Paręnaście lat bycia katolikiem, obracania się w całej tej zgniliźnie perfumowanej dla niepoznaki poboznością. Dziękuje, wrócę, gdy zobaczę, że nie zdradzacie swoich ideałów.


Katolik powinien mieć swoje zdanie (a raczej zdanie Kościła) na każdy temat. Pogrzeby sa integralna częścią tej wiary, więc...

Co tylko potwierdza to, co napisałem u gory...

Ehe...a napisałeś gdzieś tutaj, że już jako 8letnie dziecko sprzeciwiałeś się katechetce w szkole....to albo ja źle kojarzę fakty albo coś kręcisz...gdzie te parenaście lat

Może źle mnie zrozumiałeś, nie wisi mi pogrzeb katolicki jako taki, forma mi jest obojętna...zostawię to moim bliskim

pzdr

Dla mnie pogrzeb to ostatnia forma pożegnania zmarłego przez najbliższych. To czy bede pochowana tradycyjnie w trumnie, czy moje ciało będzie poddane kremacji czy jeszcze coś tam... jest mi to obojętne, ważniejsze jest chuba to gdzie „trafie” po śmierci ( mam nadzieję że do nieba )

Musiałem być katolikiem. Nie było bezpiecznie ujawniać się w tak młodym wieku. Prawdziwą walkę prowadzę w ukryciu. Jako ich brat w katolickiej wierze podkopuje wiarę, tych, ktorzy się wahają i potem sprawiam, by ich wątpliwości rozwijały się w odowiednim kierunku. Potem juz drogą logicznego myślenia dochodzą do tego, że to wszystko to fałsz. Po częsci za to też nienawidzę Kościoła, musiałem być jego częścią, by móc efektywnie z nim walczyć. Ale teraz zacząłem jawna walke.

rzeczywiście

Zaczne od uwagi gramatykalnej "wikinski" gdzie to znalezles?
Poza tym na ogol ciala wodzow wikingow byly chowane w "kurchanach", albo palone na stosie. Tez dlatego ze wiele rzek i kawalki moza byly zarzniete wiec raczej trudno zeby ciala splywaly, a wszyscy nie czekali do wakacji letnich by umrzec.

Mysle jednak ze najlepszy normalny pogrzeb, forma grobu to juz drugorzedna rzecz. Przez szacunek do ciala. Czlowiek nie jest tylko dusza, wiec chowanie calego ciala jest uszanowanie tej osoby. I jakby pokazuje wiare w zmartwychwstanie.

Czekam zatem na poprawna formę, nie zdziw się jednak, gdy okaże się, że to właśnie ta.


Nigdy w zyciu ! Kązdy szanujacy się wikinski (:) ) wódz był wypuszczany w swoim drakkarze na morze. statek podpalano i wznoszono modły do Odyna, by zmarly dostał się do Valhalli. Zwykli mieszkańcy chowani byli w przeznaczonych do tego jaskiniach, czy po prostu owiniete w wodoodporne materie wypuszczane w morze w zwykłe lodce. Kurhany są tradycja rdzennie słowiańską. tak właśnie chowano wodzów (początkowo tylko na ukrainie) w V wieku tradycja ta dotarla również do plemion zamieszkujących ziemie dzisiejszej Polski. Potem przyszedl Kościół i ta piekna tradycja zaginęła na ziemiech polskich. Nadal jednak kultywowana była na Ukrainie (pisał o tym Mickiewicz w "stepach akermanskich)

Palenie na stosie to obyczaj, który był stosowany na ziemiach na wschód od Finlandii i na dobrą sprawę nigdy do Polski nie dotarł. Wikingowie zreszta też się do niego nie przekonali.

Zdroofko

Przykro mi ze musze wykazac Ci blad, i w Danii i w Szwecji sa takie swoiste kurchany, gdzie chowali cale lodzie, nie tylko cialo. Bylem przy nich, jeden z nich zwiedzalem nawet w srodku.

Wiele zrodel historycznych np. dunskich mowi jednak o paleniu cial na stosie. Do Valhali dostawalo sie juz przez smierc na polu walki, nie trzeba bylo splywac z rzeka.

No to rzeczywiście są one "swoiste" mi chodzi o kurhan slowianski, taki którego nijak w środku nie zwiedzisz.


Nie napisałem, że było to warunkiem dostania się do Valhalli. Po prostu, każdy wodz ktory by przez swoich podwładnych szanowany, był wraz ze swoją łodzia i orężem oddawany morzu.

OFFTOPIC

Wikingu, mówi się 'wikiński' - za słownikiem ortograficznym

pzdr

Podaje sie przepraszam, wydawalo mi sie to jakies dziwne, dobrze sie dowiedziec czegos nowego o sobie

Niestety dzisiaj zanika jaka kolkiew szacunek dla ciala po smierci. Przyjedzie firma umaluje ze ta osoba wygalada jak zywa. Probuje sie usunac smierc z zycia spolecznego.

Rzeczywiście mój katolicki przyjacielu, to bardzo smutne.

Mnie obojętne co się stanie z moim ciałem po śmierci.
Dusza jest ważniejsza

Ale to wynik tego, ze tak bardzo boimy sie smierci. Tylko tutaj nalezaloby zadac pytanie czy boimy sie smierci czy raczej umierania? Dalej idac tym tropem trzeba zdefiniowac umieranie, ale to chyba juz temat na oddzielna rozmowe, a wiec niech pytanie pozostanie tak zawieszone

Pozdrawiam