Czy był świadomy WSZYSTKIEGO co się stanie, czy też jego nadnaturalne moce, a w szczególności wiedza, były ograniczone przez ludzką cielesność?

Z tego co czytałem w Ewangeliach i co sam przyswoiłem wynika że Jezus miał nieraz wiedzę wykraczającą poza swoje ludzkie możliwości, ale czy od początku wiedział, miał jakby z góry narzucony plan, tego nie wie nikt. Znał swoje zadanie, wiedział co ma zrobić gdy powoływał uczniów, nauczał, czynił cuda, a w końcu wiedział że zbliża się czas gdy będzie cierpieć. Zatem na pewno przed ważnymi wydarzeniami miał niezbędną mu wiedzę, ale był też człowiekiem i zapewne nie miał wizualizacji całego życia od dzieciństwa, bo ani nie było mu to potrzebne, a stanowiłoby obciążenie. Jak wiemy myśl o cierpieniu, o zdradzie, była dla Niego przytłaczająca. Trudno aby ten balast nosił całe życie na sobie.

Znal prorokow. Przypuszczam ze w miare rozwoju wydarzen domyslal sie szczegolow swojego losu. Wiedzial np ze Jego czas jeszcze nie nadszedl i wtedy sie ukrywal.

Jezus jako Bóg powinien być wszechwiedzący - a więc powinien wiedzieć doskonale co i kiedy się wydarzy.

Co to znaczy: powinien?
Jezus unizyl sie przyjmujac ludzka nature z jej ograniczeniami.
Po smierci dowiemy sie ile i kiedy wiedzial. Teraz to i tak zbedne spekulacje.

Czyli mógł mieć wątpliwości, czy np. sobie tego wszystkiego nie uroił?

Ale przecież posiadanie natury ludzkiej nie umniejsza jego natury boskiej. Czyżby ludzkość umniejszała boskość? ;>

Ja również nie rozumiem co to znaczy powinien. Czyli zamiast chodzić powinien latać, a treści powinien przekazywać telepatycznie, bo nasze wyobrażenie boskości narzuca efektowność. Bynajmniej, to co Jezus wiedział w danej chwili jak widać w zupełności wystarczyło. Natomiast co do urojeń - trudno sobie uroić uzdrowienie człowieka...

Noo, w sensie - że jeżeli zakładamy, że Bóg jest wszechwiedzący, to Bóg w formie człowieka również taki będzie. Z drugiej strony, mógł celowo ograniczyć swoją wiedzę, by przeżywać jak człowiek. Tak czy inaczej, jak piszesz WIST, wiedział tyle ile w danej chwili mu było potrzebne.

Najpewniej tak ARHIZ. Bo czy w danej chwili kiedy pełnił swoją misję rozmyślał o strukturze atomu? Jako Bóg powinien ją rozumieć w sposób elementarny, tylko po co by mu to było potrzebne? Jezus znał ludzi których powoływał, wiedział z góry kto jaką ma funkcję np św. Piotr, wiedział kto i jak go wyda, wiedział że wobec tego danego człowieka uczyni cud i wiedział jaki jest potrzebny. A przy tym normalnie jadł, smucił się i chodził po ziemi.

Oczywiscie ze wiedzial Jezus Chrystus co Go czeka, mowil o swojej smierci i zmartwychwstaniu Apostolom.

No to skoro wiedział, to jego ofiara nie była chyba aż tak wielka? No skoro WIEDZIAŁ, że ożyje? Czy ofiara człowieka czy bóstwa, które WIE, ŻE NIE OŻYJE nie jest większa?

Jezus nam właśnie pokazał, że przezwyciężył śmierć, że to nie śmierć ciała jest najważniejsza. On wiedział, że życie duszy jest wieczne i dlatego pokazał co jest istotne.

Dla mnie z katolickiego punktu widzenia ktoś kto umarł, przepadł nie może być Bogiem, to zaprzeczenie boskości. Ofiara bożka który przepadł jest marnością. Jest tyle warty co posążki tworzone ludzkimi rękoma, a nawet mniej bo posążek można dotknąć, on jest, a bożek już przepadł.

Ale to chyba trochę nie na temat? Ja się zastanawiam nad wielkością ofiary.