No właśnie takie jest spojrzenie ateisty i raczej nie ułatwi ono dobrowolnego pójścia do nieba, czyli miejsca pełnej komunii z Bogiem.

No chyba, że by go podstępem na siłę do nieba wpakować, ale nie sądze by Bóg miał takie plany.

Choć, ateista nie krowa zawsze może w decydującym momencie zmienić zapatrywania na życie z Bogiem i bez Niego.

Dlaczego?

Dlatego, że pozbawione jest żalu za grzechy, który jest konieczny do otrzymania przebaczenia. Miłosierdzie umożliwia nawrócenie, a nie bezkarne grzeszenie w przekonaniu, że i tak nic mi nie grozi.

Necromancer


zauważ, że istnieja rózne pojęcia dobra
dobro które widzimy my z cywilizacji łacińskiej nie zawsze jest tym samym dobrem dla obcej cywilizacyjnie osoby
to dla takich osób z poza naszego kręgu cywilizacji jest przeważnie złem
wtedy według naszych odniesień wybierają zło dla nich samych to coś jest dobrem
dla nas oni sa chorzy dla nich sa zdrowi

wybierają jako więc zdrowi na umyśle według swoich pojęć dobro

ci co wybierają zło to albo sa chorzy albo świadomie celowo i dobrowolnie zmieniają cywilizacje
zmieniają siebie
czytałem kawałki w pewnej książce wyrywkowo sposoby na to
ale książka była spoza naszego kręgu cywilizacyjnego i chyba była wprost z cywilizacji bizantyńskiej
pisano tam o programowaniu siebie czyli zmierzano do tego by zło łacińskiej cywilizacji z siebie wyrugowac
czyli nasze pojęcia dobra które dla nich sa złe i chore

Paschalis


piekło a zło to różnica [wczytaj sie w słowa ze zrozumieniem ]
puste piekło nie będzie - to jest pewne
piekło jest dobre, jest dobra sprawą - tak można to nazwać bo jest po to by tych co sa źli ukarać
niewiemy jak to dokładnie jest z tym, ale się domyślamy po tym jak wielu świętych pisało o piekle i karze dla tych co się sprzeciwiają Bogu
piekło jest karą Bożą i jest dobre!
zło natomiast nie jest idealne i nigdy nie będzie w końcu zostanie ukarane i po to jest własnie piekło
zwycięstwo dobra to nie jest wypuszczenie rzezimieszków z więzień
i z piekła np
ale ukaranie i ukazanie władzy Boga ostatecznego rozwiązania kwestii zła

jeśli ktoś jest zły i zabija ludzi to dla niego dobre będzie go przytrzymać po to by nie zrobił zła
to jest dobre
w ten sposób okazujemy swoje zaangażowanie w dobro i ulepszamy świat
okazujemy swoją litośc nad nim powstrzymując go miłosiernie od tego by sobie swoimi uczynkami "bata nie ukrecił" i nie miał zła na sumieniu
to jest długi temat...

AMMa


pisałem już o tym wielokrotnie na forum
najpierw rozsądzić trzeba sprawiedliwie i w prawdzie czy coś jest dobre czy złe
bo dobre uczynki nie potrzebują usprawiedliwienia
a więc
najpierw Prawda
co i jak wyłożone prawdziwie
potem sprawiedliwy podział na zło i dobro
potem nagrody i kary

