Przykład mocno nieadekwatny.
Biblijny bohater, ani razu nie znalazł się w podobnej sytuacji. Nie wspominając o zagrożeniu życia.

"Mów więc, że jesteś moją siostrą, aby mi się dobrze wiodło ze względu na ciebie".
Pytanie za 100 punktów: jaka jest różnica pomiędzy kobietą oddającą się nierządowi, aby zdobyć jedzenie dla dziecka, a powyższym cytatem?

Motywacja!


No tak, przecież z definicji, to "ojciec wiary".
Wzór do naśladowania, i autorytet nie do zakwestionowania...


Nic podobnego. Myślę, że jest wręcz odwrotnie.

A kto powiedział że Abraham był ideałem?

Egipcjanie, powiedzą: to jego żona; i zabiją mnie, a ciebie zostawią przy życiu

Abram mówi co go oczekuje. Więc jest bezpośrednie zagrożenie życia.
Komentowanie tekstu polega na analizie tego, co jest zapisane, a zapisane zostało przecież "i zabiją mnie". Jakim to więc cudem, twierdzisz "nie wspominając o zagrożeniu życia", skoro wszyscy możemy przeczytać, że takie istniało? Dokładnie rzecz ujmując, tekst nie mówi o zagrożeniu życia - bo wtedy brzmiałby "być moze mnie zabiją" - ale informuje o nieuniknionej śmierci, mamy więc pewność a nie zagrożenie.
Drugie zdanie też cytujesz bez jego drugiej części, co wypacza jego znaczenie. Część mówiąca o "utrzymaniu się przy życiu" jakoś się nie zmieściła...

Oczywiście. Nie można wyrywać z kontekstu, bo w taki sposób da się całkowicie poprzekręcać fakty.


To zdanie wyrwane z kontekstu też nie oddaje istoty rzeczy. Pisałem o oskarżeniach, które są obraźliwe i nieuzasadnione. Nie o wszelkich możliwych.

Jak stwierdza regulamin: Ciężar dowodzenia oskarżenia spoczywa na oskarżającym, a brak dowodu jest równoznaczny z oszczerstwem.


Dobre pytanie. KK naucza, że nikt nie jest bez grzechu, oprócz Jezusa i Maryi. Grzeszny człowiek może zrobić wiele dobrego, mimo że w międzyczasie coś złego też może zrobić. Jedno niekoniecznie wyklucza drugie.

Nie odpisałem, nie poinformowałem o tym, jak mój czas wolny wyglądał.
Polemika o istnieniu Boga jest bezsensowna. W takim razie, czym jest Twoje pisanie na tym forum?

Najgorzej jest gdy wymyślone domysły i pokrętne postrzeganie uzna się za prawdę i na tej podstawie buduje podwaliny życia. Boga nie można udowodnić tak samo jak nie udowadnia się miłości ale można doświadczać i dawać miłość znając ją tak jak można doświadczać Boga. A to nie przypadek, że prawie na całym świecie ludzie się tak radykalizują. Ponieważ poznanie prawdy jest tak blisko. Wielu ją wyraźnie doświadcza. Już jest przezwyciężany lęk, główny sprawca braku łączności duchowej. Bóg nie może usunąć lęku , który człowiek wytwarza sam ( jest jego twórcą ) ale może pomóc przez zmianę warunków które ten lęk powodują po to aby móc to zmienić. Jednak trzeba o to poprosić. Nie po to aby się w jakiś sposób ukorzyć czy wykazać swoje poddanie. Ale po to abyśmy zaobserwowali, że nie jest to na nas wymuszane a dzieje się z naszej woli.
Wydaje nam się , że działamy zgodnie z naszą wolą. Jednak gdy nie działamy i nie myślimy z miłością to wykluczamy się z woli Boga i swojej własnej. Bo Bóg dając nam wolną wolę obdarzył ją swoją stwórczą mocą. tyle tylko, że musi ona być jedna. A gdy każdy ma inną wolę to wtedy wprowadza stan , który jest niemożliwy w Królestwie. Wydaje się nam , że możemy potępiać ( księżom także). ale jeżeli tak robimy to nie wiemy kompletnie i nie rozumiemy tego, ze w praktyce potępiamy samych siebie.
Powtarzanie , że coś jest tajemnicą nie wskazuje na to że tak musi być tylko na to, że samemu nie wie się dlaczego Jezus nauczał w ten a nie inny sposób używając takich a nie innych słów. Np z tych mniej tajemniczych : "Lecz Jezus mu odpowiedział: Pójdź za Mną, a zostaw umarłym grzebanie ich umarłych! (23)" czy podobne słowa św Pawła w hymnie miłości " ...a miłości bym nie miał byłbym niczym".

