Prawdziwa sielanka

Tak, ja. Życie nie składa się tylko z najlepszego szampana. Czasem pije się też tanie wino i to stanowi właśnie o tak zwanym jego uroku. W zaświatach będziecie pić tylko najlepszego szampana? Czy ktoś smakując tylko najlepszego szampana może powiedzieć, że jest on najlepszy?

[quote="Kris65"]Prawdziwa sielanka [/quote

I powiesz zapewne jak Petroniusz: ale to będzie nudne.....

Tak.Stanie się to nudne

Tak. W niebie będziemy "pić tylko najlepszego szampana". Oczywiście to tylko obrazowe porównanie. Oznacza, że w przeciwieństwie do propozycji tanie wino że będzie można zapalić sobie ziółka, wziąć pysznego szampana, dwie ślicznotki i udać się do dżakuzi z widokiem na ocean, nasze oczekiwania będą tam o wiele bardziej wzniosłe niż dragi, alkohol do woli i seks

Zapewne będą to tańce w kółeczku na pachnącej łące, ze śpiewem, trzymaniem się za rączki i wychwalaniem Pana Taką wizję miałem i podziękowałem, wolę jednak zniknąć na wieczność w otchłani niebytu

A tak przy okazji, to ciekawe dlaczego tylu świętych miało wizje piekielnych męczarni, a w nich prymitywny sadyzm w wykonaniu demonów jak z horroru, plus bonusy w postaci ognia i robaków, ale żaden nie miał wizji uciech niebiańskich(bynajmniej nic mi nie wiadomo). Czyżby im fantazji nie starczało?

A tych piekielnych męczarni doznawali zapewne ci, którzy za zycią nie stronili od rozkoszy zmysłowych, od uciech tutaj na ziemi.
Pewnie taki "Święty" z jakis powodów nie posiadał zdolnosci czerpania radosci, cieszenia się życiem, mając jednoczesnie jakies defekty uniemozliwiające mu przezywanie rozkoszy seksualnej. Ostatecznie jego wizje to pewna forma resentymentu. W nich mógł pokarać tych, którzy robia coś co on równiez chciałby robić, czego jednak nie jest w stanie.
Purytanie zawsze muszą innym obrzydzać życie, taka ich dola.

Na Wyspach Bergamutach...

Jak zwykle, bardzo merytorycznie, atheist...
Chrześcijańskie nauczanie o życiu zbawionych wynika logicznie z całości nauczania o istocie czlowieka i o istocie Boga. Niewyobrażalna jest wieczna szczęśliwość, która polegałaby jedynie na zwielokrotnieniu i ustawiczności doczesnych doznań. To prostackie marzenia.
Przykłady najbogatszych ludzi na świecie, którzy mogą sobie w każdej chwili pozwolić na symboliczne zapalenie ziółka, wzięcie pysznego szampana, dwóch ślicznotek i udanie się do dżakuzi z widokiem na ocean i ich ostateczne stwierdzenie jak niebywale nudne i żałosne jest takie życie, które często kończą samobójstwem, bo już nic więcej nie może ich uszczęśliwić, tylko potwierdzają chrześcijańskie nauczanie, że wieczna szczęśliwość - obcowanie z Bogiem - jest własnie czymś nieskończenie bardziej wzniosłym i gwarantującym brak znudzenia i zblazowania.

Teologowie niezmiernie spierają się, czy w Niebie zmartwychwstałe ciała będą nagie, czy może przepasane chociaż prześcieradłem, chustą, płótnem.

Wydaje mi się, że nagie byłyby bardziej chwalebne. Ubiór powstał dopiero wtedy, gdy ludzie zgrzeszyli. Nagość pierwotnie symbolizowała bezgrzeszność i brak pokus do grzechu, była dowodem nieopisanego artyzmu Stwórcy. Po Sądzie Ostatecznym pokus już nie będzie.

Nagie ciało jest dziełem Pana, a płótno - człowieka. Części ciała uważane za wstydliwe nie są brzydkie czy rozpustne z natury. To właśnie one wprowadzają największe rozróżnienie wśród ludzi - pośladki i sutki maja obie płcie, ale nie każdy człowiek posiada członka.

To, czy jakaś kobieta będzie dziewicą, czy nie, zależy od jej decyzji. Ale to, czy będzie posiadać okolicę pośladkową już nie zależy od niej - ma ją mimowolnie od urodzenia. I to dzięki Komuś bardziej szlachetnemu od niej.

Mam nie tyle co pokusy nieczyste, ale jakieś dziwne natręctwo, fobie, żeby nie oglądać okolic pośladkowych, piersi, narządów płciowych kobiet. kiedy zobaczę okolice pośladkową wystającą zza spodni dziewczyny martwię się mimowolnie, co nie jest zbyt wygodne. Być może kiedyś ujrzymy wszyscy siebie nago, bez względu na to, czy tego chcemy, czy nie. Być może także z pośladkami, piersiami i narządami płciowymi. Ale nieoglądanie cudzego ciała jest dobrą rzeczą i ze względu na istnienie pokus nagości czy odsłaniania "intymnych" części ciała nie wolno promować.

Przez grzech człowiek nie potrafi nawet spojrzeć na drugiego, zwłaszcza płci przeciwnej. Odczucia erotyczne związane z widokiem pośladków nie są częścią pierwotnego planu Stworzenia, to skutek grzechu, istnienia pożądliwości, która zafałszowała obraz rzeczywistości.

jeżeli po Zmartwychwstaniu będziemy mieć ubiór, to musi on należeć do naszej natury, tak samo jak wnętrzności należą do niej obecnie. Nie byłby on artyfikałem.

