W 1kor 15,44 św. Paweł posługuje się pojęciem "ciało' a nie "człowiek". Gdyby mial używać pojęcia 'człowiek duchowy' to by go użył jak w 1Kor 2,15 gdzie wyraźnie wskazuje na dzialanie człowieka a nie na formę bytu jak w 1Kor 15,44.
'Człowiek duchowy' to opis stanu. 'Ciało duchowe' to opis formy bytu.

A w jakiej formie bytu znajduje się Twoim zdaniem np. św. Paweł od prawie 2000 lat? Czy nie mając ciala fizycznego nie myśli, nie ma poczucia swojego istnienia? W jakiej formie bytu są aniołowie, ktorzy są dla niektórych WIDZIALNI jak np. dla o.Pio? W Jakiej formie bytu byli Mojżesz i Eliasz, ktorych widziało 3 apostołów i na dodatek rozmawiających a przecież wg Twojej wersji nie mają ciała? Jak można być widzialnym dla naszych ograniczonych zmysłów i rozmawiać bez ciala?

To jest typowy przykład przeinaczania i przekłamywania tekstu. Paweł pisze o ciele duchowym w stosunku do uwielbionego człowieka. Nie ma żadnych podstaw sądzić, że aniołowie mają ciała duchowe. Pismo Święte nie daje absolutnie takich uprawnień. Również i Tradycja widzi w aniołach stworzenia czysto duchowe. Mówienie, że aniołowie mają duchowe ciała, to chyba Twój własny wymysł, ale niemający poparcia w wierze katolickiej.

I ten fragment: "Przy zmartwychwstaniu bowiem nie będą się ani żenić, ani za mąż wychodzić, lecz będą jak aniołowie Boży w niebie" (Mt 22:30). Tekst wyrwany z kontekstu i użyty do argumentacji innej rzeczy to przekłamanie. Ten fragment mówi o czymś zupełnie innym i nie można go używać w taki sposób jak Ty to robisz

Jeśli coś wiemy o ciele ludzkim po śmierci, to a - że będziemy mieli po śmierci ciało, i b - że będzie to ciało przemienione, uwielbione, takie jak miał Chrystus po Zmartwychwstaniu. Pojawiają się przy tym różne pytania i niejasności, ale jak dotąd przez 2000 lat teologia nie znalazła dla nich satysfakcjonujących odpowiedzi. Eschatologia to bardzo upierdliwa dziedzina teologii, bo musimy tutaj pokornie zadowolić się strzępami informacji, które posiadamy

Jest to typowy przykład niezrozumienia tekstu, opierania się na omylnym umyśle a nie na łasce Ducha danej świętym.
Nie mam tu oczywiście na myśli siebie .
A czy są podstawy aby sądzić, że ich nie mają?
Przykłady podałem.
Bardzo dobrze widzi. Jednak pojęcie „stworzenie czysto duchowe’ odnosi się do braku związku tych stworzeń z tym światem /przez grzech własny/ będącym pod wladaniem Zlego jakie mamy my będąc „starym człowiekiem”. To pojęcie nie mówi o formie bytu lecz o stanie.
Jak nie zrozumiałeś tego co pisałem wcześniej to strata czasu na ponowne tłumaczenia. Na szczęście zbawienie nie zależy od wiedzy.
Jak nie masz argumentów to atakujesz stwierdzeniami typu „tekst wyrwany z kontekstu, przekłamanie’ itp. Natomiast nie podajesz kontrargumentów lub sensownych wyjaśnień i ograniczasz się do „nie bo nie”.
Doprawdy? Czyśbyś był świętym i ominął czyściec?
Jak możesz to opisz cechy tego ciała po śmierci-wzrost, waga, kolor oczu itp.
Nie upierdliwa, lecz niezrozumiała dla wielu.
Skoro wiadomo, że niewiele wiadomo to czemu protestujesz? Samym intelektem przez to zagadnienie nie przebrniesz.

WYbacz, pomieszanie z poplątaniem On.
To co piszesz to herezja (i to potępiona już w pierwszych wiekach chrześcijaństwa).

Niezrozumienie.
Znowu hasło i nic poza tym. Jak masz ochotę to wykaż te 'herezje', a jak nie to zakończmy tę nierówną dyskusję.