Bardzo piękne kazanie. Przypomina mi się pewna historia. Starsza pani poprosiła mnie kiedyś, żebym poszła z nią na prezentację kosmicznie drogich garnków. Manipulowania ludźmi nie lubię, więc takich imprez raczej unikam. Co się jednak nie robi dla ludzi, których się lubi. Na tej prezentacji były prawie tylko starsze osoby, może z 80 osób. Wśród widowni zobaczyłam kilka osób znajomych. O ile mi wiadomo, większość z nich raczej żyła skromnie. Garnki i jeszcze kilka produktów firmy były bardzo dobrej jakości. Cena jednak była tak kosmiczna, że podejrzewam, że żadna z tych osób, które rozpoznałam na widowni, w normalnych warunkach nie pomyślałaby o ich kupnie. 4 godziny prania mózgów i człowiek się dowiedział, że bez tych garnków to nie można zdrowo żyć. Bez tych garnków dosłownie zdrowie nie istnieje. Wiadomo gotowanie na parze, smażenie bez tłuszczu. Każdy chce być zdrowy. Tak pięknie na tym wykładzie połączono garnki, że zdrowiem, że nawet takie jawne kłamstwo jak to, że każdy, kto ich będzie używał, zaoszczędzi na samym gazie co najmniej 100 zł na miesiąc, (po jakiś czasie garnki zaczną generować same oszczędności) prawie by przeszło, gdybym nie zaprotestowała. Powiedziałam, że nie widzę możliwości, zaoszczędzenia 100 zł miesięcznie na gazie skoro wydaje tylko 40 góra 50 zł na miesiąc. Pani trochę zbita z tropu powiedziała, że później to wyjaśni. Oczywiście do tematu już nie powróciła. Wiadomo zdrowie zdrowiem, ale oszczędności to dopiero czysty zysk. O dziwo nawet moja znajoma, która żyje z bardzo niskiej renty, zapragnęła mieć takie garnki. Któż nie chce być zdrowy.

Taka sprzedaż garnków powinna być zakazana. Ja kiedyś miałem propozycję pracy u cwaniaków sprzedających / wynajmujących domki na wyspach kanaryjskich za 8000 dolarów.

Dlaczego zakazana? W życiu trzeba uczyć się odporności na manipulacje.

Oszustwo powinno być karane, a może nie karać również metody "na wnuczka"? A może nie karać łomiarza, który uderza łomem w głowę i zabiera torebkę ? NIe jestem zwolennikiem darwinizmu społecznego.

