Nie zgadzam się, że żadnego a jeśli chodzi o osoby które traktują zapisy Biblii literalnie, to jedynymi takimi osobami są ludzie religijni.

Tak, ale jeśli nazwiesz go szamanem pozwą cię o obrazę uczuć religijnych...

Jest to jedna z opcji. Inny powie, że to nie zgodne ze stanem jego wiedzy i będzie się zastanawiał jak mogli to rozumieć ludzie żyjący dawniej. Zanim jednak zacznie szukać, wpierw sformułuje jedn z hipotez że te opowieści mają jakiś inny cel niż przekazywanie faktów. Tak samo jak mogą to zrobić badacze z przyszłości analizując bajki o baba jadze i krasnoludkach pochodzące z naszej epoki.

jeśli nie będziemy czytać Biblii literalnie, to nawet dla ateisty stanie się jasne, że jej naukowa krytyka nie ma sensu.

a później chodził po świecie jako duch

Katolicy wierzą, że Jezus zmartwychwstał w fizycznym ciele, a nie jako duch.

Tak samo jak nikt rozsądny nie uzna, że ktoś mógł umrzeć i ożyć.

Fulla Horack opowiadała, że przychodzili do niej zmarli i mogła ich dotykać. Atheist nie wszystko jest tak jasne jakbyś chciał to widzieć. Oczywiście możesz ją zaocznie zdiagnozować psychiatrycznie.

W takim razie po ziemi chodzą miliony nierozsądnych ludzi.

Przeprowadźmy taki myślowy eksperyment: przyjmijmy, że ktokolwiek rozsądnie myślący czyta Biblię po raz pierwszy (w ogóle nie słyszał o niej wcześniej, nie wiem też, że rzesze ludzi wierzą w to co jest tam zapisane). Cóż tam czyta? Na przykład takich 10 historyjek:

Uważam, że "człowiek rozsądnie myślący", po przeczytaniu Pisma Świętego łatwo może zauważyć dość niecodzienne twierdzenia jakie w nim występują.

Na Jego kartach możesz przeczytać, że zainspirował je byt pochodzący spoza naszego świata,

Jeśli Ty i ja żyjemy i myślimy, to chyba nie możemy wykluczyć istnienia kogoś, kto jest znacznie starszy i mądrzejszy od nas?

Jeśli zechcesz zapytać, dlaczego ten "ktoś" nie "drukuje" na wieczornym niebie transparentów z napisem: "Nawróćcie się, bo już mnie wkurzacie" to odpowiem w następnym poście

Jest to jedna z opcji. Inny powie, że to nie zgodne ze stanem jego wiedzy i będzie się zastanawiał jak mogli to rozumieć ludzie żyjący dawniej. Zanim jednak zacznie szukać, wpierw sformułuje jedn z hipotez że te opowieści mają jakiś inny cel niż przekazywanie faktów. Tak samo jak mogą to zrobić badacze z przyszłości analizując bajki o baba jadze i krasnoludkach pochodzące z naszej epoki.

a jeszcze inny, zanim zacznie wierzyc w COKOLWIEK zapisane na starych papirusach, sprawdzi czy dany przekaz jest wiarygodny.
dzis juz wiemy, ze nie.
nie mamy natomiast [poki co] zadnego dojscia do oryginalow i zostalo ulepione cos na zasadzie najrozsadniejszej wersji [tutaj tez oczywiscie jak dla kogo] z aktualnie dostepnych skrawkow.
"mozliwych roznic w tekscie NT jest wiecej niz slow tam zawartych" - Bart D. Erhman

a jeszcze inny, zanim zacznie wierzyc w COKOLWIEK zapisane na starych papirusach, sprawdzi czy dany przekaz jest wiarygodny.
dzis juz wiemy, ze nie.
nie mamy natomiast [poki co] zadnego dojscia do oryginalow i zostalo ulepione cos na zasadzie najrozsadniejszej wersji [tutaj tez oczywiscie jak dla kogo] z aktualnie dostepnych skrawkow.
"mozliwych roznic w tekscie NT jest wiecej niz slow tam zawartych" - Bart D. Erhman

