Bog nie jest wcale taki dobry,milosierny i wszechmocny za jakiego go uwazaja a dowodow na to nie musisz dlugo i daleko szukac.

...to chyba Boga pomyliłeś z szatanem.

Szatana wymyslono tylko po to aby usprawiedliwic nieczynnosc Boga.

Proszę pamiętać o tym że każdy grzech, nawet najmniejszy ma swoje konsekwencjie. Konsekwencją jest cierpienie, które w taki lub inny sposób uderzy w tą czy w inną osobę. Jeśli nie byłoby na świecie grzechu, nie byłoby cierpienia. Jak już ktoś napisał grzech pierworodny otworzył nam drogę do cierpienia. Bóg nie jest sprawcą cierpienia. Człowiek, w swojej wolności sam sobie to cierpienie sprowadza na swoją głowę kiedy grzeszy. I to nie jest tak że każdy cierpi tylko za swoje winy. Ja czy ty możemy cierpieć za grzechy kogoś kto żył czy żyje po drugiej stronie planety. Dlaczego więc dziwimy się że jest tyle cierpienia wokół nas kiedy z grzechu urządziliśmy sobie przyjemność? Zabijamy dzieci i starych bo tak nam wygodniej, a z drugiej strony dziwimy sie dlaczego tyle dzieci i innych ludzi gdzies tam w Afryce umiera z głodu? Używamy antykoncepcje, nie chcemy dzieci, a później dziwimy się że są chore dzieci... i przykłady można mnożyć. A dlaczego Bóg na to nie reaguje? Ależ tak, on reaguje, daje szanse ludziom poprzez różne talenty i dary aby pomagali tym co nie maja, tym co cierpią, ale Ci ludzie odmawiają Bogu, i wszystkie Jego dary zatrzymują dla siebie... i zło się szerzy.... Owszem, niektóre cierpienia Bóg dopuszcza, ale po to aby nam służyły, aby wyszło z tego jakieś dobro. Kiedy cierpimy, możemy tego nie widzimy, ale wcześniej czy później przekonujemy się że cierpienie zbliżyło nas do Boga. Kiedy my cierpimy i placzemy, to Bóg cierpi i płacze jeszcze bardziej niż my. Tak, mógły On machnąć ręką i to zabrać ale czy bylibyśmy przez to wolni? Nie... wtedy bylibyśmy marionetkami. Zycie na ziemi jest zainfekowane grzechem, zawsze będzie tu cierpienie, dlatego Bóg aby nas od tego uwolnić przygotował nam Niebo, dał swojego Syna aby nam otworzył drogę. Codziennie oferuje nam swoje miłosierdzie i prosi abyśmy je przyjeli, a my się odwracamy na pięcie i mówimy że Bóg nas nie kocha, że nie jest miłością. Dopóki będzie panować w nas pycha i Bóg nie będzie na 1-szym miejscu to nigdy nie zrozumiemy że Bóg nie chce naszego cierpienia, że cierpienie jest czymś złym, i że my też mamy moc aby to cierpienie zmniejszać dzieląc się z drugim tym co mamy, przebaczając i ofiarowując swoje życie i swój czas dla dobra drugiego człowieka.

viewtopic.php?p=661610#p661610 - Bóg Wszechmogący który chce, abyśmy cierpieli?

viewtopic.php?f=46&t=27381 - Bóg vs. Szatan - pytania
viewtopic.php?p=653946#p653946 - Bog Starego Testamentu-problem powazny

viewtopic.php?f=46&t=29320 - Wysłuchiwanie modlitw
viewtopic.php?f=46&t=28437 - Spełnianie modlitw
viewtopic.php?f=47&t=13516 - statystyka a modlitwa
viewtopic.php?f=3&t=8474 - Cel modlitwy
viewtopic.php?f=3&t=24701- O co można się modlić ?
viewtopic.php?f=3&t=5672 - modlitwa kiedy dzieje się źle
viewtopic.php?f=38&t=3078 - Sens wiary i modlitwy, skoro się nie spełnia?
viewtopic.php?f=46&t=18462 - Modlitwy do złego Boga.
viewtopic.php?f=27&t=29955 - czy przydarzyło wam się spełnienie modlitwy?
viewtopic.php?f=3&t=9989 - modlitwy wysłuchane
viewtopic.php?f=9&t=31351 - Jak poradzić sobie z "niewysłuchaną" modlitwą?

Jeśli chodzi o ujęcie bardziej od strony emocjonalnej, gorąco polecam świetny wykład, który wygłosił pastor Tom Honey, niedługo po tsunami w 2004 roku.
http://www.ted.com/talks/lang/pl/tom_ho ... unami.html

Ok, ale tu z kolei trzeba pamiętać, że Bóg to nie człowiek. Przede wszystkim ojciec nie jest w stanie przywrócić dziecku życia - a Bóg tak.



Tego nigdy nie wiadomo. Jeżeli przyjmiemy np. nauczanie Biblii, to w ogóle nie ma czegoś takiego, jak cierpienie niezawinione w żaden sposób.



