Z tym że to o czym piszecie po prostu nie jest istotne. Tu jest clou zagadnienia.
Nie jest przedmiotem naszej wiary ani zajście ani nie zajście kiedyś potopu. Jest to raczej kwestia dla naukowców (podobnie jak np. sprawa ewolucji).

Ja to doskonale rozumiem. Nie jest istotne dla wiary zajście ani niezajście Potopu. Naprawdę to rozumiem, tylko nie ma to najmniejszego związku z tym, o co pytam. Bardziej byłbym wdzięczny, gdybyś napisał dlaczego Potop to dla Ciebie metafora, a jakieś inne zajście już nie. Może niekoniecznie zmartwychwstanie, bo rozumiem, że to podstawa wiary chrześcijańskiej, ale np. coś co uważasz za autentyczne. Chyba, że nic za takie nie uważasz (wskrzeszenie, rozstąpienie morza, manna z nieba, plagi egipskie, niepokalane poczęcie, człowiek wewnątrz wieloryba, chodzenie po wodzie, potęga Samsona czy jakikolwiek inny przykład), to niech już będzie to zmartwychwstanie. Możliwe, że jest to zupełnie nieznaczące i nie niesie ze sobą żadnej istotnej informacji. Chciałem się jednak dowiedzieć, jak wierzący to widzą i tyle. Bez żadnych publicznych, daleko idących wniosków.

Może nie do końca na temat ale w jakims stopniu...
Otóż ma problem z tym fragmentem 1 Kor 11:14 - "Czyż sama natura nie poucza nas, że hańbą jest dla mężczyzny nosić długie włosy".
Czy odczytywać go dosłownie?
Jak go odczytywać w kontekscie powszechnie znanego nam wizerunku Jezusa?

Angella, nijak. I to się w ogóle nie trzyma tematu bo to nie żadne wydarzenie które można lub nie można potwierdzić naukowo, ale po prostu ówczesne przepisy liturgiczne, o ile dobrze pamiętam kontekst. A wizerunku Jezusa nie znamy i w ogóle nie wiemy jakie nosił włosy. Możliwe, że długie, wzorem proroków, ale równie dobrze mógł strzyc się krótko. I co z tego?

Obawiam się że nadal się nie rozumiemy.
Ja mam "swoje" zdanie na temat np. Potopu, ale - ponieważ nie jest ważne dla mojej wiary - nie jest także bardzo "moje', bo temat mnie nie zajmuje (podobnie jak nie zajmuje mnie temat czy np. Atlantyda istniała czy nie). Po prostu tak sądzę, ponieważ na to wydają się wskazywać znane mi fakty (geologiczne, fizyczne itd). Ale nie myślę nad tym szczególnie.

Odczytywać dosłownie, jako polecenia Pawła dla chrześcijan ówczesnego czasu. Coś w stylu tego jak mój ksiądz katecheta nie pozwolił nam przyjść na bierzmowanie w dżinsach. Dziś - po z górą 30 latach - dżinsy są całkiem porządnym ubraniem.
Jeszcze dodatkowo długość włosów (a raczej ich nieobcinanie) bywała elementem oczyszczeń żydowskich - nie ma po co się w to zagłębiać.

Biblia, jak kazde dzielo literackie, operuje roznorodnymi gatunkami lierackimi.
Zwrocil na to uwage papiez Pius XII w encyklice "Divino afflante Spiritu" ogloszonej w 1943 roku.

Czytajac biblijny tekst musimy brac pod uwage jaki gatunek literacki on reprezentuje. Czy jest to jakas przypowiesc, opowiadanie,bajka, czy postacie wystepujace w danej ksiedze biblijnej sa historyczne czy fikcyjne itd.

Kazdy biblista interpretujac dany tekst bierze tez pod uwage krytyke tekstu a wiec np. gramatyke, syntakse. Bierze rowniez pod uwage kontekst historyczny, kulturowy, geograficzny.
Nieraz dokonuje sie analizy porownawczej tekstu biblijnego z tekstami literackimi owczesnej epoki aby lepiej zrozumiec mysl natchnionego autora, ktory przeciez nie spadl z nieba z gotowa ksiega tylko zyl w konkretnym srodowisku i konkretnej sytuacji historycznej.

