Bóg śmierci nie stworzył i nie pragnie śmierci grzesznika a jego nawrócenia

Bóg dopuszcza śmierć i cierpienie i nie jest ich autorem

Depresja to zadanie dla psychiatry i psychologa,

aczkolwiek podstawą uzdrowienia jest uzdrowienie duchowe

śmierć nie jest wolą Boga, Bóg nie uśmierca ludzi

modlitwa za szatana jest zakazana w KRK przez Magisterium
modlitwa za szatana to wyznawanie teori apokatastazy, którą Magisterium potępiło ponieważ podważa nietykalnośc wolnej woli bytów osobowych

Teoria apokatastazy nie została nigdy potępiona, to głębszy nurt niż się wydaje:

http://www.magazyn.ekumenizm.pl/content/article/20040727132311469.htm

Liam, dziękuję za linka i za przypomnienie zagadnienia.

Nigdy nie znałem ani tego terminu "apokatastaza", ani nie wiedziałem, że zajmował się tym Kościół. Cieszę się, że Orygenes, mój ulubiony mistyk i myśliciel religijny, będący wciąż chyba do poznawania i ponownego odkrycia i uznania w Kościele, rozważał sprawy modlitwy za Szatana i jego zbawienie i uznał je za możliwe.

Wiele lat temu w medytacjach nad Bogiem i Jego Istotą doszedłem do tego zagadnienia osobiście. I nie miałem wątpliwości. Bóg w swej Wszechmocnej Miłości nie skazał nikogo na wieczne potępienie. Ani człowieka, ani Szatana, ani żadnego Swego stworzenia.
Stworzenia Boskie mają Wolną Wolę i tylko aktem tej wolnej woli można się skazać na dezintegrację pośród stworzeń. To właśnie jest grzech przeciw Duchowi Świętemu i Szatan jest pierwszym Stworzeniem grzeszącym w ten sposób. Wolna Wola nie broni jednak odwrócenia się od grzechu...

Zacząłem się wtedy modlić za "nawrócenie" Szatana (cokolwiek by to miało znaczyć) i za jego przywrócenie do Łask Bożych. Nie widziałem w tym niczego dziwnego. Odtąd moja wiara zaczęła szybko rosnąć i umacniać się. Nie zauważyłem też oznak, by Szatanowi moja modlitwa przeszkadzała. Uważam, że każde Stworzenie Boskie nosi w sobie ślad Boskiej Miłującej Ręki i ten ślad sprawia, że choćby po omacku, choćby z zamkniętymi oczami, każde stworzenie dąży choćby podświadomie do swego Stwórcy. Dlatego myślę, że warto modlić się za Szatana i czynię to, nie namawiając wszakże do tego nikogo, kogo by to brzydziło na przykład.

A co do pytania o modlitwę za własną śmierć?
Oczywiście, że nie jest to grzechem. Bóg decyduje o poczęciu ziemskiego życia i o jego zakończeniu. Możemy modlić się zarówno o jedno jak i drugie.
Ufając Bogu, że dopuści to, co dla nas i dla świata - najlepsze.

Z Bogiem

Czy wierzysz, że Pismo Święte jest Święte i zawiera tylko Prawdę?

(10) A diabła, który ich zwodzi, wrzucono do jeziora ognia i siarki,
tam gdzie są Bestia i Fałszywy Prorok. I będą cierpieć katusze we dnie i w nocy na wieki wieków.
(15) Jeśli się ktoś nie znalazł zapisany w księdze życia, został wrzucony do jeziora ognia.
(Ap 20:10, 15)

A nic nieczystego do niego nie wejdzie ani ten, co popełnia ohydę i kłamstwo,
lecz tylko zapisani w księdze życia Baranka.
(Ap 21:27)

Logiczne rozumowanie:
jest księga życia ->kto nie jest zapisany w księdze zostaje wrzucony do jeziora ognia
->do Raju nie może wejść diabeł, bo został wrzucony do jeziora ognia
->a dlaczego diabeł został tam wrzucony? bo nie znalazł się w księdze życia

(18) Ja świadczę każdemu, kto słucha słów proroctwa tej księgi:
jeśliby ktoś do nich cokolwiek dołożył, Bóg mu dołoży plag zapisanych w tej księdze.
(19) A jeśliby ktoś odjął co ze słów księgi tego proroctwa, to
Bóg odejmie jego udział w drzewie życia i w Mieście Świętym - które są opisane w tej księdze.
(Ap 22:18-19)

Skoro nie można nic dodawać i odejmować, to dlaczego mamy to robić przez własną interpretację?
Czy Apokalipsa jest Słowem natchnionym czy nie?

Ufam Bogu.
Ufam Mu bardziej, niż tekstom ogłoszonym przez duchowieństwo za natchnione i święte. Bardziej, niż zwłaszcza najróżniejszym interpretacjom tych tekstów i dywagacjom na ich temat.
Apokalipsę znam i wiem, że jej rozumienie wymaga głębokiej wiary.
Ja nie jestem nauczycielem, lecz świadkiem. I wątpię, bym chciał i potrafił być nauczycielem wiary. Sądzę raczej, że najlepszym takim nauczycielem dla człowieka jest on sam.

