Intryguje mnie mnie skąd ewangeliści czerpali swoją wiedzę o takich wydarzeniach jak Zwiastowanie czy kuszenie Jezusa na pustyni, tj. tych,które nie miały świadków. Czy Maryja i Jezus zdawali z nich komuś szczegółowe-przynajmniej tak szczegółowe jak szczegółowe są te opisy-relacje?

http://pl.wikipedia.org/wiki/Ewangelia

Tu są przedstawione hipotezy. Jeszcze poszperam .

http://www.racjonalista.pl/kk.php/s,604
Tu jest opisana mniej wienej geneza.

No wiesz, człowiek pierwotny, a to było przecież 2000 lat temu, władał pewnymi atawistycznymi zdolnościami, dziś zwanymi parapsychicznymi np. telepatią. By wiedzieć co komu w duszy gra nie trzeba było robić na przykład telewizyjnego szoł w stylu Big Brothera, podglądać i nagrywać. Nie musiano robić wywiadu-wiwisekcji w stylu pewnego przerośniętego telewizyjnego przygłupa (nazwisko pominę). Wystarczało czuć. I się wiedziało.
Ewangeliści to właśnie byli tacy "czujący" i "widzący". Ja mam do nich zaufanie. Mnie świadkowie kuszenia i zwiastowania potrzebni nie są.

Rozmawiali o tym. Kiedyś ludzie dużo rozmawiali. W dodatku nie mieli książek, notebooków, notatek, gazet itp, a na piśmie utrwalali tylko okruszek tego, co dziś się utrwala w takiej formie (pisma i obrazów). Dlatego też mieli o wiele lepsza pamięć do zapamiętywania słowa słyszanego niż dziś.

Zgodze się z hitmanem. Prawdopodobnie było przekazywane to dosyć mocno werbalnie, ludzie mogli zatem zapamiętać wiele rzeczy. Trzeba było sobie tak radzić, bo pismo przecież nie bylo takie powszechne.

Skoro tak to mogło być bardzo mocno ubarwiane przez różnych ludzi i dowolnie interpretowane. Jak podania ludowe i mity.

Moim zdaniem coś musieli napomknąć.

Mnie intrygują inne rzeczy.

Np. zmartwychwstanie. Nikt nie widział zmartwychwstania. To intrygujące.
Albo np. dobry łotr na krzyżu. Ostatnio czytałam taki kawał o tzw. dobrym łotrze. Że był taki człowiek, który nie chodził do kościoła, nic dobrego nie robił itp. i ciągle mówił "dobry łotr też nie chodził do kościoła, dobry łotr też coś tam coś tam jak mu mówili i w końcu ten ksiądz, który go upominał powiedział:
- Jedyna różnica pomiędzy łotrem na krzyżu a tobą to taka, że tamten był umierający a ty nie.

No właśnie. Czasem wydaje mi się jak coś takiego czytam, że ten dobry łotr na krzyżu to jest "lekka" przesada. A wy co myślicie na ten temat?

Ta scena z dobrym i złym łotrem jest tak symboliczna, że trudno uwierzyć by naprawdę miała miejsce a przecież nie jest przypowieścią...

Moim zdaniem - a dziś mamy Wielki Piątek - ta scena być może była
po to by Judasz się nie powiesił. No ale się powiesił.
I np. z egzorcyzmów Annalise Michael wiemy, że niestety trafił na wieczne potępienie. A zatem.... no cóz... nic mu nie pomogło.

To nie jest żaden dowód, wszelkie objawienia prywatne nie mają mocy uroczystego nauczania, nie ma obowiązku w nie wierzyć. Tym bardziej należy się ich wystrzegać, jeśli mówią cokolwiek o potępieniu kogoś - trzeba do tego baaardzo ostrożnie podchodzić


Co do meritum sprawy
Scena zwiastowania - to wedle wszelkiego prawdopodobieństwa nie jest scena historyczna, tylko teologiczna. Łukasz nie musiał wiedzieć, jak to było, do niczego mu to nie było potrzebne - on nie pisał szczegółowej biografii Jezusa
Scena kuszenia - tak samo. To jest teologia, a nie historia
W obu tych scenach nawiązania do Starego Testamentu i ważnych wydarzeń historiozbawczych są aż nazbyt oczywiste - a przynajmniej były dla ówczesnych odbiorców

Aha.
To znaczy,że te i podobne sceny nalezy traktować jako wyobrażenie autorów nt. jak powinno się to i owo odbyć, a nie przekaz jak odbywało się w rzeczywistości, mimo,że te opisy umieszczane są w ramach narracji jednorodnej z tą, która informuje nas o wydarzeniach...historycznych?

Ciężka sprawa z tą litraturą.

Nawet niekoniecznie wyobrażenie autorów, jak to mogło wyglądać. To wszystko jest stylizowane, żeby wykazać związki ze Starym Testamentem


Ano ciężka, niestety... Ale cóż poradzić