Bóg zna nasze przyszłe wolne czyny dlatego, że je zrobimy

Mysle, ze jezeli czlowiek ma wolna wole to nie mozliwa jest wiedza o tym co zrobi. Ja ta wiedza moze byc zdobyta?

Czy Bóg nie może po prostu WIEDZIEĆ?

A skad Bog wie co zrobimy?

Masz na to dowody?

Rozumiem że pytanie było retoryczne? Pewnie pod pojęciem dowód rozumiesz dowód stricte empiryczny. A dowodem jest metafizyczna zasada mówiąca, że Bóg, jako byt najwyższy, jest poza czasem

Masz na to dowody?

tak



zobacz na to zinnej strony - byc moze to Bóg dopuscił aby Objawic Swoją Pełnię MIłosierdzia w Konaniu Najśw. Chrystusa. Gdyby pierwsi rodzice nie byli wygnani - prawdopodobnie nie bys mial mozliwosci zyc wn Niebie ? Prawda ? aczkolwiek - Bóg nigdy nie chce aby ktos grzeszył, bo to Boga Obraza (+)



duzo dało - ale to jest bardziej owocne dla Teologów. w tym wydarzeniu Bóg - ukazał jesli ludzie grzesza to i kary spadną na ziemie - np,potopy i wojny. Kary Boże, zas sa potrzebne aby wstrzasnac troche tym bezboznym ludem aby sie opanował i nawrocił do swego Boga

polecam

http://www.teologia.pl/m_k/zag03-07.htm

http://www.teologia.pl/m_k/00-j.htm

1. Dlaczego pełne poznanie przez Boga naszego przyszłego losu wiecznego nie ogranicza naszej wolności? Ef 1,4-6

Bóg wie, czy się zbawimy, czy też potępimy. On zna dobrze naszą przyszłość. Znajomość przyszłego losu człowieka nie jest równoznaczna ze zniewoleniem go. Oto przykład. Patrząc z okna mojego mieszkania, widzę, że jakaś osoba idzie w kierunku wykopanego rowu, którego jednak nie dostrzega. Krzyczę więc do niej, żeby zmieniła kierunek, bo spotka ją nieszczęście, ale ona nie słucha i ciągle zbliża się do rowu. Patrząc z wysokości mojego piętra, w pewnym momencie dochodzę do przekonania, że nieszczęsny przechodzień z pewnością wpadnie do wykopanego rowu. Moja znajomość jego losu nie oznacza jednak, że to ja stałem się przyczyną jego nieszczęścia. Nie ja przecież strąciłem go do rowu, lecz wpadł do niego sam, dlatego że z uporem przeciwstawiał się wszelkim dobrym radom. Moje przewidywanie nieszczęścia przechodnia nie pozbawiło go wolności osobistej. Podobnie też Bóg zna od wieków nasze życie, nasze wolne decyzje, nasz przyszły los, co jednak wcale nie pozbawia nas wolnej woli. To, że Bóg przewiduje czyjeś wieczne potępienie, nie oznacza, że go do tego z góry przeznacza lub że pragnie jego wiecznego cierpienia. Przeciwnie, Bóg chce wiecznego szczęścia każdego człowieka i każdemu pragnie udzielić tyle łaski, by przy jej pomocy osiągnął życie wieczne. Jeśli jednak człowiek nie dochodzi do zbawienia, dzieje się tak nie dlatego, że Bóg nie chciał mu pomóc lub nie udzielił mu łaski, ani dlatego, że przeznaczył go na wieczne męki, ale dlatego, że sam człowiek dobrowolnie odrzucił darowaną mu pomoc, odwrócił się od prawdy i dobra, które wskazywało mu sumienie i Ewangelia. (zob. Wszechwiedza Boża)

Innymi słowy:
- Z perspektywy człowieka - on sam ma wolną wolę, bo dokonuje wyborów.
- Z perspektywy Boga, nie, bo Bóg zna każdy wybór człowieka, zanim zostanie dokonany.