Nie ma żadnych predyspozycji genetycznych do wiary/niewiary. Od strony neurobiologii i genetyki ten problem bodajże najznakomitsi naukowcy omawiali na konferecji poświęconej wierze/religii/nauce, która odbyła się w zeszył roku w USA. Do takich wniosków doszli panowie o ile pamiętam.

Nie ma żadnych predyspozycji genetycznych do wiary/niewiary. Od strony neurobiologii i genetyki ten problem bodajże najznakomitsi naukowcy omawiali na konferecji poświęconej wierze/religii/nauce, która odbyła się w zeszył roku w USA. Do takich wniosków doszli panowie o ile pamiętam.

Czekaj czekaj. O mózgu wiemy bardzo mało, albo i mniej. Nawet jeśli Ci szlachetni naukowcy (o których nic z resztą konkretnego nie piszesz) doszli do takiego wniosku, to biorąc pod uwagę mizerny poziom naszej wiedzy na temat biologicznych mechanizmów naszych wierzeń, przekonań i itp. dobrze to o nich nie świadczy.

John Allman, an authority on primate cognition and brain evolution, is Hixon Professor of Psychobiology at the California Institute of Technology. He has received the Golden Brain Award from the Minerva Foundation. His book Evolving Brains traces the evolutionary path to the modern brain. Moral intuitions and the neural mechanisms of economic and social decision-making are among his current studies.

Francisco Ayala, described as the "Renaissance Man of Evolutionary Biology" by The New York Times, has made singular contributions not only to evolutionary and population genetics, but also to education, philosophy, ethics, religion, and national science policy. The Donald Bren Professor of Biological Sciences, Ecology and Evolutionary Biology at the University of California, Irvine, he is the author of the book, Darwin and Intelligent Design.

Paul Churchland is professor of philosophy at University of California, San Diego. With his wife and philosophical partner, Patricia, he has been an advocate of "eliminative materialism", which claims that scientific theories about the brain do not square well with our traditional commonsense beliefs about the mind. Among his books are Matter and Consciousness, A Neurocomputational Perspective, and The Engine of Reason, The Seat of the Soul.

Owen Flanagan, specializes in philosophy of mind and moral psychology as James B Duke Professor and Professor of Neurobiology at Duke. He also holds appointments in Psychology and Neurobiology and is a Faculty Fellow in Cognitive Neuroscience. His latest book, The Problem of the Soul: Two Visions of Mind and How to Reconcile Them, explains that we need not give up our ideas of moral responsibility and personal freedom in order to have an empirically sound view of the human mind.

William Hurlbut, a physician and consulting professor in the Program in Human Biology at Stanford University, focuses on the ethical issues associated with advancing biomedical technology, the biological basis of moral awareness, and studies in the integration of theology and philosophy of biology. A member of the U.S. President's Council on Bioethics, he supports the use of "Altered Nuclear Transfer," as a possible way for scientists to obtain pluripotent human embryonic stem cells for research.

Zresztą się im nie dziwię. Inaczej wyszło by na to, że zwołali konferencję żeby powiedzieć, że nic ciekawego nie udało im się ustalić.

A tak mają jakieś wnioski i na dodatek trudno będzie komuś to obalić. Tak nawiasem mówiąc, to takie konferencje to pic na wodę fotomontaż

Osobiście uważam, że pewne predyspozycje do wiary istnieją. Oczywiście w umyśle sceptycznym, który takie uwarunkowania do wiary posiada mogą one się przekształcić w innego rodzaju przeżycia "duchowe" jak zachwyt nad przyrodą, literatura, muzyka, dostarczające nie mniejszych wzruszeń niż płomienne kazanie, czy modlitwa. Wiara przecież rodzi się w mózgu, a mózg to nic innego jak maszyna biologiczna.

A co do Kamyka to ja też gdzieś słyszałam, ale nie o jakimś ośrodku w mózgu, tylko właśnie o wpływie wydzielanych przez organizm związków chemicznych na nasze odczucia religijne. Może potem coś poszukam. Tak czy siak to cały czas są tylko hipotezy i nic pewnego. Tak to już jest z naszym mózgiem.

Myśle, że to ma jakiś związek z życiem w grupie może chodzi o zacieśnianie więzi międzyludzkich bo takie uczucia pojawiają się gdy ludzie gromadzą się połączeni jakimś wspólnym celem i dają poczucie duchowej wspólnoty czy to na mszy, wiecu partyjnym, koncercie ...

Kamyk, możesz coś więcej napisać, czy tylko słyszałeś że ktoś tak powiedział?? Ja bardzo chętnie bym poczytał, bo mnie to trochę interesuje.

Pozdrawiam,
j.

Zarówno wśród wierzących jak i nie wierzących są dobrzy i źli ludzie, nie ma co uogolniać. Życie ateisty wcale nie jest smutne i puste.Cieszę się życiem, bo zdaję sobie, że może być to jedyne życie.Czuję się wolna, bo żyję z własnym systemem wartości,a nie narzuconym przez jakąś siłę wyższą.A kara jaką mogę ponieść towłasne wyrzuty sumienia.Nie ograniczają mnie żadne praktyki(np.chodzenie do kościoła raz w tygodniu, spowiedż itp.)i posty.

Niewiara to po prostu oszukiwanie samego siebie.

Po pierwsze: człowieka wierzącego przed byciem złym powstrzymuje jego wiara- ateisty nikt nie powstrzymuje stąd ateiści mają wręcz predyspozycje do stawania się złymi ludźmi.

Po drugie:Wierzący wie że doczesność, to ziemskie życie to tylko przedsionek do życia wiecznego wraz z Panem Jezusem. Dzięki temu widzi większy sens życia na ziemi np. poprzez wyznawanie religii i bycie dobrym dla innych. Ateista widzi życie płaskie i kruche. Jak twierdzi po śmierci już nic go nie czeka. czy takie życie można więc nazwać pięknym ?

Po trzecie: Wierzący starają się nie popełniać grzechów nie tylko dlatego że mogli by łamać przykazania ale głownie po to by nie krzywdzić innych.

Po czwarte: Nas wierzących nie ograniczają żadne praktyki bo to nasz styl życia. Ateiści w nic nie wierzycie lecz to wcale nie oznacza że jesteście nie ograniczeni.