Ryzykujesz bo jeśli spędzisz życie na rozmowie o Bogu w kontekście tego iż nie istnieje , to nie spełnisz wymogów Chrześcijaństwa i po śmierci jak okaże się , że Bóg jednak jest , to faktycznie możesz być zaskoczona ,ale niekoniecznie pozytywnie.

To rzeczywiście dość niebezpieczne, gdyż nie spełnia się w ten sposób wymogów nie tylko chrześcijańskich ale i innych wielkich religii monoteistycznych.

Skoro wszystkie drogi prowadzą do Rzymu to pewnie wszystkie religie prowadzą do Stwórcy. Każdy wybiera swoją drogę ,którą idzie do celu. Niektórzy szli tą drogą , lecz z niej zboczyli ,lub nawet się cofają .

Sewerynie, przypominam, że Jezus umarł na krzyżu za wszystkich ludzi, a Kościół nie wyklucza zbawienia ateistów. Ba, nawet nie mówi, że jest to trudniejsze w ich przypadku.

A jednak powstal dokument Dominus Iesus.

http://www.opoka.org.pl/biblioteka/W/WR ... iesus.html

Polecam, bo na temat.

Możesz jakieś najważniejsze rzeczy wskazać? Bo nie chce mi się czytać całości...

Nie ma innej drogi zbawienia niż przez Chrystusa i Jego Kościół
Innowiercy mogą być zbawieni gdy próbują dotrzeć do tego co dobre, prawe, miłosierne i sprawiedliwe w ich religiach, lub w przypadku ateistów w ich światopoglądzie jednostkowym, bowiem wszystkie te i inne cnoty pochodzą od Boga i nawet poza widzialnymi granicami zbawcza moc Kościoła i wola Boża działają nadal i okruchy prawdy obecnej w całości w Kościele są dostępne także innowiercom i niewierzącym. Zawsze jednak zbawienie jest możliwe wyłącznie dzięki zbawczej mocy Kościoła i jego głowy - Jezusa, nie ma innego zbawienia.
Nie oznacza to, że Kościół i ewangelizacja nie są potrzebne, gdyż pełnia prawdy zawiera się wyłącznie w nim i tylko on gwarantuje największe szanse na odnalezienie właściwej drogi do Pana przez błądzących.

Więc to tylko potwierdza to co napisałam.

Nie ma podobno.

Jesli wierzysz, to na pewno jest. Jesli nie wierzysz, to na pewno nie jest.
Zywe istoty - zwierzeta i rosliny - z definicji sa zywe. Ich zycie jest darem, dla ludzi.

Potrafie zauwazyc roznice, miedzy zyciem muchy, a zyciem czlowieka. Ty nie?

Świetny argument na oszukanie sumienia. Insekty są głupie i każdy je zbija, więc delfina, konia, czy kotka też mogę ukatrupić, bo co za różnica.

cau_kownik, cieszy mnie że widzisz różnicę pomiędzy człowiekiem a owadem. A czy widzisz różnicę pomiędzy owadem a psem? Pomiędzy muchą a słoniem. Pomiędzy płodem a osobą dorosłą? Choć różnimy się, nie znaczy to, że ludzkie jest zabijanie. Zabijanie świadomych jednostek pragnących miłości, czujących strach przed bólem i śmiercią jest nieludzkie. Możesz uzasadniać to jak chcesz, ale nie zmienisz tego, że jest to nieludzkie.

Bardzo ludzkie.
Dopiero od niedawna potrafimy produkowac taka ilosc sztucznych substytutow miesa, ze mozemy z tego miesa zrezygnowac.

Wyobraz sobie, ze do tej pory ludzie nie chodzili na wode i powietrze.

Prosze, daj spokoj placzliwemu tonowi, moze to dziala w gimnazjum, tutaj dyskutujemy opierajac sie o fakty, nie emocje.

Myślę, że jest tu ważna intencja i sposób zabijania. Nawet muchy (nawet kwiatka) nie powinno się zabijać ot tak sobie, dla samej "przyjemności zabijania". Jeśli jesteśmy na łące a mucha siedzi na kwiatku (lub kupie) to chyba nie powinniśmy za nią ganiać z packą. Co innego jeśli nam bzyczy nad uchem przed snem, wchodzi do talerza itp.
A kota nie zabijemy dlatego, że nam bzyczy nad uchem albo wchodzi do talerza. Ale pewnie zrobimy to, żeby skrócić mu męki beznadziejnej choroby nowotworowej.
Tego ostatniego nie zrobimy z kolei człowiekowi (?).
Jeść trzeba, ale zabijanym na mięso zwierzętom powinno się maksymalnie ograniczać cierpienia fizyczne i psychiczne.
Przecież po to mamy sumienie, żeby nam takie rzeczy podpowiadało. Jaki sens ma ujmowanie tego wszystkiego w kodeksy? Poznawajmy świat, dowiadujmy się co mogą czuć zwierzęta. Rozwijajmy swoje sumienie.
To nie życie jest darem tylko sumienie.

I co z tego, że od niedawna?


Mój ton na pewno nie był płaczliwy. Chcesz rozmawiać o faktach a sam używasz argumentów typu: "skończ z płaczliwym tonem". To było bardzo merytoryczne....

Jak chcesz merytorycznie to proszę bardzo, wskaż miejsce gdzie kończy się świat zwierzęcy a zaczyna człowiek i zabicie twojej rodziny do którego pokolenia wstecz byłoby niemoralne, a od którego już jest zupełnie moralne, bo jeść trzeba?

A jeszcze jedno. Zasady moralne są ustalane przez ludzi, nie ma jakiś absolutnych zasad moralnych, a zło, czy dobro to pojęcia względne. Tak samo możesz powiedzieć że zabijanie ludzi jest moralne, jak i że zabijanie komarów nieetyczne. To jest kwestia umownej granicy. A tą granicę w pewnym zakresie sam sobie człowiek ustala. Dla niektórych będą to kręgowce, dla innych ssaki, a jeszcze inni postawią szlaban zaraz za swoją d..ą.

tzn. życie np. jakiejś ryby głębinowej której nikt (żaden człowiek) nigdy nie zobaczy również jest darem dla ludzi?

Rozumiem także,że jeżeli zeżre Cię niedźwiedź,to wtedy Twoje życie można uznać za dar dla niedźwiedzia?