Niezła rada, pokrzepiająca...

O ile takowa istnieje.

Na właśnie nie wiadomo, śmierć jest wielką TAJEMNICĄ

Powiedzmy sobie jedno - grzech pierworodny to jest mit, poetyckie tłumaczenie złożoności świata. Weźmy ewolucję. Przetrwać może najsilniejszy lub najsprytniejszy. Kiedyś pewien mikrob, powstały całkiem przypadkowo w zupie zw. organicznych, po milionach lat ewolucji wpadł na pomysł, żeby pochłonąć innego mikroba - bo to było łatwe - łatwoprzyswajalne proteiny, bez konieczności zamiany np. siarki w jakieś substancje organiczne - energetycznie bardziej opłacalne. Od tego momentu się zaczęło - rozwijanie wszystkich mechanizmów obrony i ataku. Dzięki temu mamy teraz taką złożoność świata ożywionego - no i w końcu my. Ale pamiętajmy - nie jesteśmy ostatni na tej planecie. Ewolucja cały czas nas zmienia. Jak będziemy wyglądać za 100.000 lat?
Dzięki złu, dzięki "grzechowi pierworodnemu" mamy dziś tak ciekawy świat, w którym jest miejsce na dobro.

.
" Jak pogodzić istnienie Boga z rzeczywistością?"

Zastanawia mnie to pytanie, bo wydaje mi się, że wyraża ono naszą ludzką, i chyba nam wrodzoną trudność rozpoznawania i odczuwania obecności Boga w rzeczywistości, która nas otacza, - ten nasz ludzki, bolesny dramat ..

Ile świadomego wysiłku musi wielu z nas wlożyć w to, by czuć w sobie wiarę, by nie dać jej osłabić lub czymś zakryć. Ale robimy to, w każdym pokoleniu od nowa próbujemy pogodzić istnienie Boga z rzeczywistością, bo bez tego urasta często nasz lęk i poczucie bezsensu do granic wytrzymałości. Po co życie ..? Dlaczego śmierć ..?

Czasem wydaje mi sie, że muszę wierzyć, by móc wytrzymać moje istnienie ..

Dobra ilustracja destrukcyjnego wpływu religii na człowieka.

Dobra ilustracja religijności w ogóle.

Nie wyobrażam sobie jak jakikolwiek dorosły człowiek, który choć w najmniejszym stopniu stara się racjonalnie tłumaczyć to co nas otacza może nie dostrzegać niespójności związanych z szeroko rozumianym pojęciem stwórcy.

Ktoś tu podał argument, że odczuwanie bólu fizycznego nie musi być tożsame z cierpieniem. No to już jest chwytanie się brzytwy. Z czym innym można to utożsamić skoro całe pojęcie zła opiera się na bólu fizycznym, emocjonalnym, wszystkich odczuciach i uczuciach negatywnych, niepożądanych.

Przedstawianie starego mitu o Adamie i Ewie jako alegorii niedoskonałej natury ludzkiej to nieudolna interpretacja wynikająca z konieczności wytłumaczenia, przystosowania baśni do norm dzisiejszego, ogólnikowo mówiąc postrzegania rzeczywistości i dzisiejszej wiedzy naukowej.

Ktoś również zapytał jak można stworzyć zło. Uprzedzając potencjalne, wymijające odpowiedzi wierzących, zapytam, jak Bóg mógł stworzyć świat, w którym może pojawić się zło? Po co stwarzać taki świat? Po co wszechmocna istota miałaby chcieć aby ją czcić i adorować?

Dlatego najbliższą mi ideologią jest deizm - może i Bóg (zakładając, że istnieje) stworzył świat, ale nie sądzę, żeby teraz się do niego "mieszał". Jeśli zaś, zgodnie z myśleniem życzeniowym charakterystycznym dla większości religii, rzeczywiście ingeruje w życie na tym łez padole, to widzę, że szeroko pojęte "miłosierdzie" to ułuda i tęsknota za czymś, czego nie ma i nigdy nie było.
Miłosiernie stworzył ludzi i dał im wolna wolę wiedząc, że zerwą owoc z zakazanego drzewa, a potem miłosiernie zesłał swojego syna na śmierć w męczarniach, by za nas ten grzech "odkupił". Niezły "JOKE".

Tak samo, jak stwarza się świat, w którym żyją istoty wolne, a nie zaprogramowane roboty.
Alternatywą byłby pewnie świat bez wolności. Czyli brak świata.

Skoro jest wszechmogący, mógł tak nas stworzyć, byśmy nie grzeszyli i z natury byli DOBRZY - nie sądzę, by ktokolwiek wtedy narzekał, nawet nie mając wolnej woli.

Zacznę od samego początku. Czy Bóg stworzył wszystko oprócz siebie?

Twój post jest z kolei ilustracją własnych lęków. Nadal prowadzisz walkę z religią, zamiast zmierzyć się z własnymi problemami.



Zatem nie wyobrażasz sobie, że dorosły człowiek może myśleć inaczej niż Ty, a także nie dopuszczasz że inna argumentacja może być równie spójna. To sztywne myślenie, zamykające się na inne niż własne rozwiązania.

Sęk w tym, że Wasza do końca spójna nie jest.

Jest nieskończona możliwość stworzenia innych światów - pozbywającą się cierpienia(zła). Gdzie nie miałoby racji bytu zło. Aczkolwiek absolucie zależało żeby, cierpienie, zło zaistniało i ażeby "Boga", adorować i błagać o "lepszy byt". A to już jest stwórca egoizm, a nie bezgraniczny bóg miłości. Przecież gdyby nie zaistniało zło(cierpienia) nie miałby racji bytu - ukrzyżowanie Chrystusa.
Ba, można by stwierdzić że bez cierpienia chrześcijaństwo by nie miało racji bytu.
Ja i tak zauważam że najwięcej cierpienia jest właśnie w chrześcijaństwie, pomijając satanizm. Świat bez religii byłby na pewno lepszym światem.