Trzeba tez brac pod uwage to iz wszystkie ksiegi wiekich religii oparte sa na tradycji ustnej. Uczono sie tego wszystkiego na pamiec ( mnemotechnika).

Przedzial czasowy miedzy ustnym przekazem a zapisem jest nieraz bardzo wielki. Stad mozemy zauwazyc nieraz pewne powtorki, niekonsekwencje,mamy do czynienia z poplatana chronologia wydarzen itp.
Autorowi natchnionemu chodzi zawsze o przekaz wiary a nie o wiadomoscí z zakresu biologii, matematyki,fizyki czy historii.

Przepisy liturgiczne raczej nie normowały długośc włosów mężczyzn, ale prawo naziretu, forma życia zakonnego....m.in. zakaz strzyżenie włosów.
Nazirejczykami wedle Bibli był Samson, Jan Chrzciciel.

Hmm, Adam jako postać wyłącznie mityczna, która faktycznie nie istniała, kłóci się z tym, co piszą autorzy Nowego Testamentu:

A przecież śmierć rozpanoszyła się od Adama do Mojżesza nawet nad tymi, którzy nie zgrzeszyli przestępstwem na wzór Adama. [...] A zatem, jak przestępstwo jednego sprowadziło na wszystkich ludzi wyrok potępiający, tak czyn sprawiedliwy Jednego sprowadza na wszystkich ludzi usprawiedliwienie dające życie. Albowiem jak przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wszyscy stali się grzesznikami, tak przez posłuszeństwo Jednego wszyscy staną się sprawiedliwymi.

Sam zaś Jezus rozpoczynając swoją działalność miał lat około trzydziestu. Był, jak mniemano, synem Józefa, syna Helego, syna Mattata, syna Lewiego, syna Melchiego, syna Jannaja, syna Józefa, syna Matatiasza, syna Amosa, syna Nahuma, syna Chesliego, syna Naggaja, syna Maata, syna Matatiasza, syna Semei, syna Josecha, syna Jody, syna Jana, syna Resy, syna Zorobabela, syna Salatiela, syna Neriego, syna Melchiego, syna Addiego, syna Kosama, syna Elmadana, syna Hera, syna Jezusa, syna Eliezera, syna Jorima, syna Mattata, syna Lewiego, syna Symeona, syna Judy, syna Józefa, syna Jony, syna Eliakima, syna Meleasza, syna Menny, syna Mattata, syna Natana, syna Dawida, syna Jessego, syna Jobeda, syna Booza, syna Sali, syna Naassona, syna Aminadaba, syna Admina, syna Arniego, syna Esroma, syna Faresa, syna Judy, syna Jakuba, syna Izaaka, syna Abrahama, syna Tarego, syna Nachora, syna Serucha, syna Ragaua, syna Faleka, syna Ebera, syna Sali, 36 syna Kainama, syna Arfaksada, syna Sema, syna Noego, syna Lamecha, syna Matusali, syna Enocha, syna Jareta, syna Maleleela, syna Kainama, syna Enosa, syna Seta, syna Adama, syna Bożego.

Dokładnie akruk , ale coż z tego skoro nie jest ważne dla mojej wiary - nie jest także bardzo "moje', bo temat mnie nie zajmuje Katolików to po prostu nie obchodzi. Mnie osobiście właśnie takie kwiatki w Biblii przekonały, że jest to kiepsko napisana bajka.

Słuszne spostrzeżenie Akruk

Co się kluci i z czyim pogladem .
Poglad katolika z biblią czy biblia z katolikiem.
Co jest większym autorytetem i dla kogo.
Dla mnie autorytet to przede wszystkim biblia pużniej interpretacja , która zgadza się i nie kłuci z biblią
Jeśli Paweł nawiązuje do Adama jako postaci fikcyjnej to po co był literalny Jezus .
Jezus powołuje się na Potop jako wydarzenie historyczne by pomóc zrozumiec i zauważyc jego niewidzialną obecnoś .

„O dniu owym i godzinie nie wie nikt — ani aniołowie niebios, ani Syn, tylko sam Ojciec. 37 Jakie bowiem były dni Noego, taka też będzie obecność Syna Człowieczego. 38 Bo jacy byli w owych dniach przed potopem — jedli i pili, mężczyźni się żenili, a kobiety wydawano za mąż, aż do dnia, gdy Noe wszedł do arki, 39 i nie zwrócili na nic uwagi, aż przyszedł potop i zmiótł ich wszystkich — tak będzie z obecnością Syna Człowieczego.

