Beznadziejny watek a tak dlugo sie ciagnie.
Po pierwsze (co juz bylo wielokrotnie stwierdzane tutaj) kwestia dobra i zla - tylko ktos niespelna rozumu moze sobie roscic pretensje do decydowania co jest dobrem a co zlem.
Po drugie dyktowanie Bogu aby cos zrobil tu i teraz jest idiotyczne. Podobno ma nastac jedna owczarnia i jeden pasterz i niemowle igrac bedzie na norze kobry

W takim razie jak wyjaśnisz, że kapłani katoliccy zachęcają osoby przystępujące do sakramentu pokuty, aby same oceniły, co zrobiły dobrze, a co źle?

Ocena moze byc subiektywna lub obiektywna. Obiektywna nalezy tylko do Boga.

Robaczek2, czy twoim jedynym celem w tym wątku jest obrażanie? Jeśli tak, nie sil się na argumenty.
Zwłaszcza, że wszystkie są błędne.
Beznadziejni są stali użytkownicy tego forum, którzy wypowiadają się w wątku, który nie obchodzi ich nawet na tyle, by w całości przeczytać pierwszy post. Stąd tyle niepotrzebnych stron - przez ludzi, którzy muszą się wypowiedzieć na każdy temat, choć o żadnym z nich nie mają bladego pojęcia, a nawet nie chcą zrozumieć.
Podejrzewam, że jesteś kolejnym. Oceniasz co jest beznadziejne, bez zapoznania się z tym.
Po co fanatycy mieliby użyć rozumu, skoro mają wiarę?

Niech będzie. Bóg decyduje co jest dobre, a co złe. Nic to w temacie nie zmienia. Nadal nie wyjaśnia, czemu wszechmocny Bóg pozwolił na istnienie tego, co jest złe. Według jego własnej opinii.

Ocena Boga nie jest obiektywna. Gdyby była obiektywna, byłaby niezmienna i niezależna. Skoro to, co jest dobre a co złe zależy od kaprysu jednej istoty, mowa o ocenie subiektywnej. Takie są definicje tych słów.

Bóg jest po prostu tyranem, którzy narzuca siłą własną, subiektywną opinię.
Jakby tego mało, jest hipokrytą - tworzy zasady, które nie dotyczą jego samego.
Hipokryzja przeczy temu, że ocena Boga jest obiektywna. Obiektywna ocena dotyczy wszystkich, w tym oceniającego.
Przykłady były już wymieniane - Bóg w osobie Jezusa mówił choćby o uczynkach miłosiernych względem ciała, jak karmienie głodnych i pojenie spragnionych.
Wielu ludzi poświęca życie wypełnianiu tych uczynków. Wielu ludzi robi co tylko w ich mocy, by zlikwidować głód. Jakby byli wszechmogący, z pewnością by to uczynili. Bo jest w nich na tyle dużo dobra, by wiedzieć że głód należy zwalczyć.
Szkoda, że nie ma dobrej istoty, która byłaby też wszechmogąca.
Gdyby Bóg zrobił co w jego mocy, by zlikwidować głód - głodu by nie było.
Nie jest dobry.
Według własnych, boskich kryteriów. Sam nakazał uczynki miłosiernie względem ciała, których nie wypełnia.

Taaa
"Boga nie ma, a poza tym jest tyranem"

Andy72, nie musisz udowadniać po raz kolejny, że nie przeczytałeś tego tematu.
Nigdzie nie napisałem, że Boga nie ma.
Napisałem, że nie ma Boga, który byłby wszechmocny i dobry. Może istnieć Bóg, który jest pozbawiony choć jednej z tych cech.

Jesteś zbyt tępy, by przeczytać moje wiadomości ze zrozumieniem, czy celowo i świadomie kłamiesz, jak na sługę Zła przystało?
Tak czy inaczej, zrób przysługę sobie i światu - zamilcz.

to tytuł jest mylący: "Dowód Epikura na nieistnienie Boga"
^

Jak tylko zniknie ograniczenie znaków w tytule, przekleję tam dosłownie całą treść pierwszego posta. Jak widać, niektòrzy czytają tylko tytuł.

Jako, że obecnie liczba znaków jest ograniczona, to i tytuł musi być krótki. W krótkim tekście trudno zawrzeć wszystkie szczegóły.
Tytuł jest tylko tytułem.
Choć to obce tutejszym użytkownikom, należy przeczytać całą treść pierwszego posta, by mieć pełne zrozumienie tytułu.
Polecam.

