Świat nie mógł zostać stworzony bez zła. Dobro i zło i muszą istnieć obok siebie. Bez jednego nie ma drugiego.

Łatwo przeoczyć, że akcent w zdaniu Leibniza jest postawiony tak: "żyjemy w najlepszym z możliwych światów".

Świat został stworzony bez zła.

Jeśli bez zła to i bez dobra.

Jeżeli dobro nie ma alternatywy w postaci zła to po czym poznać, że jest to dobro?

Stało się też dla mnie jasne, iż rzeczy, które ulegają zepsuciu, są dobre. Gdyby były najwyższymi dobrami, nie mogłyby ulec zepsuciu. Nie mogłyby też się zepsuć, gdyby w ogóle nie były dobre. Będąc najwyższymi dobrami, byłyby niezniszczalne; gdyby zaś zupełnie nie były dobrami nie byłoby w nich niczego, co można by zepsuć. Zepsucie jest szkodą; a przecież nie byłoby szkodą, gdyby nie polegało na zmniejszeniu dobra. Albo więc zepsucie nie wyrządza żadnej szkody (co oczywiście jest stwierdzeniem niedorzecznym), albo (co jest oczywistą prawdą) wszelkie rzeczy, które ulegają zepsuciu, są pozbawiane jakiegoś dobra. Jeśli zaś zostaną pozbawione wszelkiego dobra, w ogóle przestaną istnieć. Bo przecież jeśliby nadal istniały i już nie mogły ulec zepsuciu, byłyby lepsze, niż były przedtem, gdyż trwałyby w stanie niezniszczalności. A czy można wymyślić okropniejszą niedorzeczność niżeli twierdzenie, iż rzeczy stały się lepsze przez utracenie wszelkiego dobra? Trzeba więc wyciągnąć wniosek, że jeśli zostaną pozbawione wszelkiego dobra, nie będą w ogóle niczym. Dopóki istnieją, są dobre. Wszystko więc, co istnieje, jest dobre. A owo zło, którego pochodzenie chciałem odkryć, nie jest substancją. Gdyby bowiem było substancją, byłoby dobrem. Byłoby przecież albo substancją niezniszczalną, czyli dobrem wysokiego rzędu, albo substancją zniszczalną, która nie mogłaby ulec zepsuciu, gdyby nie była dobra. Pojąłem w sposób zupełnie jasny, że wszystko, co stworzyłeś, jest dobre i że nie ma żadnych substancji, których byś nie stworzył. A ponieważ nie uczyniłeś wszystkich rzeczy równymi, jest tak, że każda poszczególna rzecz jest dobra, a wszystkie razem są bardzo dobre, gdyż ogół wszystkich rzeczy stworzyłeś, Boże nasz, jako bardzo dobry.
http://sady.up.krakow.pl/antfil.augusty ... niaVII.htm

Po tym że jest.

Po tym że jest.

Pomimo że istniało dobro Adam i Ewa nie "widzieli" go,nie można powiedzieć że coś jest dobre jeśli nie mamy do tego przeciwwagi/odniesienia czyli zła.Poznanie dobra nastąpiło dopiero po poznaniu czym jest zło.

Ale jak zauważyłbyś, że jest skoro nie byłoby alternatywy?

Poznanie dobra nastąpiło dopiero po poznaniu czym jest zło.

Dokładnie tak. Jeśli nie ma nikogo kto by je odróżnił/oddzielił od zła to ono nie istnieje.

Nie można powiedzieć że coś jest dobre jeśli nie mamy do tego przeciwwagi/odniesienia

Dokładnie tak. Jeśli nie ma nikogo kto by je odróżnił/oddzielił od zła to ono nie istnieje.