Na przykład. Jezus przecież powiedział, że Błogosławieni wy, którzy teraz głodujecie, albowiem będziecie nasyceni. (Łk 6, 21)



Żadne modlenie się nie jest pozbawione sensu. Bóg może inspirować wolę człowieka, ale nie robi tego w taki sposób, by ją naruszyć.



To, że cierpiał, oznacza, że tym bardziej zostanie mu to wynagrodzone.



No i właśnie zaradzi. Prędzej czy później, ale na pewno.



No tak - bo, tak jak inni, piszesz generalnie: "rzecz nie w tym, że coś tam coś tam, tylko w tym, że cierpiał". To nie jest reakcja racjonalna, tylko emocjonalna. Emocje nie mogą sobie poradzić z tym, że ktoś cierpiał - nawet jeśli już nie cierpi.



Przeciwnie - to właśnie zimna racjonalność bardzo dobrze to tłumaczy. Niestety, zupełnie co innego z emocjami. Zimna racjonalność nie używa stwierdzeń typu "jedyna postawa, jaką można mieć, wobec ogromu cierpienia". Racjonalną postawą wobec "ogromu cierpienia" jest wyjaśnienie jego przyczyn, celu i sensu. To jest zrobione. Emocjom jednak ani to, ani nic innego nie wystarczy.

Więc odpowiedz na pytanie, czy to, że nigdy nikogo ani nie zabijesz, ani nie zgwałcisz, oznacza, że nie masz wolnej woli?

Co Bogu przeszkadza, żeby nie stwarzał typów np. Breivikopodobnych, a jedynie same Koziołopodobne? Przecież to Bóg w swoim całkowicie wolnym, nieprzymuszonym wyborze, wybiera, kogo stworzy, a kogo nie stworzy. Wystarczyło nie stworzyć Szatana, Breivika, Hitlera, Stalina, Pol Pota i wielu innych nieprzyjemnych typków, na których nigdy-nie-istnieniu świat jedynie by zyskał. Ale Bóg stwierdził, że sprawi nam wszystkim "prezent" każąc nam dzielić nasze istnienia na ziemi z tymi wszystkimi obrzydliwymi stworami...

Bóg stworzył zło bo "wiedział, że było dobre" (za księgą rodzaju). Gdyby Adam i Ewa (którzy nie istnieli) nie zjadli owocu z dżewa życia to by nie było zła.

Twoje racjonalne wytłumaczenia
nie są racjonalne dla mnie.
Żadna z Twoich odpowiedzi nie jest dla mnie zadawalająca
z racjonalnego punktu widzenia

zresztą mówienie
o racjonalnym punkcie widzenia to chyba w tym wypadku
nieporozumienie - cierpienie jest doświadczeniem egzystencjalnym
i nie można odnosić się do niego wyłącznie rozumem ale całym sobą

No rozumiem - w końcu zadałaś pytania, a ja na nie odpowiedziałem. Jeśli moje odpowiedzi dalej cię nie zadowalają, to dyskutujmy dalej.



Ano właśnie w tym problem. Jasne, że cierpienie jest doświadczeniem egzystencjalnym, w związku z czym np. nie przestanie mnie boleć tylko z tego powodu, że racjonalnie wytłumaczę sobie, dlaczego mnie boli. Ale to nie znaczy, że racjonalne wytłumaczenie staje się z tego powodu niezadowalające. Z punktu widzenia cierpiącego, przeżywającego cierpienie jako "doświadczenie egzystencjalne", wiadomo, że "zadowalające" będzie wyłącznie ustanie cierpienia. Tylko że z takiego punktu widzenia nie mają sensu w ogóle żadne pytania ani rozważania na temat cierpienia.

Zgadza się.Jeżeli do tego przyjąć,że to cierpienie musi mieć jakiś sens i będzie kiedyś wynagrodzone, wiara w Raj niebiański i życie wieczne bez ziemskich zgryzot pozostaje dla katolików całkiem atrakcyjna i warta doczesnych wyrzeczeń

KAIN I ABEL

Adam i Ewa po opuszczeniu raju, otrzymali od Boga potomstwo. Urodziło im się dwóch synów: Kain i Abel. Kain, starszy - uprawiał rolę, Abel - młodszy był pasterzem trzód.
Obaj bracia składali przed Bogiem ofiarę - dziękowali w ten sposób za owoce swojej pracy. Abel złożył w ofierze owcę, a Kain pierwsze plony zboża. Abel miał czyste serce i jego ofiara radowała Pana Boga. Kain zaś, był zazdrosny i Bóg nie przyjął jego ofiary. Nie podobało się to Kainowi i chodził z ponurą twarzą. Bóg powiedział do Kaina "gdybyś postępował dobrze, miałbyś twarz pogodną."
Ale Kain nie chciał być posłuszny Panu Bogu. W jego sercu zamieszkało zło. Postanowił, że zabije swojego brata - Abla. Gdy byli w polu, Kain wziął kamień i zabił Abla. Bóg zapytał Kaina: "Gdzie jest twój brat Abel". Kain odpowiedział: "Nie wiem nie jestem jego stróżem". Ale Pan Bóg wiedział co uczynił Kain, więc rzekł do niego: "Nie będziesz uprawiał swej roli. Na twoim polu już nic nie wyrośnie. Staniesz się tułaczem na ziemi." Kain przestraszył się, że gdy opuści swój dom, każdy będzie mógł go zabić, ale Pan Bóg obiecał mu Swoją opiekę w trakcie tułaczki.



