Ale niektórzy myślą, że są wolni od błędów( przynajmniej tak twierdzą) w zagadnieniach bardzo skomplikowanych i uzasadniają to istnieniem bytów których istnienia bądź nieistnienia nie sposób sprawdzić. Sprytne.

Giordano Bruno, były zakonnik (dominokanin) już w seminarium popadł w konflikt z Kosciołem krytykując dogmaty wiary. Mimo to przyjął święcenia kapłańskie i został doktorem teologii. Dziwne zachowanie dla "morderczego" wedle późniejszej propagandy Kościoła katolickiego. W 1576 r został ekskomunikowany, wkrótce jednak powrócił do zakonu, by w 1579 definitywnie go opuścić. W tym samym roku został uwięziony przez kalwinów za obrazę urzędników i regenta kolegium
W 1583 roku został wyrzucony z Paryża, udał się do Londynu, gdzie jednak nie znalazł zwolenników ani na dworze królowej, ani w Oxfordzie. następnie przez rok wykładał w Wittenberdze rzucając oskarżenia przeciw Stolicy Apostolskiej.
W 1591 roku został wykłuczony z gminy luterańskiej i wtedy powrócił do Wenecji. Jego bluźnierstwa odbiły się echem po całej Europie. Sam siebie nazywał " synem nieba i matki ziemi". Chciał załozyć sektę i za pomocą swojej filozofii, oraz dzieki swej magicznej potędze podporządkować sobie każdego możnowładcę. Interesował się okultyzmem i mnemotechniką. Dzieki tym właśnie zainteresowaniom został zaproszony do Wenecji przez chcącego się nauczyć tych "technik" możnego szlachcica Giovanniego Mocenigo. Oszukał go! Mimo iz otrzymał wysoką zapłatę. Dlatego też gdy Bruno chciał wyjechać do Frankfurtu, Mocenigo wraz z przyjaciółmi związali go i zadenuncjowali inkwizycyjnemu trybunałowi.
Giordano Bruno został oskarżony o bluźnierstwa i szerzenie kłamstw, skazano go na publiczne odwołanie i potepienie swoich heretyckich pism. Początkowo zgodził się na to i miało sie to odbyć w 1593 roku w Rzymie. jednak po przewiezieniu do tego miasta zamiar swój porzucił. Uwięziony w swoim uporze trwał przez kolejnych sześć lat. Co ciekawe napisał w tym czasie pracę w której bronił swoich tez (dziwne, straszliwa inkwizycja pozwalała mu pisać?).
15 lutego 1599 r. Bruno został wezwany przed Trybunał inkwizycyjny w celu wyrzeczenia się swoich błedów. Gdyby to uczynił groziła by mu jedynie kanoniczna kara za porzucenie stanu duchownego. Niestety Bruno nie skorzystał z tej okazji i w efekcie pod koniec roku, został przekazany gubernatorowi Rzymu i skazany na spalenie na stosie. Wyrok wykonano 15 lutego 1600 roku.
Nie jest więc prawdą, że Bruno został skazany za naukę. To był człowiek wyjątkowo niepokorny. Sam porzucił kjatolicyzm, ale został odrzucony także przez Protestantów. Zatwardziały w uporze, błądzący, obrażający wszystkich wokół i uważający siebie za "najlepszego". Kościół dawał mu wiele szans na odwrócenie sie od błedów, Bruno z tego nie skorzystał. Zgodnie z moralnością tamtych czasów zasługiwał na śmierć i to dla ludzi wtedy żyjących było całkowicie naturalne i zgodne z tamtym "duchem" czasów.

Bruno miał szanse na odwołanie się, niestety w swoim szarlataństwie trwał do końca