i o tym własnie ludzie zapominają
zapomniano o prawdzie gdy rozliczano Niemców
zapomniano więc i dalej o sprawiedliwości i zastosowano fałszywe miłosierdzie
to sie zemści prędzej czy później na Polakach
było to uderzenie i to silne poglądów cywilizacyjnych bizantyńskich
i to tych samych które miał notabene Hitler!
śmieszne ale prawdziwe
ile razy nam wyliczano zbrodnie których nie było
ile razy nasłuchaliśmy sie że byliśmy źli bo... walczyliśmy o dobra sprawe... [według ich pojęc o złą]
omijam to , ze wielu Polaków było fakt faktem zapewne i rzezimieszkami ale idea sprawy stała po naszej stronie
i jeszcze jedno tamte czasy obfitowały w ludzi szlachetnych
w szlachetnych Polaków i złych było mało!
w przeciwieństwie do Europy gdzie nie chiano Polski
byliśmy po dobrej stronie i walczyliśmy o słuszna aprawę przez setki lat!
z pokolenia w pokolenie!
zaprwieni w walce o dobro
tacy byli nasi przodkowie którym zarzuca się : zło!!!
i szachuje wobec nich w tym momencie fałszywym miłosierdziem z hasłem : " ale uznajcie tylko to, ze wcale tacy dobrzy nie byliście to wam wybaczymy"
tymczasem do wybaczania tutaj to my jestesmy a nie oni!
a bardziej nie dzisiejsi Polacy ale tamtejsi nasi przodkowei
i do wybaczania nie dzisiejszym Niemcom ale ówczesnym
- to tak gwoli ścisłości
i o to nalezy walczyć: o prawde o tamtych czasach

(A) Rozum człowieka opiera się na pewnym zasadniczym prawie: Nie mogą być prawdziwe dwa zdania ze sobą sprzeczne. Zdanie: "A is true AND ~A is true" nie może być prawdziwe. Dlatego też wszelkie rozumowanie musi uwzględnić tą zasadę, albo też analiza zostaje zepchnięta na antypody refleksji rozumnej.

(B) O Bogu możemy rozmawiać rozumnie tylko wtedy, gdy uwzględnimy (A).

(C) Jeśli więc powiemy, że Bóg może wszechmocnie zrobić wszystko co nie jest sprzeczne (bo B) i jest nieskończenie miłosierny, to nie możemy uznać (bo A), że istnieje wieczne piekło, bo stoi to w sprzeczności z jego wszechmocą i miłosierdziem.

(D) Skoro (C), to absolutnie wiecznie piekło nie istnieje.

Natomiast dusze nie są gotowe na przyjęcie Boga zaraz po śmierci. Część z nich oddala się od niego wiedząc, że to tylko tymczasowy stan i wtedy mamy czyściec.
Część z nich oddala się zaś od niego wiedząc, że oddalają się na zawsze. Bardzo się tu mylą, bo bo jakimś czasie Wszechmocna Miłość bardzo je zaskoczy tym, że doprowadzi je do stanu dojrzałości.

(E) Można argumentować, że jeśli człowiek jest wolny, a Bóg nie może być sprzeczny (bo B), to byłaby to sprzeczność (bo A), że Bóg zmusza duszę do Nieba.

(F) Natomiast (E) oznaczałoby, że pozwala głupim i nieświadomym ludziom skończyć w wiecznym cierpieniu.

(G) Ponieważ jednak Bóg jest Wszechmocną Miłością, to można bez sprzeczności przyjąć, że może stworzyć świat, w którym żadna dusza przez wieczność nie będzie Go odrzucała, tylko dojrzewanie jej będzie postępowało.

W ten sposób istnieje niewieczne Piekło, które przez duszę jest wybierane jako wieczne. Istnieje czyściec. Istnieje wieczne Niebo, zdefiniowane jako stan do którego dusza dojrzewa. Dusza nie opuszcza Nieba, gdyż gdyby wcześniej nie była na Niebo dojrzała, to by w nim nie była (bo A).

no właśnie
żalu za grzechy czyli uznania, ze zaistniało zło

a tutaj niestety cywilizacyjnie nie jest wielokrotnie to możliwe uznać, że coś było złe skoro odrzuca to cała cywilizacja i traktuje jako dobre
dlatego tylko człowiek żyjący jedną cywilizacją cywilizacją łacińską może żyć w zgodzie z KK
KK wypielęgnował tylko tę jedna cywilizację poprzez etykę
bizantyńska jest schizmatycko nastawiona od zawsze tylko ,że raz szydło z worka wychodzi, a raz jest taki zamęt, że nikt się nie potrafi spostrzec, iż coś jest złe, bo umysły ludzi w danym pokoleniu są mierne