A wracając do cytatów z Apokalipsy. Czas w istocie Boskiego wymiaru nie istnieje. Dlatego wszystko co zdarzyło się, dzieje się i zdarzy się do końca dziejów można zamknąć w istniejącej od zawsze u Boga pigułce pod nazwą: Księga Życia.

Elbrus, pomyśl, że tam są zapisane nie Boskie intencje, lecz skutki wszystkiego co się stało i stanie od początku stworzenia. Zapisano tam także nasze posty na niniejszym forum, moje modlitwy za Szatana i Twoje wątpliwości w tym zakresie. Kto znajdzie się w jeziorze ognia - poza Księgą Życia - niech nikt nie przesądza. Ludzie i Anioły wciąż, dopóki ten świat i oni, jako stworzenia istnieją - mają Wolną Wolę. Mają wobec tego wciąż możliwość zwrócenia się ku Bogu i Jego Miłości, choćby całe dotychczasowe istnienie byli od Boga odwróceni tyłem.

Potępienie ostateczne, o którym mówi Apokalipsa, jest sytuacją u końca dziejów. Bo ten świat jest skończony, Elbrus. Mamy tylko ten czas, który jest dany w tym, istniejącym wciąż świecie.

Pozdrawiam serdecznie

W takim razie historyjka o Jezusie może być kłamstwem, w które (jak podejrzewam) wierzysz.Apokalipsa to księga prorocka.
Chyba że nie wierzysz w jej przesłanie albo stosujesz subiektywną interpretację
(np. piekło może oznaczać niebo i na odwrót).

Jeśli kto do niewoli jest przeznaczony, idzie do niewoli, jeśli kto na zabicie mieczem - musi być mieczem zabity.
(Ap 13:10)

(1) Objawienie Jezusa Chrystusa, które dał Mu Bóg, aby ukazać swym sługom, co musi stać się niebawem, a
On wysławszy swojego anioła oznajmił przez niego za pomocą znaków słudze swojemu Janowi.
(2) Ten poświadcza, że słowem Bożym i świadectwem Jezusa Chrystusa jest wszystko, co widział.
(19) Napisz więc to, co widziałeś, i to, co jest, i to, co potem musi się stać.
(Ap 1:1-2, 19)

(1) Potem ujrzałem: Oto drzwi otwarte w niebie, a głos, ów pierwszy, jaki usłyszałem, jak gdyby trąby mówiącej ze mną, powiedział:
Wstąp tutaj, a to ci ukażę, co potem musi się stać.
(Ap 4:1)

(6) I rzekł mi: Te słowa wiarygodne są i prawdziwe, a Pan,
[b]Bóg duchów proroków, wysłał swojego anioła, by sługom swoim ukazać, co musi stać się niebawem.
(Ap 22:6)


Albo Jan otrzymał wizję od Jezusa - Wiernego, Sprawiedliwego i Prawdomównego Sługi Boga
albo to ludzki wymysł i kłamstwo.

Przecież właśnie o tym mówię - potępienie Szatana już nastąpiło,
bo w proroctwie zostało zapisane to, co się Z PEWNOŚCIĄ stanie.
Albo jesteśmy chrześcijanami i wierzymy w słowa Biblii
albo jakimiś gnostykami czy innymi wyznawcami Chrystusa, ale wierzącymi już nie w Kościele ale po swojemu.
No chyba że cały Kościół zbłądził i przedstawia fałsz za prawdę.
Wtedy albo bramy piekielne go przemogły, albo on nie jest prawdziwym Kościołem.

Elbrus, wygląda na to, że zrozumiałeś mnie opacznie. Właśnie dlatego, że może dochodzić do takich nieporozumień nie jestem i nie chciałbym być nauczycielem wiary.
Nieporozumienie wynika pewnie z tego, że inaczej odczuwamy pojęcie czasu, w tym czasu działania i końca dziejów, gdzie czas w naszym wymiarze się zakrzywia ku nieskończoności.
To, że część istot stworzonych sprzeciwiła się Stworzycielowi i będzie Mu przeciwna do końca świata, nie zmienia mojego nastawienia do wszystkich istot, w tym tych wspomnianych - nastawienia z miłością i z akceptacją ich wolności.

Wierzę, aktualnie, w każde słowo świętego Jana zawarte w Apokalipsie. Co nie znaczy, że rozumiem je tak samo jak Ty, Elbrus. Znaczy to także dokładnie to, że gdy Bóg powie mi: "Odłóż tę księgę, zmieniłem losy świata, bo ludzie bardzo się o to modlili" - uwierzę Bogu, a nie księdze.

Nie lubię żonglerki na cytaty z Pisma Świętego, nie jestem w tym dobry.
Jeśli chcesz, pomodlę się za Ciebie. W tym jakoś lepiej się czuję.

