PTRqwerty !



Nie mogę tego fragmentu za nic zrozumieć.

Szczęscie , dobro i radość to pojęcia subiektywne i relatywne związane z daną świadomością . Jeśli moje odczucie szczęścia , dobra i radości pochodzą od boga [ cokolwiek to jest ] , podobnie jak odczucia innych ludzi zresztą , to dążenie do ich doznawania [ nichilizm ] jest dążeniem do tegoż boga chyba .

Ponieważ relatywizm odczuć szczęscia , dobra i radości to fakt obserwowany na codzień , dziwnym mi się wydaje wspólne źródło tychże odczuć. Jeśli zaś takiwe wspólne źródło by istniało , byłbym skłonnu uznać je albo za przypadkowo [ nieświadomie ] rozsyłające te uczucia , albo za sterujące ludzmi za pomocą tych przekazów. Jeśli jednak uznalibyśmy uczucia szczęscia , dobra i radości za instrukcje pochodzące od boga sterujące nami , to należało by nichilizm uznać za najdoskonalszy wyraz jego woli.

Zgodzić się zaś mógłbym z tym że "logika gzechu " nie istnieje.
Wszystko co logiczne , potencjalnie nie jest grzeszne , to zaś co nielogiczne jest grzeszne niejako z mocy definicji.
Poprostu grzech to każda nielogiczność [ w tym idea boga def. jako zlepek wszechmocy , wszechwiedzy i wszechdobroci ].

Uznając materialistyczną wizje świata za prawdziwą, uznaję wszelkie twierdzenia o niematerialnym [ czyli np. pośmiertnym ] szczęsciu [ jak i wszelkich innych niematerialnych przejawach świadomości ] za kłamstwo.



Sąd o istnieniu/nieistnieniu wolnej woli sprowadza się do ustalenia czy otaczający nas świat jest spójny i czy rzadzi sie związkami przyczynowo skutkowymi.
Oczywiście odpowiedź na to pytanie jeszcze daleko przed nami.

Moim zdaniem człowiek jest zęścią świata w którym żyje , częścią powiązaną z nim związkami przyczynowo skutkowymi. Być może nieprzewidywalną , bo chaotyczną, jednak zdeterminowaną prawami rządzącymi wszechświatem.
Wolną wole zaś postrzegam jedynie jako nieświadomość czynnika determinującego.

PTRqwerty !


No właśnie.
Niewiem co to jest bóg , więc i niewiem w czym ta moja pełnia szczęscia miała by być.
Jeśli moje szczęście jest w bogu , to jak może być w tym samym bogu szczęscie sadystycznego psychopatycznego modercy , albo masochisty.
Jakim cudem szczęscie złodzieja który mnie okradł jest tym szamym szczęsciem [ bogiem ] z którego pochodzi moje szczęscie ?
Wogóle nie rozumiem poco ktoś produkuje pojęcie boga ?
Jedyne co mi przychodzi do głowy to próba ogłupienia innych ludzi by przejąć nad nimi kontrole .


Zdaje sobie z tego sprawe.


Z eksperymentu.
Wiedza medyczna potwierdza materialne podłoże procesów psychicznych stanowiących naszą świadomość.


Poprostu mam świadomość że wszystko co mnie otacza ma podłoże materialne. Wszelkie obiektywne dane na to wskazują.


Objawia mi się z każdą swkundą mojego świadomego istnienia.


Życie zmusza nas w procesie decyzyjnym do opowiadania się po jednej ze stron , tak więc agnostycyzm w absolutnym tego słowa znaczeniu jest w praktyce niemożliwy.

Pozdrawiam

PTRqwerty !

Obawiam się że przeceniasz mój punkt widzenia , niemniej po części [ w jakiej jestem wstanie zrozumieć twoje odwołanie do pewnych koncepcji nie do końca mi znanych ] chyba masz racje.



Przyjmuje w takim sopniu w jakim spójnie , prosto i użytecznie opisuje świat moich [ naszych ] doznań . Uważam ją poprostu za najbardziej uzasadnione stanowisko .



Także semiotycznego , ale jest to tylko jedna z przesłanek skłaniająca mnie do mniemania że z kącepcją boga coś jest nie tak.