"nie można być cywilizowanym na dwa sposoby" [za Konecznym]
albo uznaje się winę swoja albo się jej nie uznaje
albo się kłamliwie uznaje, ze się zgrzeszyło tam gdzie grzechu nie było i przez to się ma... grzech !

pod warunkiem że miejsce bez Boga jest dobre, a sam Bóg jest zły

Z tego jak rozumiem Parshalisa piekło da się całkiem nieźle urządzić skoro religii tam nie będzie. Trzeba będzie tylko podzielić jakoś przestrzeń, coby różni ludzie sobie w drogę zbytnio nie wchodzili. Głupio by było, jakby np. imprezowicze przeszkadzali naukowcom, ale temu da się zaradzić Rożnej maści dyktatorzy będą w piekle nieszkodliwi, bo przecież do piekła trafią raczej ludzie którym trudno wcisnąć jakieś ideologie W niebie byłoby nudno, bo tam w sumie każdy taki sam, każdy by się zachowywał idealnie więc i problemów dla np. inżynierów do rozwiązywania by nie było.

Ehh, rozmarzyłem się. Co trzeba zrobić, aby na pewno nie dać się wciągnąć do nieba?

Czy w takim razie mam rozumieć, że w piekle można być nieskończenie szczęśliwym?

Zaraz, a co to znaczy nieskończenie szczęśliwym? Nie bardzo potrafię sobie wyobrazić sens czegoś takiego...

Myślę, że niebo ma taki wymiar, w końcu tego pragniemy: być szczęśliwymi. Więc racjonalną nagrodą byłoby bycie nieskończenie szczęśliwym w nieskończoność. Tak sobie to wyobrażam...
Czy nieskończone miłosierdzie Boże pragnie nieskończonego szczęścia dla wszystkich ludzi?

No i jeszcze jedna rzecz zastanawia: jak nieskończone miłosierdzie Boże może dopuścić tyle cierpienia na ziemii. Czy miłosierdzie Boże nie działa na Ziemii?

w tej chwili dla osób które moga wybrac Boga,a lbo zycie bez Niego wydaje się, że zycie bez Boga to szczęscie
są tacy
jednak gdy poznają co stracili a nie bedzie już możłiwości odwrotu to beda zgrzytać zębami i płakac...
bno nie starali się życ w zgodzie z tym co Bóg nakazał
nie chcieli tego
porzucili swiadomie i dobrowolnie to co pozwoliłoby im wejśc do Nieba
wybrakli tu na ziemi wszystko to co jest niezgodne z wola Boga

ci natomiast co powiedzieli "nie" a robili na "tak" myslę, że będa mieć jakąs szanse
sprawa jednak tyczy np osób które zostały przymuszone do czyneinia tego co inni dobrzy ludzie robia tzn tamci byli jak chorągiewka na wietrze i ich interesy zlały się z naszymi interesami katolickimi [nie przemogli ] - a takich jest wielu np polityków co gadaja tylko to co ich utrzyma przy stołku , bo widza, że to ludziom miłe
życie w śród katolików to po prostu szczęście

Hmm, dla mnie to taka trochę kiepska nagroda. Głupio być zredukowanym wyłącznie do odczuwania szczęścia. Jestem przecież zmajstrowany do działania w jakimś otoczeniu. Ja na szczęście patrze jako na coś motywującego do działań. Bez działań jest tylko pustym, nic nie znaczącym odczuciem pozbawionym jakiegokolwiek znaczenia...

Olfik: szczęście zawiera to wszystko. Tak powinno być przynamniej.

Nadal otwarte zostaje pytanie: co z miłosierdziem Bożym na Ziemii?