Trudno tu mówić o głębszej herezji. To bardzo proste, wręcz banalne, błędy, totalny synkretyzm. Problem w tym, że wszystko tam ma uzasadnienie w wierze Kościoła - ale tylko jako poszczególne części osobno. Poskładane w taką całość nijak do siebie nie pasują, nie mają żadnego źródła w wierze Kościoła, a momentami są z nią sprzeczne. Szczerze to mnie to jednak nie dziwi. On w wielu dyskusjach popełnia błędy na tej samej zasadzie.

On, to nie jest atak na Ciebie. To braterskie napomnienie

Marek MRB twierdzi, że to herezja, Ty że jednak nie. Jednak prawda w tym przypadku na pewno nie leży pośrodku .
Jak masz ochotę, to wymiń te błędy i uzasadnij, ale nie tak jak poniżej . Skoro synkretyzm, to wymień te wpływy-a może to kolejne hasełko bez pokrycia?
Proponuję, abyś na spokojnie, ale rzeczywiście na spokojnie przeanalizowal to co napisałeś.
A najlepiej to poproś o to kolegów.
Nie chcę Ci dokuczać, ale przy takich logicznych tekstach tracisz wiarygodność, a tym samym szala argumentów automatycznie przeważa w moim kierunku.
Niestety, jak daję merytoryczne argumenty obalające Twoje i innych moderów wyjaśnienia moich rzekomych błędów, to kasujesz te moje posty. I wychodzi na to, że nie mam nic do powiedzenia oraz że uznaję Wasze 'argumenty'. To nie fair.
Dzięki. Ja również Ciebie nie atakuję, a moim celem jest obudzenie chętnych ze snu adamowego, ktory wciąż trwa.

Ja bym nie odrzucał cierpienia fizycznego w piekle, wile mistyków którzy przebyli drogę poza naszą rzeczywistością rzeczywiście świadczy o ogromnym oceanie ognia, tak jak opisuje to święty jan.

Sam Chrystus wielokrotnie mówi o wiecznym ogniu. Poza tym ojcowie kościoła są sobie jednomyślnie zgodni co do tego że w piekle są kary fizyczne. Święty Tomasz z Akwinu rozróżnia nawet grupy heretyków co uważają :
a) Że w piele są tylko kary fizyczne
b) Że są tylko duchowe

Ja bym nie spekulował na ten temat tylko po prostu uznał że słowa Chrystusa są prawdziwe a nie tylko metaforą. Skoro sugeruje nawet, że lepiej jest sobie oko wydłubać i rękę odciąć oby tam się nie dostać.

Cytat z Sumy teologicznej.

http://www.katedra.uksw.edu.pl/suma/suma_indeks.htm

Sebastianie, nie po to, by się nie dostać do piekła, tylko po to, by wejść do Królestwa niebieskiego - w sumie jest to jednoznaczne, ale w tym przypadku słowa te nie są potwierdzeniem okropności piekła, ale ukazaniem wartości życia wiecznego. Stwierdzenie to porównuje, że lepiej być z jednym okiem i zyć, niż z dwojgiem oczu byc potępionym /co dla mnie znaczy - nie istnieć, bo tak rozumiem piekło/ Nie jest napisane, że lepiej sobie wydłub oko, bo posiadanie oka nie jest warte mąk piekielnych.

I jeśli twoje oko jest dla ciebie powodem grzechu, wyłup je i odrzuć od siebie! Lepiej jest dla ciebie jednookim wejść do życia, niż z dwojgiem oczu być wrzuconym do piekła ognistego.Mt 18:9

