"I rzekł Pan Bóg: Oto człowiek stał się taki jak my: zna dobro i zło"
Hmm..?

No, a wcześniej znał tyko dobro Ale sprawa jest inna. Padła teza, że:Co ma do tego kwestia poznania/wiedzy? Jak wyżej, to jest mieszanie porządku ontycznego i epistemicznego. Czyli co? Mam rozumieć, że felek27 wycofuje się z tezy, że "świat nie mógł zostać stworzony bez zła", i uznaje możliwość, stworzenia tylko dobrego świata, ale jednocześnie utrzymuje, że w takim razie dobro byłoby niedostrzegalne? Albo inaczej: czy waszym zdaniem rzeczy zaczynają być dobre dopiero wtedy, kiedy je ktoś jako dobre rozpoznaje? Same w sobie są pozbawione wartości?

Bóg czy człowiek ?



Świat został stworzony jako bardzo dobry,takim nazwał go Bóg,ludzie mogli to nazwać/odróżnić dopiero w momencie kiedy to co posiadali zostało im zabrane.
Wtedy dopiero mogli się odnieść,nazwać co dobre i złe,wtedy nastąpiło poznanie.
Potrzeba czegoś doświadczyć by móc to ocenić/nazwać.

Mozna by to ujac tak; znam Kowalskiego, nie wiem jaki on jest ale go znam.
W momencie gdy Kowalski wyzadzi mi krzywde, poznaje zlo, ale Kowalski nadal jest tym samym Kowalskim.
Tak samo z dobrem, moge je widziec, znac, ale nie musze rozumiec, a jesli tym dobrem ktos spowoduje moja krzywde, poznam zlo, ale dobro nadal pozostanie dobrem, tak jak Kowalski pozostanie Kowalskim.

No chyba nie sądzisz, że Bóg, mógł się czegoś dowiedzieć? Człowiek poznał jeszcze, co to zło. Ciągle nie dostrzegasz, o czym mówię. To, że dobro nie rzuca się tak w oczy bez zła, nie znaczy, że nie jest dobre. Przecież ja sprzeciwiam się następującej tezie:Rozumiesz, że Bogu została odmówiona możliwość stworzenia świata bez zła? To jest teza, z którą się nie zgadzam. I ponadto, dobre rzeczy są dobre, bez względu na to, czy zostaną jako dobre rozpoznane. Proszę przeczytaj uważnie moje wcześniejsze posty. Podałem tam wiele przykładów, np. z "białym kolorem", zapoznaj się z argumentem Augustyna, i spróbuj się jeszcze raz do tego odnieść, bo ewidentnie się rozmijamy.

Tak więc zło istniało dłużej,a nie w momencie poznania go przez człowieka.



Bóg znając zło,nie mógł człowieka tej szansy pozbawić,chciał żeby człowiek zło poznał.
Adam to znał.. w każdym razie powinien,tylko namacalnie się nie przekonał,musiał się sparzyć żeby sam to ocenić.Bóg mu powiedział co jest złe,lecz on na Jego Słowie nie chciał polegać.
Tak więc zło istniało także,tylko brak było "doświadczenia"/dowodu.

Skoro jednak się pojawiło zło, to te dobro musiało się jakoś zepsuć. Czy to oznacza, że świat stworzony przez Boga był bublem? A z kolei bubel to dobro czy zło?

Świat stworzony przez Boga (zgodnie z jego przeznaczeniem)był bardzo dobry,był taki bo zgadzał się z Bożym zamysłem,wolą.Popsuł go człowiek,kiedy tej woli,celowi się sprzeciwił.

Główny problem w tym taki że pomimo iż Bóg włożył w swoją wolę (w stwarzaniu) wszystko...to znaczy Sprawiedliwość,Miłość ...to człowiek tego nie docenił,nie potrafił zrozumieć dlaczego ma pozostać tylko Bożym obrazem, a nie może być Mu równym.,
Ten problem pozostaje po dziś dzień,chcemy być jak On nie godząc się z naszym głównym celem zaistnienia,tym samym sprzeciwiając się Jego woli wyrażonej do nas w Słowie.

Bóg nie stworzył zła. Przeczytaj Rdz 1,1-31, a zobaczysz, że wszystko co Bóg stworzył było bardzo dobre.

Ależ stworzył. Nie czytałaś historii o pewnym niedobrym wężu?

Ależ nie stworzył. Ten niedobry wąż, to nie był wąż, a Szatan (zbuntowany anioł).

Sądziłem, że rozmowa dotyczy Księgi Rodzaju. Gdzie wyraźnie napisane jest, że było to przebiegłe zwierzę.

Tak, zwierze jak zwierze, ale zla nie mozna stworzyc tylko co najwyzej czynic.
Zlo to nie substancja tylko czynnosc.
Powinienes troszke sie zastanowic zanim napiszesz jakies wymysly.

Wąż jest symbolem wroga człowieka (takie było doświadczenie nomadów na pustyni), a jednocześnie symbolem bożków kananejskich, którym oddawali cześć poganie na terenie Izraela. Pertraktacje z wężem to wejście w relacje z pogańskim, fałszywym bóstwem, co jest rodzajem bałwochwalstwa. Stąd wąż, a nie inne stworzenie stał się obrazem Szatana.