Grzech jest dziełem stworzenia, a pośladki nie. Może to brzmieć dla kogoś zabawnie, ale dzięki czystości każda część ciała nabiera prawdziwego piękna.

Ubiór:
- chroni przed pożądliwością
- stanowi reakcję na wstyd będący skutkiem grzechu
- chroni przed wpływami środowiska
- zabezpiecza przed urazami (na przykład jądra podczas jazdy na rowerze) i zakażeniami (ludzie nie siadają z nagim odbytem w komunikacji publicznej, bo ryzyko przedostania się drobnoustrojów byłoby znacznie większe)
- upiększa sylwetkę ludzką (zakrywa nadmierne ilości tłuszczu, rany, znamiona, niekształtność), uniemożliwia widok niektórych braków ciała
- sam w sobie może być ozdobą (dla Mnie Matuchna w chuście, płaszczu i sukni wyglądałaby chyba ładniej, niż bez jakiejkolwiek odzieży - ubiór dodaje Jej wdzięku, słodyczy), stanowi symbol, znak (na przykład zakonnicy)

Wydaje mi się, że w Niebie ładniej by wyglądali wszyscy ludzie nadzy niż w białych szatach - ukazałoby się wówczas piękno zawdzięczającej swe istnienie Panu bryły ludzkiego ciała a nie 'kawałka ubioru". To zupełnie inny świat, bez znienawidzonej pożądliwości i grzechu. Aniołowie niejako odzieży, gdy się materializują, gdyż to uwzględnia ich bezpłciowość i bezcielesność (nie posiadają z natury typowych męskich ani żeńskich części ciała, więc czemu mieliby kłamać, że mają płeć?) Bez ubioru mogliby wyglądać nieco zabawnie dla ludzi, niepoważnie, jak okaleczeni. Oni nie są mężczyznami lub kobietami - stanowią trzeci rodzaj osoby stworzonej, obok mężczyzny i kobiety.

Trudno powiedzieć, czy ludzie nosiliby odzież, gdyby nie istniał grzech... Może w celu zasymbolizowania czegoś... Dla ozdoby sztuczne płótno w przeciwieństwie do naturalnych pośladków dla mnie mogłoby nie pasować... Z nagiego ciała wydobywałoby się widzialne promieniowanie, które by ich upiększało, niczego innego by nie potrzebowali, chyba że mogliby wytwarzać coś w rodzaju promieniowania na kształt ubrania w celu pokazania jeszcze większego piękna...

Chyba - nawet jeżeli nie będziemy widzieć "intymnych" części ciała w Niebie - będziemy widzieć zbawionych nago, ponieważ ich ubiór (jeżeli będzie) zapewne będzie stanowić część ich natury tak jak skóra.

A co z takimi osobami jak ja. Jeśli w Niebie zachowamy swoją płeć wraz z atrybutami to w takim razie jakie ciało otrzymam jako transseksualista ?
Jeśli zachowujemy swoją tożsamość i osobowość, swoje wspomnienia i świadomość to także będę wiedział kim byłem i co czułem. I kim się czułem że jestem i kim jestem naprawdę, tak to określam.
Moja płeć jest inna, niż biologiczna więc kim będę w Niebie ? Po zmartwychwstaniu ciała ?

Ciekawe czy tam tego dżakuzi w ogóle nie będzie? czy może tak pozmieniają w głowie, i nawet nie będe nikt wiedział, że takie coś jak dżakuzi w ogóle istnieje.

Po zmartwychwstaniu będziesz wyglądać tak jak teraz.

Tya. Porzućcie nadzieję, którzy tu wchodzicie - gdzie to było napisane?

Możesz mi wyjawić skąd masz tą pewność? A jeśli moja dusza jest duszą faceta i nie będzie pasować do reszty? Mam być pozbawiony mojej tożsamości? Mam być nadal transem nawet w Niebie? Nie masz najmniejszej pewności aby wygłaszać takie tezy, to jest tylko i wyłącznie Twoja osobista wizja.




Nie, Ergo zapytał gdzie był umieszczony ten napis - porzućcie wszelką nadzieję wy którzy tutaj wchodzicie - a napis ten był nad bramą piekła. W takim razie chciałbyś z Nieba uczynić miejsce gdzie mam porzucić moją nadzieję? Miałoby być formą piekła dla mnie?





A jeśli moja świadomość płci jest odmienna od genetyki ciała? I co w takim razie Bóg postanowi w takim przypadku?





A jeśli ja nie byłem w stanie realizować siebie w tej płci którą otrzymałem z racji genów i chciałem realizować siebie w tej płci którą odczuwam że jest mi przynależna? Czy w takim razie Bóg pozwoli mi realizować siebie w taki właśnie sposób? No cóż, to jest poważny problem w moim przypadku i całkiem poważne pytania, na które jednak chyba nie znajdę odpowiedzi.

Na ten temat wypowiadał sie papież Leon IX, a jak wszyscy wiemy w sprawach wiary i obyczajów papież jest nieomylny.
Cytat:
Wierzę w prawdziwe zmartwychwstanie tego właśnie ciała, które jest teraz moim i w życie wieczne".