Nie. Tobie się wydaje że masz wolną wolę, że Ty podejmujesz decyzję. Ale to "Ty" jest niczym innym jak skomplikowaną reakcją chemiczną, która zawsze przebiega zgodnie z zasadami chemii. Jesteśmy materialni a atomy zawsze reagują tak samo. Nasz mózg też tak działa.


Fakt, tak może być rzeczywiście. Są ludzie, którzy wierzą, bo ich wiedza jest niewystarczająca do podjęcia decyzji na dany temat, np. dzieci. Niektórzy wierzą, bo to im daje szczęście, spokój. Zauważcie, że nie ma religii, która czegoś nie obiecuje. Kto by chciał wierzyć w coś, co jest nieprzyjemne? Nikt.

Kompleksy niższości się zdarzają. Dlaczego ludzie wierzą, że są gorsi od innych? Daje im to przyjemność? Nie żartuj.

Co do wiary religijnej, spotkałem się z takim wyznacznikiem (jednym z) prawidłowo ukształtowanej wiary: Czy prowadzi do naszego uspokojenia jest źródłem radości, czy raczej skutkuje niepokojem i męczy?

poprosimy????????????????????????????????????????????????????????????????

ale KOGO???????

widać z wiarą tak jak z cierpliwością:
żeby ją zdobyć trza mieć jej sporo...

no bo jak prosić o wiarę Boga w którego się <jeszcze> nie wierzy???

pomóż mi Wiście rozwikłać tą Sfinksową zagadkę:
kogo prosić ma niewierzący o wiarę

Może tak - "Boże jeżeli istniejesz daj mi to odczuć"

a do kogo ma to powiedzieć...

tzn. nie chcę żebyś mi powiedział, że do boga, bo to byłaby jakaś gra w trzy karty z szulerem: nie ma asa do wskazania a masz wskazać asa...

pozatem nie wiadomo jakiego boga łaska na mnie spadnie...

może Ramakrishny,
albo Quetzalcoatla....
lub wielkiego Te

ale to tylko uwaga techniczna.

Jeśli jesteś daj mi siebie odczuć, jeśli Cię nie ma daj poznać że Cię nie ma.
Może pomoże.

no niezły żarcik...

Ja Poważnie Pytam!!!

kiedy to jest prawdziwa odpowiedź.
Jak chcesz może być dokładniej.

"Boże jeżeli istniejesz daj mi to odczuć" A później "Boże jak już dasz mi się odczuć dawaj mi się poznawać" oraz "I jeżeli Cię nie ma to i tak nic się nie zmieni i te słowa pójdą z wiatrem"

Chociaż może ta końcówka nieładnie zabrzmiała, ale wiadomo o co mi chodzi.

wolna wola istnieje tylko do pewnej i tak mimo wszystko nienamacalnej granicy ze wzgledu na ograniczone poznanie ,
prosze mi wytlumaczyc zwolennicy wolnej woli ktorych wsrod katolikow jest mnostwo chyba wiekszosc ,gdzie jest wolna wola u dziewczynek 12 letnich gwalconych w islamie ,gdzie byla wolna wola wydostania sie z piwnicy corki josepha friztla ,ktora byla wieziona przez 24 lata ,gdzie byla wolna wola u ludzi torturowanych w sredniowieczu ,w starozytnosci w taki sposob ,ze wiekszosc ludzi majac mozliwosc w trakcie trwania tortury popelnila by samobojstwo ,wolna wola istniala by tylko wtedy kiedy kazde nasze zyczenie stawaloby sie rzeczywistoscia niezmienna i nic nie byloby wstanie tego zburzyc

Myślę ze wiara zależy od siły woli im bardziej zmuszasz się by wierzyć i przestrzegać przykazań-tym bardziej wierzysz.

Nie wiem, jaki eksperyment (nawet tylko myślowy) mógłbym przeprowadzić, aby to sprawdzić.
Wydaje się, że jakieś dodatkowe, niezależne ode mnie okoliczności musiałyby zaistnieć, bo przecież dziś nie wierzę w Złego Boga. Więcej, nie widzę żadnej potrzeby poznania takiej wiary ani nawet koncepcji Złego Boga, dlatego najprawdopodobniej sam z siebie nie uczynię żadnego kroku w tym kierunku.
A z drugiej strony uważam, że gdybym mocno chciał, to byłbym w stanie przyjąć określoną postawę życiową związaną z wiarą w Złego Boga. Nie chcę, bo taka jest moja wola.



Może na tej samej zasadzie, na jakiej w młodości niezbyt świadomie popadasz w nałóg palenia, a potem doroślejesz i w wyniku świadomej decyzji palenie rzucasz?

Może tak, może nie. Powiedzmy, że jest to jakaś prawdopodobna hipoteza, ale dla mnie zdecydowanie nieprzekonująca. Jak opracowany zostanie algorytm pozwalający przewidzieć działanie człowieka na podstawie wszelkich dostępnych danych wejściowych i skuteczność wyliczonych na jego bazie prognoz osiągnie przynajmniej poziom kilkudniowych prognoz pogody, to zweryfikuję swoje poglądy.



Chyba nikt nie twierdzi inaczej, przecież wolna wola to nie wszechmoc i jak najbardziej podlega różnym ograniczeniom.



Jak wyżej, to nie byłaby wolna wola, a wszechmoc.

Jedyne co mogę doradzić to skorzystanie z wyobraźni


A czy nie byłaby to jedynie postawa życiowa sprzeczna z Twoją wiarą?


Raczej nie jesteś w stanie (w tych konkretnych okolicznościach i w tym momencie) podjąć takiej decyzji. Tak jak ja nie jestem w stanie (wiedząc to co wiem) przestać wierzyć np. w to że jutro też będę żył. Zakładam że tak będzie ale po prostu bardzo mocno w to wierzę i uważam ze ta wiara jest bardzo uzasadniona.


Jeśliby przyjąć taką analogie (a nie jestem pewien czy jest ona uprawniona) to świadomą decyzję o próbie wyjścia z nalogu można porównać do świadomej próby uwierzenia w coś innego niż dotychczas. Niestety rzeczywista zmiana wiary jest jeszcze mniej związana z podjęciem takiej próby niż rzeczywiste rzucenie nałogu z decyzją o rezygnacji z zapalenia kolejnego papierosa.

Przy tym pytaniu mam znowu problem z definicją wiary. Jeżeli wiara miałaby się wyrażać właśnie przez określoną postawę życiową, to raczej nie.



Mam podobnie Ale mogę też, korzystając z wyobraźni, pójść krok dalej: powiedzmy, że jestem ciężko chory i mam (statystycznie) małe szanse na wyzdrowienie. W zasadzie nie mam "twardych" argumentów (zdecydowana większość umiera), ale mimo to uważam wiarę w to, że wyzdrowieję, za uzasadnioną. Oczywiście ktoś, patrząc z boku, może mnie przekonywać, że szanse mam niewielkie, a moje życie i tak obiektywnie nie ma sensu, a ja w niektórych punktach mogę nawet się z nim zgodzić. Zapewne trochę osłabi to moją wiarę, ale jej nie złamie, bo i tak uważam, że jest ona (subiektywnie) wystarczająco dobrze uzasadniona i nie ma dla niej atrakcyjnej alternatywy.



Ten przykład miał jedynie pokazać, że decyzja o przejściu ze stanu A do B może być nieświadoma, ale to nie implikuje, że tak samo nieświadoma musi być decyzja odwrotna (o przejściu ze stanu B do A).