Ostatni przeczytałam takie słowa:
Żródło; Sen Józefa, Augustyn Pelanowski OSPPE

Bog stwarzajac cierpienie byl oslepiony swoja dobrocia i nie przewidzial jednej rzeczy mianowicie;ze stworzyl dwa cierpienia.Jedno z nich to takie ktore kiedys sie konczy i z ktorego mozna wyciagnac odpowiednie wnioski wychowawcze aby uniknac ponownego cierpienia.Drugie natomiast te nieprzewidziane (produkt uboczny-malo wazny), to takie ktore nigdy sie nie konczy i wyciaganie z owego cierpienia wniowskow na nic sie nie zda.

Niewiedza Boga wlasnie w tym przypadku podwaza jego wszechmoc,bo jak mozna czegos niewiedziec a rownoczesnie uwazac sie za wszechnomocnego?

Cierpienie Jezusa było większe niż każdego innego człowieka na ziemi a był Bogiem-Człowiekiem mógł właściwie zrobić wszystko. Cierpiał nie tylko na krzyżu, ale całe Jego życie 33 lata było wypełnione cierpieniem. Mógł ten świat unicestwić przez mrugnięcie okiem i mógł całą ludzkość wprowadzić od razu do piekła bez żadnego Odkupienia. Poddał się jednak temu cierpieniu chociaż wcale tego robić nie musiał to była Jego wola i wypełnił Wole Boga. Poddał się cierpieniu i przez cierpienie odkupił świat. Wszyscy święci nie byli nigdy szczęśliwcami w poczuciu ludzkim. Bardzo wielu z nich cierpiało biedę nosiło stygmaty, cierpieli na ciele i duszy. Naśladowali w ten sposób Chrystusa bo on wzywał ich cierpienia po to, aby wraz z Nim odkupić świat. Nikt ze świętych nigdy nie zdawał sobie pytań Po co? Dlaczego ja? i tego typu . Przez cierpienie święci otwierali Bramy Raju nie tylko sobie ale i innym.

Cierpienie faktycznie jest skutkiem grzechu i często jest wywoływane przez drugiego człowieka. Szatan kusi ludzi i ich zwodzi. Jeden żeby mieć więcej przyjemności drugiemu przysparza większego cierpienia. Często także się tak zdarza. Moim zdaniem zbyt intensywne stawianie pytań tego typu dlaczego jest cierpienie tak naprawdę kuszeniem.
Człowiek nigdy do końca nie pozna wartości cierpienia i dlaczego musi cierpieć nas tym świecie. Jezus tak naprawdę mówił Kto chce iść za mną musi wziąźć Krzyż na swoje ramiona" czyli w tym zdaniu wyraził się że przez jakieś cierpienie zostanie odkupiony. Musi także iść go naśladować a to jest trudne.

Co mnie najbardziej zastanawia to fakt że niektórzy ludzie cierpią i przyjmują to cierpienie bez szemrania bez buntu bez jakichkolwiek oznak zniechęcenia. Wierzą w Boga jeszcze mocniej niż przedtem i pomimo bólu ida dalej. Wiedza ze tylko Bóg da im oparcie i zniosą to bez buntu. Pamiętają także słowa " Błogosławieni , którzy cierpią bo oni będą odziedziczą Królestwo Niebieskie Wierzą że po tym życiu nastąpi drugie bez bólu i cierpienia. Dziwne znam kilka osób z rakiem i oni stali się bardziej wierzący od kiedy zostali poddani tej próbie. Ludzie , którzy przeszli Obozy, II Wojnę Światową , moja babcia byli ludźmi bardzo wierzącymi. Cierpieli często głód i często nie mieli środków do życia, ale nigdy nie mieli ateistycznych poglądów i tego ciągłego powątpiewania w Boga. Nie zadawali sobie pytań typu Czy Bóg jest miłosierny, Dlaczego mnie to spotyka ? Człowiek , który cierpi ma często wielka pokorę do życia i do Boga dlatego mniej w nich filozofii a więcej wiary i religii. Podobno w okopach nie było ateistów. Widocznie człowiek musi być czasem wystawiony na próbę.

Jest także taka druga grupa,ludzi co nigdy nie cierpieli za to bardzo lubią zaczynać filozofować, popijając sobie kawę w domu i w ciepełku. Są to ludzie dzisiejszej cywilizacji i dzisiejszych wolnych wyborów. Zadają pytania Dlaczego to i tamto? Odpowiedzi nie znajdą a nawet jak znajdą to jej nie przyjmą. Zrozumieją opacznie i będzie to dla nich kolejny powód do buntu. Stana się jeszcze bardziej zatwardziali w poglądach. Wszystko widocznie zależy od człowieka dla jednych cierpienie może być większa zgubą a drugi zwróci się bardziej ku Bogu wiedząc że już nigdzie indziej obrony nie znajdzie.