Pozdrawiam serdecznie

Problem (lub nie-problem) polega na tym, że
Bóg wypełnia dokładnie to co zaplanował.
Jedynie pewne wydarzenia może TYLKO przesunąć w czasie (por. Mt 24:20-22), ale
jeśli się mają zdarzyć, to się zdarzą.
Bóg nie rzuca słów na wiatr, bo Jezus jest Słowem wcielonym.
Zanegowanie własnych słów znaczyłoby zanegowanie Jezusa - Bóg tak nie postepuje
(przynajmniej Ten chrześcijański).

Pewnie masz rację.
Nie zmienia to przecież mojego prawa do modlitwy o kogoś i za kogoś.
Bóg jest sprawiedliwym sędzią, a jednak sam objawił w Osobie Jezusa, poprzez Przykazania Miłości, ich osobiste omówienie i 2000 lat późniejsze objawienie siostrze Faustynie, że kto zwróci się ku Bożemu Miłosierdziu - ten dozna przebaczenia. Dotyczyło to ludzi - nie Aniołów, czy szatanów. Mam prawo prywatnie wierzyć, że Nieskończone Boże Miłosierdzie obejmuje całe stworzenie, nie tylko ludzi, choć wiemy tylko o objawieniu Miłosierdzia ludziom.

Nikt znany mi, poza znanymi mi Świadkami Jehowy nie uważa, aby Boże Miłosierdzie było zaprzeczeniem tego, co Bóg objawił w Piśmie Świętym.
Czy jesteś może Świadkiem Jehowy, Elbrus?

Boże Miłosierdzie nie jest nieskończone - ogranicza je wolna wola - wielki dar.
Jeśli Bóg opisany w PŚ byłby nieskończenie miłosierny, to byłby niesprawiedliwy i kłamliwy - w takiego Boga nie wierzę.
Większość protestantów podziela ten pogląd
(jeśli mówimy o Miłosierdziu w twoim rozumieniu).
Nie, nie chcę być, ale do sprawiedliwości bożej chociaż podchodzą poważnie, bo
gdyby wszyscy mieli być zbawieni, to Bóg nie odstawiałby tej całej szopki.
Męczennicy byliby wtedy wystawieni do wiatru, bo ich zatwardziali (bez skruchy) oprawcy zasiadaliby na Tronie Bożym (por. Ap 3:21).

Ludzkość jest Jednością Braci i Sióstr - Dzieci Boga Ojca. Wśród ludzkości są oprawcy i męczennicy. Jest Jezus i jest Judasz. Każdy człowiek jest indywidualnie wyposażony w wolna wolę. Każdy działa indywidualnie i odpowiada za swoje postępowanie indywidualnie. Jednak bracia i siostry wzajemnie zabiegają o siebie, czując przynależność do ludzkiej wspólnoty. Dlatego modlimy się jedni za drugich, także za tych, którzy według Prawa zgrzeszyli i prowadzili złe życie.
Dlaczego tak robimy?
Po pierwsze - z miłości, bo ich kochamy.
Po drugie - bo nie znamy się wzajemnie w pełni, każde z nas w głębi duszy jest tajemnicą.
Po trzecie - bo wierzymy, że Bóg wybacza i usprawiedliwia w miłości, także w ludzkiej miłości.

Czy modlitwa będzie skuteczna? - Nie wiemy.
Nigdy tego nie wiemy, bo Bóg jest autonomiczny i wolny.
Jednak modlimy się i ufamy w sens modlitwy.

Męczennicy nie stali się męczennikami by pognębić oprawców. Często w męczeństwie modlili się za nich. Wzorem takiego podejścia w męczeństwie jest sam Jezus, który wołał do Boga przy swym ukrzyżowaniu: Wybacz im Ojcze, bo nie wiedzą, co czynią !
Jeden z łotrów, tuż przed swą śmiercią zwrócił się do Jezusa o wsparcie i zaufał Mu. Jezus wsparł go i obiecał, że razem tego wieczoru obaj będą w Niebie.

O tych wydarzeniach można przeczytać w Piśmie Świętym. Gdzie tu w tym sprawiedliwość?
Hmm ...
Mnie cieszy fakt, że moi "oprawcy" będą mogli być w Niebie razem ze mną, choć niekoniecznie w tym samym mieszkaniu. Wybaczyłem i wybaczam każdego dnia. Każdego dnia też proszę o wybaczenie tych, dla których ja stałem się "oprawcą".

Z Bogiem ...

Czy mógłbyś wyjaśnić jaką szopkę Bóg odstawił, żeby nie zbawić wszystkich?

Nie jesteś chrześcijanką, więc po co mam wyjaśniać?
Albo nie zrozumiesz albo całkiem się ze mną nie zgodzisz.

Chrześcijanka zrozumiałaby? A jeśli się z Tobą nie zgodzę, to stanie się coś złego?

Byłaby bliższa zrozumienia.
Nic złego.

Ogólnie chodziło mi o "historię zbawienia" opisaną w Biblii (której nie uznajesz za prawdziwą), a
konkretniej o nakazy i zakazy jakie Bóg nakreśla ludziom, aby wiedzieli, co należy zrobić, aby nie trafić do piekła.

Jeśli każdy będzie/byłby zbawiony, to powyższe nie miałoby to sensu, poza chorą satysfakcją/przyjemnością Stwórcy.