To czyj pogląd jest słuszny Jezusa czy Katolika który uważa potop za mit?
Jaki autorytet może podważyć słowa Jezusa ?


Dla mnie osobiście wypowiedzi Jezusa są prawdą i mówia o czymś realnym co miało miejsce .
Potwierdzają to wypowiedzi np 2 Piotra 2 :4-7 iopowieści na wszystkich kontynentach swiata gdzie głównym wątkiem jest wielka woda ,wieka powódż.

Jeśli Jezus nawiązuje do małżeństwa i rozwodu to do czego nawiązuje do mitu czy do prawdy historycznej ?
Ew. Mateusza 19 rozdz.
3 I podeszli do niego faryzeusze, zamierzając go kusić, i powiedzieli: „Czy wolno mężczyźnie rozwieść się ze swą żoną z jakiegokolwiek powodu?” 4 On, odpowiadając, rzekł: „Czy nie czytaliście, że ten, który ich stworzył, od początku uczynił ich mężczyzną i kobietą 5 i powiedział: ‚Z tego względu mężczyzna opuści ojca i matkę, a przylgnie do swej żony i oboje będą jednym ciałem’? 6 Tak więc nie są już dwojgiem, lecz jednym ciałem. Co zatem Bóg wprzągł we wspólne jarzmo, tego niech człowiek nie rozdziela”. 7 Powiedzieli do niego: „Dlaczego więc Mojżesz polecił dać świadectwo odprawienia i rozwieść się z nią?” 8 Rzekł im: „Mojżesz z powodu zatwardziałości waszego serca zrobił dla was ustępstwo w sprawie rozwodzenia się z żonami, ale od początku tak nie było. 9 Mówię wam, że kto się rozwodzi ze swą żoną — jeśli nie z powodu rozpusty — i poślubia inną, popełnia cudzołóstwo”.

Czy mit ,legenda może mieć moc oddziaływania jak prawda na która powoływał się Jezus ?
Żydzi wyśmiali by Jezusa gdyby w tak ważnej sprawie jak rozwód powoływał się na jakieś mity.

Dla wielu osób najczęściej decyduje Kościół i jego wykładnia biblii co jest mitem, który można pominąć czy zignorować jako nieistotny .Nawet jeśli zaprzecza temu relacja biblijna i bezpośrednie wypowiedzi Jezusa .
Siła Biblii i jej moc oddziaływania opiera się na prawdzie .
Czy Jezus powoływał się na jakieś mity aby przekazywac prawdy Boże?
Po czytaniu treści bibli ze zrozumieniem: o czym mowa w danym fragmencie, do czego dany fragment nawiązuje co chce przekazać autor, można bez problemu wyciągnąć wniosek czy coś jest mitem czy prawdą.
Większośc Katolików przez odrzucanie niektórych relacji jako historycznych na które powoływał się Jezus podważa tym samym autorytet jakim jest sam Syn Boży , Jezus.

Twierdzisz, że Noe istniał naprawdę?


Tzn., że nie powinno być dzisiaj raczej większych problemów z rozwodem w przypadku rozpusty żony?

@jarekS

Dla mnie to jest oczywiste - nauka wyklucza bilblię (np. historia z Adamem). Dziwne, że taka myśl nie pojawiła się w Twoim mózgu.

Polikarp czy ja to twierdzę to nie ma znaczenia ale jeśli powółuje sie na potop Jezus czy ap.Piotr
a dla wszystkich chrześcijan powinny być większymi autorytetami niż sam papież bo ich wypowiedzi są w słowie Bożym zapisane jako prawda.Z tego względu ja tez twierdzę że potop był.Cóż to za wiara jeśli się wątpi w wypowiedzi swego Boga?


Jesli jedna lub druga strona dopuści się rozpusty to tak rozwód był i jest dopuszczony. Właśnie wiosek taki wyciągamy ze słów Jezusa . Jesli ktoś twierdzi inaczej to kto ma rację a kto się myli ,kto rozwadnia zasady bilii zmieniajac znaczenie wypowiedzi Jezusa ?Nauki Jezusa są nie zmienne nie ulegają wpływowi ducha swiata ,nie zmieniaja się jak moralnośc świata .