Test bibliograficzny
Test bibliograficzny polega na zbadaniu procesu przekazu tekstu, dzieki któremu dokument
dociera do nas. Innymi słowy, gdy nie posiadamy oryginalnego dokumentu, oceniamy,
jak wiarygodne sa bedace w naszych rekach kopie, biorac pod uwage liczbe manuskryptów
i czas, który upłynał miedzy powstaniem oryginału a napisaniem ocalałej kopii.
Mozemy w pełni docenic ogromne bogactwo zródeł Nowego Testamentu porównujac je z
materiałem tekstowym innych sławnych dzieł starozytnych.
Historia Tukidydesa (460–400 przed Chr.) jest nam znana dzieki zaledwie osmiu manuskryptom
pochodzacym z około 900 roku po Chr., powstałym prawie 1300 lat po tym, jak
została napisana. Manuskrypty Historii Herodota sa równie pózne i nieliczne, a mimo to,
jak konkluduje F.F. Bruce: „Zaden humanista nie bedzie chciał słuchac twierdzenia, ze autentycznosc
Herodota lub Tukidydesa jest watpliwa, mimo iz najwczesniejsze manuskrypty
ich prac, z których mozemy skorzystac, sa o ponad 1300 lat pózniejsze od oryginału” [F.F.
Bruce, The New Testament Documents: Are They Reliable?, InterVarsity Press, Downers
Grove, Illinois, 1964, s. 16.].
Arystoteles napisał Poetyke około 343 roku przed Chr., natomiast najwczesniejsza posiadana
przez nas kopia pochodzi z 1100 roku po Chr. (przerwa ponad 1400 lat i tylko piec
istniejacych manuskryptów).
Cezar stworzył swoja Historie wojen galijskich miedzy 58 a 50 rokiem przed Chr., a jej
wiarygodnosc manuskryptowa opiera sie na dziewieciu lub dziesieciu kopiach sporzadzonych
tysiac lat po jego smierci.
Kiedy dochodzi do oceny wiarygodnosci manuskryptowej Nowego Testamentu, bogactwo
materiału w porównaniu z innymi pozycjami niemalze wprawia w zakłopotanie. Po odkryciu
wczesnych manuskryptów papirusowych, które wypełniły przerwe miedzy czasami Chrystusa
a drugim stuleciem, ujrzało swiatło dzienne mnóstwo innych manuskryptów. Obecnie znamy
ponad 20 000 kopii manuskryptowych Nowego Testamentu. Iliada z 643 manuskryptami zajmuje
drugie miejsce pod wzgledem wiarygodnosci manuskryptowej po Nowym Testamencie.
Sir Frederic Kenyon, który był dyrektorem i głównym bibliotekarzem w British Museum
i najwiekszym autorytetem w dziedzinie manuskryptów, stwierdził: „Okres miedzy powstaniem
oryginału a najwczesniejszym ocalałym dowodem staje sie tak krótki, ze własciwie
nie ma on zadnego znaczenia. Totez ostatnie zródło niepewnosci, czy Pismo Swiete dotarło
do naszych czasów w formie praktycznie nie zmienionej, zostało usuniete. Zarówno autentycznosc,
jak i ogólna integralnosc ksiag Nowego Testamentu zostały, jak mozna sadzic,
ostatecznie ustalone” [Sir Frederic Kenyon, The Bible and Archaeology, Harper and Row,
New York 1940, s. 288, 289.].
Znawca greki, uczony J. Harold Greenlee, zajmujacy sie Nowym Testamentem, dodaje:
„Skoro uczeni uwazaja dzieła starozytnych klasyków za generalnie godne zaufania, mimo iz
ich najwczesniejsze manuskrypty pochodza z czasów tak odległych od napisania oryginałów,
a liczba ocalałych manuskryptów jest w wielu przypadkach tak niewielka, nie ma watpliwosci,
ze wiarygodnosc tekstu Nowego Testamentu nie moze byc podwazona” [J. Harold Greenlee,
Introduction to New Testament Textual Criticism, William B. Eerdmans Publishing Company,
Grand Rapids 1964, s. 16.].
Zastosowanie testu bibliograficznego w stosunku do Nowego Testamentu utwierdza nas
w przekonaniu, ze jego wiarygodnosc manuskryptowa jest wieksza od jakiegokolwiek innego
dzieła literatury starozytnej. Dodajac do tej wiarygodnosci ponad 100 lat intensywnych
badan krytycznych Nowego Testamentu mozna dojsc do wniosku, ze autentycznosc tekstu
Nowego Testamentu została stwierdzona ponad wszelka watpliwosc.

Ale kto wie i skąd, "że nie" ?

Co to są "możliwe różnice" ?

Więc jest tych różnic więcej niż słów, czy nie?