... ach!
Piekło ma kręgi i jest ich 9, im "wyższy" numer tym więcej tam cierpienia i to prawdopodobnie nie tylko o cierpienie fizyczne chodzi ale bardziej ...(psychiczne?)
Sama świadomość, iż Bóg istnieje naprawdę (to dla ateistów) i już Go się nie spotka i z Nim nie będzie, daje wiele cierpienia.
Ma się wówczas świadomość że, to człek sam siebie tam doprowadził i że, nie ma powrotu.
Z własnego wyboru!
A jaka to radość z oglądania Boga?
Co to za radość, phi?!
A gdy spotkasz w życiu swym drugiego człowieka, nazwijmy go "bratnią duszą", przyjacielem albo gdy chłopak wybiera się na spotkanie z ukochaną dziewczyną, to czyż nie odczuwa wówczas radości a może i szczęścia z możności samego spotkania.
Zapewne wielu a może i każdy czytający te słowa, miał już okazję czegoś takiego doświadczyć.
A to "tylko" wynik relacji człowiek - człowiek. Istot jakże niedoskonałych.
To wyobraź sobie teraz, że ty jesteś oblubieńcem a ON oblubienicą i że już NIGDY nie będziecie razem, a mogliście być na zawsze razem.
Słowa moje niezbyt poradnie opisują na czym polega oddzielenie człowieka od Boga jakie następuje w piekle, myślę jednak iż,drogi czytelniku pojmiesz na czym polegają piekielne męki.
Choć zapewniam że, skali tych cierpień, nikt tutaj, nie jest sobie w stanie wyobrazić.

A to żałosny żarcik i świadczy żeś ignorant.

Fakt,że księga Objawienia pisana przez Jana jest pisana w znakach czyli symbolach ,więc dosłowne tłumaczenie "jeziora ognia" nie jest właściwe.

Zresztą sam Jan wyjaśnia ,że "jezioro ognia " to symbol "drugiej śmierci."

Ap 20:14 BT "A Śmierć i Otchłań wrzucono do jeziora ognia. To jest śmierć druga - jezioro ognia."

Poza tym śmierć nie jest czymś literalnym ,tylko jest to pojęcie ,tak samo otchłań to także nie miejsce ale stan w którym znajdują się zbuntowani aniołowie ,czyli osoby duchowe ,niematerialne.

Więc nieliteralne,niematerialne pojęcia nie mogą być wrzucone do literalnego ognia.

Twoja logika w tym zdaniu jest taka: Skoro Jan stosuje symbole, to znaczy, że "jezioro ognia" też jest symbolem. To tak jakby stwierdzić: skoro Y stosuje przymiotniki, to znaczy, że słowo X (napisane przez Y) też jest przymiotnikiem. Ale to nie jest prawdą. Bo nikt nie powiedział, że Y stosuje tylko przymiotniki i nie używa rzeczowników. Nikt też nie powiedział, że Jan operuje samymi tylko symbolami.



Przecież w cytacie jest pokazanego coś odwrotnego - to, że śmierć druga oznacza jezioro ognia, a nie na odwrót. Jest tu wyjaśnione czym jest śmierć druga (jeziorem ognia), a nie czym jest jezioro ognia.

Czyli jezioro ognia to nie jest druga śmierc?

Ap 21:8 Bw „Udziałem zaś bojaźliwych i niewierzących, i skalanych, i zabójców, i wszeteczników, i czarowników, i bałwochwalców, i wszystkich kłamców będzie jezioro płonące ogniem i siarką. To jest śmierć druga.”

Zadowolony?

Przeczytaj jeszcze raz to co napisałem. Ty mówiłaś, że jezioro ognia jest symbolem śmierci drugiej, a w cytacie, który miał to rzekomo potwierdzać jest wyjaśniane czym jest śmierć druga - jeziorem ognia. Prościej - jest wyjaśnione, że określenie "śmierć druga" oznacza (Ty wolisz: symbolizuje) jezioro ognia. Ty odwróciłaś symbol z rzeczą symbolizowaną przez niego i powiedziałaś, że rzecz symbolizowana symbolizuje symbol.

To tak jakby było napisane w jakimś tekście, że x to Twój wzrost. A Ty mówisz, że Twój wzrost symbolizuje x (że x jest symbolizowany przez Twój wzrost). A to x symbolizuje wzrost (wzrost jest symbolizowany przez x), a nie na odwrót.

Jeszcze prościej: w tekście jest wyjaśniane czym jest śmierć druga - jeziorem ognia. A więc to śmierć druga oznacza (symbolizuje) jezioro ognia, a nie na odwrót. To śmierć druga jest tu symbolem wyrażającym coś (jezioro ognia).