Napisalem, ze istnienie jezyka umozliwia zaistnienie prawdy, gdyz umozliwia zaistnienie twierdzenia (a prawda jest rodzajem twierdzenia), a nie ze jezyk okresla co jest prawda. Klamiesz albo nie rozumiesz tekstu pisanego. Mam dosc pisania wciaz tych samych banalow.

Przypominam ci, że pisałeś, że język twierdzenia jest zdeterminowany przez jego treść, co prowadzi do absurdów gdyż sprowadza prawdę (czyli zgodność twierdzenia z rzeczywistością) do tego jakiego języka użyje się by wyrazić określoną treść.

Pisalem, ze tresc twierdzenia jest okreslana na podstawie jezyka. To tez co innego, nastepnym razem przytaczaj moje wypowiedzi, bo nie wiem skad Ty bierzesz te "moje tezy".

Twoje tezy biorę z twoich postów.

Np. z tego:

http://forum.wiara.pl/viewtopic.php?p=246939&highlight=#246939



I jest to sofizmat, bo funkcją języka jest, ni mniej ni więcej, jak wyrażanie treści, a więc to treść jest pierwotna wobec formy i to ona warunkuje formę w jaką ta treść zostaje stworzona. Twierdząc, że treść jest zależna od języka dojść można do absurdów, np. do sprowadzenia znaczenia twierdzenia wyłącznie do sposobu jego wyrażania, skoro to forma uzależnia jego treść.

No nie zartuj... To Ty piszesz, ze jezyk jest zdeterminowany przez jego tresc:



Zastanow sie wiec co obalasz.





Skoro mamy twierdzenie i rozne "sposoby jego wyrazania", to niezaleznie od sposobu bedzie to to samo twierdzenie. To zrozumiale, ale ma sie nijak do tego, ze znaki i dzieki odczytujemy na podstawie jezyka, jezyk wyznacza co oznacza dany symbol. Gdyby jezyk polski nie istnial to co teraz napisalem nie mialoby zadnej tresci, a gdyby tresc okreslala wypowiedz to ludzie poslugiwaliby sie jednym, niezmiennym jezykiem.

Wydaje mi się, że piszę po polsku: "Treść jest pierwotna wobec formy (...) ona warunkuje formę". Treść warunkuje formę, nie odwrotnie.



Tego, że do odczytania treści konieczne jest by ta treść przybrała formę nigdy nie negowałem. Tylko to nie ma nic wspólnego z rzekomym uzależnianiem treści od formy.

Porownaj stwierdzenia pogrubiona czcionka, jedno zarzucales mi i probowales obalac, drugie jest twoje. Oznaczaja to samo.



No to co powstalo pierwsze prawda (twierdzenie zgodne z rzeczywistoscia) czy jezyk do wyrazania twierdzen?

To twoje słowa, a więc twierdzisz, że język determinuje treść, co jest zupełną nieprawdą.



Oczywiście, że treść twierdzenia. Nie wiem więc dlaczego uważasz, że jego forma, podczas gdy nie może on determinować treści. Prawda odnosi się do treści, a nie do formy.

Dokladniej: jezyk (slownictwo i gramatyka) determinuje tresc wypowiedzi w danym jezyku. Mozesz to negowac, co nie zmienia faktu, ze stosujesz sie do tego, odczytujac to co do Ciebie pisze.



Jak mogla istniec tresc twierdzenia, bez twierdzenia? Jezeli uwazasz prawde za TWIERDZENIE, to nie mozesz uwazac ze istniala przed zaistnieniem twierdzenia. Absurd.

Po raz setny piszę, że odczytywanie to proces komunikacji, a nie formuowania sądów. A w twierdzeniu język jest potrzebny do wyrażania treści, a nie do jej determinowania.




W ogóle nie odnosisz się do tego co piszę, więc trudno się dziwić, że ci absurdy wychodzą. Ja nie pisałem, że twierdzenie istnieje bez formy, ale że dla twierdzenia kluczowa jest treść i to ona determinuje formę, bo to formę dostosowuje się do treści, którą się chce wyrazić. Twierdzenie, że jes odwrotnie jest nielogiczne.

To zrozum, ze:
-twierdzenie to zdanie oznajmujace, wiec nie wystepuje poza jezykiem.
-tresc to to co zawiera sie w wypowiedzi, wiec nie wystepuje poza jezykiem. Rozumiesz? Trescia jest to co rozumiemy pod postacia wypowiedzi w jezyku, a nie cos co opisujemy, widzimy, slyszymy, dotykamy itd trescia nie jest istniejacy obiekty, tylko opis desygnatu.

Najpierw jest myśl, a potem ta myśli jest werbalizowana. Jeśli byłoby odwrotnie to znaczyłoby, że nie można myśleć i tworzyć treści sądów bez języka. A, że sam język jest objawem powstania pewnych myśli to twoim tokiem rozumowania dochodzimy do kwadratury koła.

Gdyby prawda była uzależniona od zaistnienia języka, jak twierdzisz, o byłaby sprowadzona wyłącznie do kwestii formalnych i pozbawiona byłaby wartości obiektywnej, czyli całego swojego sensu.

To, ze jest mysl, odbieranie i analiza bodzcow, pamiec itd nie zmienia faktu, ze tresc to to co zawiera sie w twierdzeniach, a nie cos poza. Mylisz tresc z desygnatami.



To zgadzasz sie, ze prawda to twierdzenie zgodne z rzeczywistoscia czy nie?
Bo skoro prawda jest twierdzeniem to bez twierdzen nie ma zadnej prawdy. A to, ze twierdzenie musi byc jeszcze zgodne z rzeczywistoscia nic tu nie zmienia.

Prawda to zgodność treści twierdzenia z rzeczywistością, a nie jego formy. Chodzi o to, że nie może istnieć forma jeśli nie zaistnieje to co ona ma wyrażać. Dlatego teza, że prawda jest uzależniona od języka jest błędna. Niezależnie od tego, że nie da się wyrazić danej tezy bez formy. Istota nie leży w tym, czy stwierdzenie może zaistnieć bez formy, ale w tym czy treść twierdzenia (a co za tym idzie również jego prawdziwość) jest uzależniona od formy, czy nie.

Podaj mi roznice pomiedzy moja definicja a Twoja, i podaj mi gdzie pisalem o zgodnosci formy (?) z rzeczywistoscia.
Forma to moze byc zgodna z jakims stylem, ale o tym nie piszemy.



"Widze zielone ludziki" to zdanie ma forme? Tak, i co wiecej - to zdanie ma nawet tresc.



Ok, prawda to zgodnosc tresci (tresc to zbedne slowo w tej definicji, ale niech bedzie) twierdzenia z rzeczywistoscia, wiec wyobraz sobie wszechswiat, w ktorym nie istnieje zadne posiadajace tresc twierdzenie i powiedz mi co w tym wszechswiecie bedzie prawda.



Ale ja nigdzie nie negowalem, ze dana tresc mozna wyrazic w kilku roznych formach. Co z tego wynika? Nic, bo pisze o czyms innym.