Mam pytanie: a co to ma do linku jaki podałeś o Lechu Wałęsie?
Bo podajesz przykład Lecha Wałęsy jako 'złego katolika' co chce się skremować, gdy kremacja jest dopuszczalna i nie jest w żaden sposób sprzeczna z nauką Kościoła Katolickiego. Nawet w Polsce mamy obrzędy pogrzebu dostosowane do tej rzeczywistości.
Gdy już Ci wykazano, że oburzasz się bezpodstawnie, bo kremacja jest godziwa, to ni z gruchy, ni z pietruchy wyskakujesz z tym, że nie można rozsypywać, gdy Lech Wałęsa (gdyż przypominam, że od dwóch stron to o jego 'sytuacji pośmiertnej' rozmawia się w tym temacie) wyraźnie zaznacza, że chce być złożony w ziemi.

A zatem nie ma zamiaru się rozsypywać. A zatem należy stwierdzić jednoznacznie: plany pośmiertne Prezydenta Lecha Wałęsy są jak najbardziej zgodne z wyznawaną przez niego wiarą.

Na pewno ogien w średniowieczu miał moc oczyszczającą, wiec wszelkie palenie (żywcem) przestępców miało na celu wybaczenie czynu i w miłości wysłania ich na spotkanie z Bogiem. Miało to podwójna korzyść - pozbywano się czlowieka szkodliwego społecznie, a i robiło się dobry uczynek umożliwiając mu w szybki sposób doznać największej łaski

Christianitas: Problem kremacji
"W 1926 r. Święte Oficjum określa kremację jako bezbożną i gorszącą, a więc zakazaną, a
Kodeks Prawa Kanonicznego obowiązujący do 1983 r. postanawiał:
Kto zarządził, aby jego ciało zostało spalone, a przed śmiercią nie wykazał żadnej oznaki skruchy, ma być pozbawiony pochówku kościelnego."

Źle się kojarzy
"Dopiero w 1963 roku ogłoszono dokument dopuszczający jej stosowanie bez popadania w kary kościelne.

Od strony formalnej wygląda to tak: 8 maja 1963 roku Kongregacja Świętego Oficjum pozwoliła na chrześcijański pogrzeb tym, którzy wybrali spalenie swoich zwłok.
Jednak musi być zupełnie jasne, że nie podjęli tej decyzji z motywów przeciwnych wierze.
Obrzędy pogrzebowe odprawia się wówczas według zwyczaju danego kraju. Kongregacja podkreśla jednak, że
w Kościele wyżej ceni się grzebanie zwłok, „ponieważ sam Chrystus chciał być pogrzebany”.
Liturgia pogrzebowa może się odbyć przed spopieleniem zwłok lub po nim, nawet w budynku krematorium.
Należy jednak w takim przypadku unikać niebezpieczeństwa indyferentyzmu, zgorszenia lub zdziwienia ze strony wiernych (Kodeks Prawa Kanonicznego, kan. 1176 § 3).
– Kremacja była odrzucana z kilku względów. Po pierwsze: podnoszono kwestię biblijną – powoływano się na naukę Chrystusa o ziarnie, które „musi wpaść w ziemię i obumrzeć, żeby wydać plon”. Po drugie – w różnych okresach palenie ciał było traktowane jako przejaw walki z Kościołem. Starożytne akta Męczenników z Lyonu przytaczają informację, że ciała męczenników zostały spopielone i rozrzucone nad rzeką, aby uniemożliwić im zmartwychwstanie. Ponadto masoneria wykorzystywała palenie zwłok, aby walczyć z wiarą katolicką i Kościołem.
//wiedziałem, że to musieli być masoni
Dopiero gdy masoneria straciła siłę, a palenie ciał przestało kojarzyć się z walką, można było zaaprobować popielenie ciał.

Ale i dzisiaj, jeśli ksiądz podejrzewa, że zmarły chciał poddać się kremacji tylko po to, żeby okazać pogardę dla wiary albo zademonstrować walczący ateizm, odmówi katolickiego pochówku."