świadkiem Jehowy jest niebezpieczna, nie miałbym zastrzeżeń. Czyżby strach przed próbą refleksji była aż tak wielka, że traktujesz to jako zagrożenie? Otwórz się na świat.

To tylko dla jego dobra

Nikt nie wie, czy się myli, bo stosunek do boga to kwestia wiary. Równie dobrze, możesz mylić się TY.

Ateista nie kłamie, lecz bazuje na faktach, jego argumentami są osiągnięcia dzisiejszej nauki, a biblię zna lepiej, niż katolicy, dlatego na każdym kroku wytyka jej błędy.

Jeśli indoktrynacja KK była aż tak natężona, być może masz rację, ale jeśli mówimy o wpływie na poglądy, to niestety odwrotnie - ateista ma tak mało powodów do wiary, że rozmowa z katolikiem, czy jehowym na niego w żaden sposób nie wpłynie.

Więcej argumentów na to, że Boga/Jezusa nie ma?
A jak nie daj Boże zaczniesz się zastanawiać i analizować historię Kościoła i Chrześcijanstwa, to okaże się, że bliżej prawdy będziesz, gdy będziesz ateistą..

Tak mniej więcej rozumiem Twoją wypowiedź. Chociaż iść za stadem i nie zastanawiając się nad tym, w co się wierzy jak dla mnie jest głupotą... Im bardziej się nad tym zastanawiam, tym bardziej inaczej pojmuje Boga i Jezusa niż Kościół, więc może coś w tym jest.

No bo przecież obiektywna prawda to ta objawiona przez Boga - każdy kto twierdzi inaczej rozmija sie z obiektywną prawdą, ba! - z jedyną istniejącą prawdą, bowiem dawcą i źródłem prawdy jest jedynie Bóg w Trójcy jedyny.
Żadna prawda ludzka nie może być obiektywna bo nie da się stwierdzić jej obiektywności z ludzkiego, subiektywnego poziomu.


Czy upośledzony umysłowo 10 latek, który przeczytał Ulissesa, może powiedzieć, że zna tę książkę lepiej niż inni? Nie bardzo, skoro jest nie tylko upośledzony ale i nie w pełni rozwinięty - w każdej religii monoteistycznej pełnia rozwoju, zrozumienia i doskonałości jest w bliskości Boga, a ateista sam się przecież od niego odcina czyli upośledza, rani i ogranicza rozwój komunii z Bogiem. Biblię można właściwie zrozumieć tylko czytając ją sercem wypełnionym wiarą