Biedny Kalartyd! Zapętlił się. Cały jego wywód to stawianie Boga pod ścianą: próba rozstrzelania Boga za to, że cokolwiek stworzył, niż on sam; zaprzecza wszystkiemu, co ma cechy inne, niż sam Bóg, skoro nie może istnieć żadne niedoskonałe dobro, a więc i jakiekolwiek różnice między dobrami, nie może być wola wolna do niedoskonałych decyzji, ani nawet wolność innego myślenia, niż... Epikurowe i Kalartydowe!
Skoro już Bóg odważył się cokolwiek stworzyć, to niechby to było coś, jak drugi Bóg. Ale skoro nie może być żaden brak, więc dwa bogi nie wystarczą - cały wszechświat powinien zapełnić się bogami, ciasno jeden obok drugiego. Przecież "Bóg absolutnie wszechmocny może sprawić, że może zaistnieć sprzeczność i nie byłoby to dziwnym". Roma locuta. Kalartyd rzekł i - koniec!

Zapewne należysz do jakiejś dziwnej parafii. Jeśli tak jest, powinieneś porozmawiać ze swoimi kapłanami na ten temat. A jeśli to nie pomoże, ze odpowiednim biskupem.
Jeszcze nie zetknąłem się z takim nauczaniem.
Robaczek napisał prawidłowo: Kryteria oceny co jest dobrem a co złem od samego początku definiuje sam Bóg. W Kościele katolickim, poza Twoimi kapłanami oraz sienkiewiczowskim Kalim, nie ma nikogo. kto uznawałby zasadę, że człowiek sam decyduje co jest dobre.
Inną sprawą jest to, że posiadając wzorzec, można z nim porównywać. Np. mając wzorzec 1 metra, można porównywać, czy coś jest od niego dłuższe, czy krótsze. Tak samo wiedząc co jest grzechem, człowiek rozumny i świadomy wie, który czyn jest grzeszny, a który chwalebny. Ale w żadnym wypadku penitent nie decyduje o tym, co jest grzechem.

@Idący,

nie udziwniaj i nie popisuj się. Każdy wie, nie tylko kapłani w mojej parafii, że w spowiedzi sami mamy się oskarżyć z grzechów. Sam potwierdziłeś, że "wiemy, co jest grzechem". To do nas należy zakwalifikowanie jakiegoś naszego czynu do dobrego lub złego. Jest to jedna z większych głupot, bo ogólnie znana jest zasada, że nikt nie powinien być sędzią we własnej sprawie - a Kościół od wieków zachęca właśnie penitentów, aby byli takimi sędziami. Ile to cierpienia przysporzyło wielu ludziom, tzw. skrupulatom...

Gdy byłem wierzącym dzieckiem, na religii uczono, że jeśli usłyszę czyjeś grzechy w kolejce do konfesionału, stają się one moimi z automatu i muszę się z nich też spowiadać.
Nie wiem ile w tym absurdzie prawdy, ale pomyślnie jak się czułem, gdy zgubiłem gdzieś moją kartkę z grzechami.

Zadziwiasz.
We wszystkich parafiach, kościołach, poza Twoim jest inaczej.
Katolicy mają Objawiony wzorzec. Bóg określił co jest dobrem a co złem. A człowiek wierzący przykłada swoje czyny do tego wzorca. Porównując ocenia czy to, co zrobił jest zgodne czy przeciwne woli Boga wyrażonej w Objawieniach. Człowiek nie ocenia siebie. W sakramencie spowiedzi nie oskarża samego siebie, ani nie ocenia, natomiast wyznaje to, co wywołuje u niego żal. Co, na podstawie objawienia, jest złem. Wyjawia te grzechy i poddaje się pod osąd spowiednika, który kwalifikuje (jeśli potrzeba) te czyny.
Kościół nie zachęca nikogo, aby był sędzią we własnej sprawie.
Na podstawie tego co głosisz wydaje mi się, że należysz do jakiejś antykatolickiej sekty. I zapewne nie masz związków z Kościołem katolickim. Jeśli gdzieś księża głoszą to, co Ty głosisz, to należy to natychmiast zgłosić biskupowi miejsca. Jest to sprzeczne z zasadami wiary katolickiej.

Nigdy jeszcze nie słyszałem o takim absurdzie. Prawdy w tym nie ma.
Ale jest związane to inna prawdą, a mianowicie, że podsłuchiwanie spowiedzi należy uznać za grzech. Takie postępowanie jest godne potępienia.

Jeśli rozumiem, to ksiądz Ci radził: "Jeśli podsłuchiwałeś cudzą spowiedź, musisz się z tego wyspowiadać." Gubiłeś te karteczki? Dobrze, że już tam do kościoła nie chodzisz, bo spod kupy tych śmieci nawet archeolodzy nie mogliby kościoła odnaleźć!