Jeżeli mówimy o człowieku jako o jedynie o jego ciele, to prawda, że zygota jest jednym człowiekiem. Wtedy jednak prawidłowe jest stwierdzenie, że jeden człowiek (zygota) dzieli się na dwoje ludzi (komórki potomne).

Przykład bliźniąt syjamskich świadczy jednak o tym, że nawet dwoje ludzi, dwoje odrębnych istnień może mieć wspólne ciało. To otwiera możliwość dla stwierdzenia, że także zygota niekoniecznie jest jednym człowiekiem - może (nie musi) być dwojgiem ludzi, dwojgiem istnień, o jednym ciele (złożonym z jednej komórki). I nie jest tak, że jedno z tych istnień jest główne, tak jak żadne z bliźniąt syjamskich nie jest ważniejsze. Nieprawidłowe jest mówienie zatem o oddzielaniu się braci od (w domyśle) głównego istnienia, ale należy to nazwać rozdzielaniem się równoprawnych istnień.

Jeśli chodzi o ową zygotę co nie musi być jednym,a może być dwoma, to problem polega na tym, że nauka z tego co wiem, dowodzi iż przed podziałem jest jeden człowiek, jeden zarodek. Nie ma dwóch od początku, ale dopiero od pewnego momentu. Poza tym kwestia genotypu. DNA człowieka to 2N (23 pary chromosomów),a bliźniaki jednojajowe podczas tworzenia się nowego człowieka replikują tę ilość i powstaje drugi niezależny zestaw (taki sam 2N).

Ale jeśli moje założenia, są błędne to teoria przedstawiona w Twoim poście, jest przekonywująca. Nie mniej póki wydaje mi się, że mam rację w swoim rozumowaniu zdania nie zmienię

Jedna zygota, jedno ciało - to mówi nauka. Oznacza to jednego człowieka tylko wtedy, gdy utozsamiamy ciało i człowieka - ale wtedy człowiek ulega podziałowi... Nauki przyrodnicze nie dotykają metafizycznej kwestii istnienia, więc nie sa w stanie stwierdzić ile istnień dzieli to jedno ciało.


O tym, co jest człowiekiem a co nie decyduje to, czy posiada ludzką duszę. Jeżeli dodalibyśmy do definicji człowieka wymagania o liczbie chromosomów w komórce, to nie dość, że wykluczylibyśmy ludzi o pewnych chorobach genetycznych (np. z zespołem Downa), to otworzylibyśmy furtkę dla stawiania dodatkowych warunków opartych o stan ciała człowieka, w szczególności te wymagające pewnego stopnia rozwoju...

Więc Pan Nbóg nie może dać duszy sklonowanemu człowiekowi? ;> Jest jakaś bariera? Jeśli człowiek potrafił sklonowac człowieka to czego Bóg miałby nie potrafić wszczepić mu duszy?

szumi, skąd wiadomo, że dusza jest bytem prostym (niepodzielnym)? Być może dusza jak i ciało powoli ewoluuje w czasie rozwoju człowieka? Na początku powiedzmy jest totipotencjalna, czyli zdolna do podziałów, a dopiero później formuje się ostateczny kształt? Mnie takie wytłumaczenie się bardziej podoba, bo pokazuje podobieństwo pomiędzy światem duchowym a materialnym. Poza tym sami możemy obserwować, jak nasz świat duchowy ewoluuje (czyli również dusza zmienia się w czasie życia człowieka, choć nie może się już dzielić). Podczas gdy człowiek jest już rozwinięty, jego dusza nie może się oddzielić (tak jak z komórki wątroby nie można sklonować człowieka), dlatego klony otrzymują zupełnie nową duszę. Jednak w początkowych fazach rozwoju bardziej do mnie przemawia fakt, że dusz rozdziela się na dwie. Aczkolwiek upierać też się nie mam zamiaru, a najlepiej, jeżeli ktoś przytoczy jakiś dowód na to, że dusza jest niepodzielna.

Sheeta, nie da się wskazać dowodu na podzielność i niepodzielność duszy, bo nie przynależy ona do 'naszego' empirycznego świata, dlatego jej obecności i własności nie da się dowodzić empirycznie. To są metafizyczne rozważania.

Ale ja nie mówię o dowodzie empirycznym Chodziło mi o to, na czym opierasz swoje Twierdzenie o niepodzielności duszy, dokument, fragment w Biblii?

Ani jedno ani drugie. Bo ani Biblia nie zajmuje się tym zagadnieniem, ani dokumenty kościelne, bo nie jest to kwestia doktryny wiary. Są to rozważania filozoficzne. I filozofia na to daje odpowiedź. Oczywiście, ktoś może być zwolennikiem innego poglądu filozoficznego.

Temat jest dość ciężki i poważny.Nie jesteśmy w stanie udowodnić czy dusza istnieje ale jeżeli tak jest to klon musi posiadać duszę ponieważ bliżniaki (jak Vienna napisała) są "swoimi klonami".Gdyby klon ją nie posiadał to oznaczałoby że nie każdy człowiek duszę posiada tylko np.jeden z bliżniaków.

Tego pewnym chyba byc nie mozna. Klon "rodzi sie" a raczej jest tworzony przez czlowieka(nietypowo), blizniacy nie.

Po tych wszystkich latach nadal mam wątpliwości czy klon to.....człowiek. Skoro duszę nadaje Bóg a klona tworzy człowiek to chyba duszy mieć nie powinien.

A ja się zastanawiam czy sztuczna inteligencja miałaby dusze.
Moim zdaniem Bóg powinien dusze przydzielić sztucznej inteligencji.

Człowieka tworzą tez w zasadzie ludzie, kiedy uprawiają seks. Sztuczną inteligencje jest o wiele trudniej stworzyć niż nowego człowieka. Dlatego tym bardziej Bóg powinien podesłać jakąs dusze doceniając tą trudną prace.

Reasumując skoro Bóg rozdaje duszę tym co powinni ją mieć to nie powinniśmy się martwić klonami i sztuczną inteligencją, gdyż to ON zdecyduję kto ją dostanie......

To jest też tak, że Bóg daje duszę sklonowanemu człowiekowi, co zostaje "wymuszone" od Niego przez człowieka, dlatego klonowanie ludzi jest wielkim grzechem. Oczywiście, że klon ma duszę; po prostu "wymuszoną".

Ja uważam, że sklonowany czy nie człowiek ma dusze bo w jednym i drugim przypadku to jest człowiek. Klon nie jest robotek ale też człowiekiem... a każdy człowiek ma duszę. Nie zgadzam się, że wymuszoną bo klon niczego nie wymusza bo to nie on podejmuje decyzje czy będzie poczęty w sposób naturalny czy sklonowany.