Materialista niewie [ przypuszczam ] czym w istocie jest samochód [ materia ] , ale wyjaśnianiem czym jest zajmuje się nauka i może kiedyś wyjaśni . Materialista może jednak stwierdzić że samochód jest , o co jest trudno w przypadku ideii boga. Różnica pomiędzy samochodem a bogiem polega właśnie na tym że istnienie i działanie samochodu można sobie empirycznie sprawdzić , istnienia i działania boga zaś nie.
Dlatego właśnie uznaje stanowisko materialistyczne za bardziej uzasadnione i stanowiące podstawe na bazie której należy zinterpretować doznanie boga.


Niewiem co odpowiedzieć w tym miejscu , bowiem nie uważam się za znawce tegoż materializmu filozoficznego , nie umiem więc określić w jakim stopniu moje poglądy są z nim zbieżne.


Chyba znowu muszę się odwołać do semiotyzmu , bo nie rozumiem cóż to jest ten duch ? Jeśli by utożsamiać go ze świadomością , intelektem , czy rozumowaniem miałbym jakikolwiek punkt zaczepienia do określenia o zym mówimy.
Jak na razie wychozi mi na to że duch to jakaś nieobserwowalna i nie działająca w obserwowalny sposób część człowieka . Tylko poco zakładać jej istnienie ?

Jeśli by zaś założyć że duch to coś posiadającego moc stwórczą obserwowalnych zjawisk , to należało by zadać sobie pytanie jakie zjawiska tworzy i dlaczego właśnie takie.

Idee ducha odpowiedzialnego za powstawanie obserwowalnych zjawisk uważam za szkodliwą . Ludzkość od niepamiętnych czasów usiłuje wyjaśniać obserwowalne zjawiska za pomocą różnych duchów .
Idea antropomorfizacjii zjawisk zupełnie się nie sprawdziła w wyjaśnianiu otaczającego nas świata.
Dopiero poszukiwanie niezależnych od czegokolwiek związków przyczynowo skutkowych pozwoliło nam cokolwiek zrozumieć i przewidywać.


Dla mnie duch nie spełnia kryteriów istnienia .


Tutaj właściwie się zgadzam.
Jeśli przyjmiemy że swiadomość człowieka jest zdeterminowanym wytworem wszechświata , to jest ona niejako wyrazem wszelkich uwarunkowań które doprowadziły do jej powstania w takiej a nie innej formie. Zatem ludzka świadomość jest przejawem twórczej aktywności wszechświata.

Rozbierżność naszych stanowisk dotyczt charakteru tej twórczej aktywności.
Teiści twierdzą że jest ona świadomym działaniem zdążającym do z góry założonego celu .
Ateiści że jest przypadkowym [ w sensie chaotyczności ] bezosobowym procesem dążącym do nieznanego nikomu stanu.


Sądze że nauka [ fizyczna ] jest daleka od zupełnego rozwikłania zagadnień filozoficznych . Uważam jednak że wiedza zdobywana o otaczającym nas świecie daje nadzieje na wyjaśnienie mechanizmów działania wszechświata bez odwołania do bytów metafizycznych.

Kanon myślenia o świecie który określasz jako "światopogląd naukowy" i "materializm" ma tę właściwość że spełnia wymagania utylitaryzmu [ poprostu działa ].
Metafizyczne koncepcje zaś pogrążają nas w gąszczu wyimaginowanych wirtualnych światów , bez możliwości wyboru co [ który z nich ] jest prawdziwe/istniejące a co nie . Wybór zaś jeśli jest dokonywany to na drodze przypadku lub własnej preferencji .
W takich warunkach nie może być mowy o porozumieniu i opartej na nim współpracy.

Nauka jednak może badać zjawisko świadomości i określać związki przyczynowo skutkowe.
Jak na razie nie zaobserwowano świadomości wpływającej na materie inaczej niż fizykalnie na drodze kierowania podległym jej ciałem .
Zaobserwowano natomiast wpływ materii na stan świadomości .
Najprostsze wyjaśnienie tego fenomenu to przyjęcie że świadomość to własność szczególnej formy organizacjii materii.

PTRqwerty:

Znalazłem chwile więc na szybko odpisze póki mi roboty nie przydzielą. Nie wiem co myślisz pisząc 'duch'. To to samo co proces? Jeśli tak, to łatwiej jest mi myśleć o tym jako o czymś potrzebującym nośnika. Po prostu nie znam procesów bez nośników.

Tego co nazywasz materializmem używam jako wygodnego sposobu opisu świata. I to nie koniecznie tego, co nazywamy rzeczywistością. Rakietę w Quake'u tak samo łatwo mi rozpatrywać z punktu widzenia materializmu jak rakietę rzeczywistą Po prostu moje zastanawianie się nad 'co za tym stoi' uzależniam od sytuacji. W przypadku świata rzeczywistego mam za mało danych aby cokolwiek sensownego na ten temat powiedzieć.

