Jak w temacie, pytanie kieruję do każdego kto tylko ma ochotę się wypowiedzieć. Czy można jednym zdaniem jakoś zdefiniować własnie owe "bycie chrześcijaninem"?

Pozdrawiam

Znaczy zmierzać w kierunku dziedzictwa, które przeznaczył nam Bóg, po drodze którą szatan upstrzył różnymi pułapkami, mając na obronę różne sakramenty (w tym chrzest) oraz przykazania Boże.

Uff. Chciałeś jednym zdaniem to masz

Dzięki

z dzieniczka faustyny kowalskiej

Miłosierdzie masz okazywać zawsze i wszędzie bliźnim, nie możesz się od tego usunąć ani wymówić, ani uniewinnić.

Podaję ci trzy sposoby czynienia miłosierdzia bliźnim: pierwszy - czyn, drugi - słowo, trzeci - modlitwa; w tych trzech stopniach zawiera się pełnia miłosierdzia i jest niezbitym dowodem miłości ku mnie.

Chrzescijanin to czlowiek, ktory zawierzyl Jezusowi Chrystusowi i zyje wedlug Jego nauki.

Kanon 28.
"Jeśli ktoś twierdzi, że jednocześnie z utratą łaski przez grzech traci się także wiarę i to na zawsze,
albo że wiara, która pozostaje nie jest prawdziwą wiarą, jako że nie jest żywą,
albo że ten, kto ma wiarę bez miłości nie jest chrześcijaninem — niech będzie przeklęty."
(Sobór Trydencki - sesja 6.; Dekret o usprawiedliwieniu)

Być Chrześcijaninem to znaczy, żyć dla Chrystusa. Czyli nie ty decydujesz o sobie, ale On i to w każdym aspekcie życia. Oczywiście takie nasz poddaństwo powinno wynikać z miłości.

Znać historię oraz, co ważniejsze, zasady (nakazy i zakazy) wiary chrześcijańskiej i stosować je na codzień w życiu.

Być chrześcijaninem ,to mocą Chrystusa w porozumieniu ze swoim " ja", codziennie zaczynać od nowa uczyć się kochać drugiego człowieka w sposób jednostronny nie oczekujący wzajemności.

Jak napisał Wmorderator bycie chrześcijaninem może być oparte na przyjęciu i zaakceptowaniu na płaszczyźnie inteligencji ludzkiej (umysłu) prawd chrześcijańskich i życie nimi. Jednak ten umysł może uznać po przeanalizowaniu obecnej rzeczywistości, że subiektywnie nie warto przestrzegać zasad chrześcijańskich. Jest to bardzo prawdopodobne po chłodnej kalkulacji.

Dlatego uważam że warto "być chrześcjaninem" opierając się na zaufaniu (sercu). Jest to pewniejsza forma "bycia chrześcijaninem".

Ja nie wspominałem nic o motywacji przyjęcia i stosowania nakazów i zakazów wynikających z chrześcijaństwa (choć to tyczy się dokładnie tak samo każdej wiary i każdego bóstwa). Najistotniejsze, moim zdaniem, jest trzymanie się owych zasad. Podkreślam - trzymanie. Nie staranie się, ale skuteczne trzymanie. Znam wielkiego obrońcę chrześcijaństwa, który notorycznie grzeszy na różne sposoby. Robi to świadomie i z premedytacją, ale zawsze ma wymówkę - on się stara, ale jest tylko słabym człowiekiem i mu nie wychodzi. Tylko, że jemu nie wychodzi co drugi dzień, mniej więcej....Tak więc, on bywa chrześcijaninem od czasu do czasu, a być chrześcijaninem nie można tylko przez godzinę w tygodniu. Trzeba nim być na co dzień. Także w drobnych sprawach, np. takich jak przepisowa jazda samochodem. No chyba, że łamanie prawa państwowego nie jest z punktu widzenia chrześcijaństwa niczym złym. Ale sądzę, że Jezus nie pędziłby stówą na pięćdziesiątce.

Czym on broni tego chrześcijaństwa? Przykładem pewnie
Bóg w pierwszej kolejności doświadcza osób które mu zaufały. A po takich doświadczeniach człowiek nabiera pokory i najwięcej o Bogu mówi w sposób w jaki żyje.

Chrześcijaństwo to nie jest zbiór reguł które należy przestrzegać ale relacja. Podobnie jak małżeństwo to nie jest zbiór reguł typu- nie zdradzam, nie bije żony, nie robię tego czy tamtego.

Jest ro relacja miłości z Bogiem i z niej wypływa, to że przestrzegamy pewnych zasad. Zasady i posłuszeństwo wypływają z tej relacji, ale nie są fundamentem, inaczej byłoby to tylko marne przestrzeganie reguł i jaka przy tym udręka...

Może i tak, ale obserwator zewnętrzny żadnej relacji miłości nie dostrzega, on widzi tylko czy ktoś przestrzega reguł czy nie. I trudno orzec czy z miłości czy ze strachu czy na wszelki wypadek (zakład Pascala).

No to autor watka powinien jeszcze sprecyzowac swoje pyztanie. Czy chodzi o to "co znaczy byc chrzescijaninem" wedlug chrzescijan, czy dla "obserwatorow zewnetrznych"