Kacperek, spowiadam się z tego co mi wyrzuca sumienie.

Krzysiek to pochwal się ile razy powiedziałeś w konfesjonale, że kwestionujesz dogmaty, że odrzucasz nauczenie Kościoła na temat Komunii, na temat spowiedzi?

A pod który paragraf Dekakogu byś to podpiął?

Oszustwo.

Problem w tym, ze chrzescijanina obowiazuje wiecej niz tylko Dekalog. Jesli przemilczaniem swoich prawdziwych pogladow podstepem wyludzasz rogrzeszenie, to moze ci sie wydawac, ze prawnie jestes ok. Pana Boga nie oszukadz. Dlatego powiedz wreszcie raz prawde.

Rozumiem, że Biblię ograniczyłeś do Dekalogu, to gratuluje. Tylko nie wiem czy się śmiać czy płakać, ale raczej to drugie.

Dekalog nie posiada paragrafów, a przykazania. Oszustwo, bo o tym mówimy jest wykroczeniem przeciwko ósmemu przykazaniu.

To może objaśnijcie jeszcze, kogo oszukałem?

Próbujesz okłamać Ducha Świętego, którego mocą prezbiter odpuszcza grzechy. I właśnie do mnie dotarło, dlaczego "nie wierzysz" w wydarzenia, które opisano w 5 rozdziale Dziejów Apostolskich: popełniasz ten sam grzech, co Annaniasz i Safira.

Yarpen , Tamtemu duchowi chodziło o pieniądze, a ja jestem goły jak święty turecki. Może dlatego Duch Święty jeszcze mnie nie poraził.
Grzech przeciw Duchowi Świętemu polega na czym innym, jak Ci się wydaje.

Nie chodziło o pieniądze, a o oszustwo. Gdyby powiedzieli prawde nic by się nie stało. Mogli sobie zostawić część majątku.

Powiedz, dlaczego tamten człowiek twierdził, że skłamali Duchowi Świętemu, a nie jemu? Czy to była spowiedź? Dlaczego ci co kłamią w konfesjonale nie padają martwi? Przecież takich przypadków musi być sporo. Może według was Bóg jest niesprawiedliwy, skoro ich poraził, a innych nie?

Krzysztofie, wiesz że nie uważam by dyskutowanie z Tobą i podtrzymywanie Twoich problemów (psychicznych lub duchowych - sam nie wiem co gorsze) było sensowne.
Ale nie jestem Ci wrogiem i dlatego się włączam, bo jesteś w straszliwym niebezpieczeństwie - zatajając w Sakramencie Pokuty to, że kwestionujesz Prawdy Wiary podawane przez Kościół, czynisz swoją spowiedź świętokradzką - a to już nie zabawa i nie jakieś mało ważne spory na forum.
To niebezpieczeństwo potępienia. Ratuj się.

Nie padasz martwy w konfesjonale, bo Bog ciagle daje ci szanse nawrocenia, czyli staniecia w prawdzie przed Nim.
I nie pytaj, dlaczego “nie dal“ tej szansy Ananiaszowi i Safirze. Dal, ale inaczej.

Moze do tej pory nie miales swiadomosci, bo twoje sumienie sam sobie ksztaltowales, ze sprzeciwianie sie prawdom wiary to grzech. Nie wierzysz w to, co Bog nam o sobie przekazal a Kosciol przechowuje. Nie wierzysz nie Kosciolowi, ale Bogu.

Odpowiedzcie mi na proste pytanie. Czy człowiek, który jest pewien, ze mówi prawdę, to może kłamać?

Opamiętaj się Krzysztofie i zacznij słuchać innych tutaj. Jeśli ktoś wmówi sobie że zabił człowieka tylko dla jego dobra i że to dobry czyn, to inni mają przyjąć to jako dobro?

Człowiek w stanie psychozy, w urojeniach także jest przekonany że mówi prawdę. I to ma niby świadczyć że to co odczuwa jest prawdziwe? Wielu ludzi utwierdza się w błędnych przekonaniach ale to nie oznacza że te przekonania są prawdziwe.

W ten sposób możesz sobie wytłumaczyć wszystko dla własnego usprawiedliwienia, ale teraz stanąłeś przed faktem gdzie inni próbują wyprowadzić Cię z błędu, jeśli będziesz dalej upierał się przy swoim, to będzie to już jako decyzja pozostania w błędach.