Co to Boga to ja nie wiem co to jest Bóg i jak sprawdzić czy się nie mylisz w tym co twierdzisz, więc ciężko mi się do tego ustosunkować.

Co do wolnej woli, czym wolna wola w świecie niedeterministycznym różni się od przypadku? Ja różnicy w Twojej definicji nie widzę, czy coś przegapiłem? Potem zerknę do linka którego zapodałeś, teraz tak na szybko tylko mogłem.

PS

Trochę zeszliśmy z tematu, może poprosić moderacje o wydzielenie osobnego wątku?

-olfik-

Napisałeś;"nadwrażliwość duchowa jest lepszym kandydatem do leczenia"
i to wcale nie jest pozbawione racji.

Dla tego że od ekstremy do ekstremy krótka jest droga - "bypass"

Ogień który oparzy człowieka lekko ubranego nawet nie zagrzeje
ubranego w kombinezon termiczny.

Właśnie tak jest z ogniem wiary który wdziera się do człowieka poprzez
grubą powłokę obojętności albo lęku albo nienawiści albo....oraz każdej innej zasłony. Jeśli się to stanie będziesz wiedział o tym pierwszy ale
nie dla szukania ratunku i nie przez panikę że to choroba i grozba,
lecz ze strachu czy podołasz i uniesiesz to co ten ogień przynosi
ze sobą. To całe ciepło którym musisz się dzielić nie przynosząc bólu
i oparzeń.

Łatwo też brnąć w ten ogień szukając swojego cierpienia, poddać
się masochistycznej wręcz niecierpliwości w pogoni do tego co i tak
jest nieuniknione.
Taka " nadwrażliwość" powinna być też leczona.
I jest ....kiedy ogień gaśnie i pozostaje człowiekowi tylko płomyk.

Trudno jest uleczyć autyzm ducha, z tąd te "wysokie temperatury"

:-)

Co? Skąd ten pomysł??


Co? Proces Wielkiego Wybuchu jaki ma według Ciebie nośnik?


A co to za pomysł? Opis świata taki jak się stosuje w nauce nie wymaga ani materializmu ani idealizmu. Masz po prostu jakieś obserwacje, zachodzą pewne zmiany, a Ty owe zmiany opisujesz językiem matematyki. Gdzieś Ty widział w nauce opis zjawiska, który wymaga prawdziwości materializmu??


Nie wiesz, bo rościsz sobie, aby Boga przedstawić Ci tak, by Ci pasował do Twojego materializmu. Materializm przyjąłeś jednak bezzasadnie.


A co rozumiesz w takim razie przez przypadek?

PTRqwerty:

No to wyjaśnij co to wg ciebie ta świadomość, bo nie wiem o czym piszesz

O ile mi wiadomo wielki wybuch przebiegał na nośniku zwanym przez nas wszechświatem.

Czemu mi wmawiasz ten materializm? Czy używając młotka do czynności do których jest najbardziej praktyczny staje się od razu wyznawcą młotkizmu? Ja nigdzie nie napisałem, że prawdziwość materializmu jest do czegokolwiek potrzebna, mi również to bez różnicy. Jest to po prostu wygodny model. O wiele łatwiej jest rozpatrywać np. rakietę niż rozdrabniać się na poszczególne obserwacje rakiety. Myślałem, że mój przykład z wirtualną rakietą to pokarze Łączenie spójnych obserwacji w konkretne obiekty mamy niejako 'sprzętowo zaimplementowane' w mózgu, czemu więc z tego nie korzystać kiedy jest wygodne? A może ja jednak wciąż nie rozumiem o co Ci chodzi z tym materializmem?

Boga możesz wyjaśnić odwołując się do jakiegokolwiek światopoglądu, bylebyś założenia tego światopoglądu również przedstawił w odniesieniu właśnie do naszych obserwacji czy też po wujowemu 'doznań'. Potrafię myśleć abstrakcyjnie, więc nie powinienem mieć problemów ze zrozumieniem. Jakby co to będę pytał o szczegóły

Przypadek (losowość) jest to powtarzalny proces którego wynik nie podlega żadnemu deterministycznemu wzorcowi. Chyba powinno być wszystko ok z tą definicją, jak coś nie gra to napisz bo mogłem coś przegapić