Twoja znajomość katechizmu i pisma św. jest imponująca. (Intuicja mi podpowiada, że należysz do kasty kapłanów, gdyż moje uwagi traktujesz bardzo emocjonalnie, ale mogę się mylić, wróżką nie jestem). Ze znajomością prawa jest niestety gorzej. Mylisz pojęcie zniesławienia z wyrażaniem własnej opinii, na podstawie ogólnie dostępnej wiedzy.
Art. 255, § 2. Nie ma przestępstwa, jeżeli zarzut był prawdziwy.
Jeśli mnie pozwiesz, to zapowiada się bardzo długi i interesujący proces. Mam już nawet linię obrony.
Sędzia, nawet jeśli jest wierzący, może przejść kryzys wiary po dokładnym zapoznaniu się z treścią Starego Testamentu, historii zbrodni Kościoła Katolickiego, solidnej lekcji religioznawstwa i zapoznaniu się jeszcze z założeniami innych religii. Na deser opowiem jeszcze, co na własne oczy widziałam w dzieciństwie i co tak bardzo zachwiało moją wiarą. Może być ciekawie.
Ponadto kodeks karny z 1969 znacząco zmodyfikował te normy, dopuszczając pewien subiektywizm ze strony sprawcy.
Art. 178. § 1. Kto pomawia inną osobę, grupę osób lub instytucję o takie postępowanie, lub właściwości, które mogą poniżyć je w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności, podlega karze pozbawienia wolności do lat 2, ograniczenia wolności albo grzywny.
§ 2. Nie ma przestępstwa określonego wart. 178 § 1, jeżeli:
1. zarzut uczyniony publicznie jest prawdziwy, a sprawca działa w obronie społecznie uzasadnionego interesu lub w przeświadczeniu opartym na uzasadnionych podstawach, że takiego interesu broni, albo
2. sprawca czyniąc zarzut publicznie działa w przeświadczeniu opartym na uzasadnionych podstawach, że zarzut jest prawdziwy i że broni społecznie uzasadnionego interesu.
Ponieważ nie odnoszę żadnych korzyści majątkowych, to nawet jeśli nie udowodnię, że moje zarzuty są prawdziwe, zostanę uniewinniona, ponieważ z łatwością dowiodę, że działałam w przeświadczeniu opartym na uzasadnionych podstawach, że bronię społecznie uzasadnionego interesu do poznania prawdy.
Np. naukę, że poza Kościołem nie ma zbawienia, nie tylko ja wiele razy słyszałam w kościele, (co potwierdzi każda osoba z mojej parafii) ale nawet w źródłach historycznych można wiele na ten temat przeczytać. Wiele razy głosili to różni hierarchowie Kościoła. Np. Pius IX. w allokucji Singulari quadam z 4 grudnia 1854 r. powiedział:
„Jest to prawda wiary, której silnie trzymać się należy, że poza Kościołem apostolskim, rzymskim nikt zbawić się nie może, on bowiem jest jedyną arką zbawienia i kto do niego się nie schroni, zatonie w potopie”.
Co do zarzutu czerpania korzyści majątkowych, związanych z szerzeniem takiej wiary nikogo nie muszę przekonywać, to chyba jest oczywiste.



Gdyby wiara w Boga miała tylko pozytywne strony, nie byłoby mnie tutaj. Nie myśl jednak, że jestem aż tak zaślepiona, że nie widzę zupełnie dobrych rzeczy, które Kościół robi. Widzę i doceniam. Te dobre strony jednak nie mogą w całości zrekompensować zła, które też jest w udziale Kościoła. O pedofilii i grzesznym życiu wielu księży już bardzo dużo się mówi. Słyszałeś może o takiej chorobie jak nerwica eklezjogenna?




Zawsze uczę moje dzieci, że nie ma ludzi lepszych i gorszych. Ludzie są różni, a inny nie znaczy gorszy.
Można porównać np. pewne cechy ludzi lub próbować policzyć pewne grzechy ciężkie.
Jeśli weźmiemy np. takie kryterium, kto więcej ludzi wymordował. Np. święty Kościoła katolickiego José de Anchieta (pod warunkiem, że uwierzymy hiszpańskiemu katolickiemu, kronikarzowi i obrońcy Indian B. de Las Casas), to w tej rywalizacji Jose bije mnie na głowę. Św. José de Anchieta jest postacią dosyć kontrowersyjną ewangelizator Indian podobno mawiał "miecz i żelazny pręt to najlepsi kaznodzieje" Biskup Las Casas tak oto opisywał jego działania: "Robili oni też szerokie szubienice, takie ze stopy prawie dotykały ziemi, na każdej z tych szubienic wieszali na cześć i chwałę Zbawiciela i dwunastu apostołów, po trzynastu Indian, potem podkładali drewno, rozniecali ogień i palili wszystkich żywcem".

Jedno nie przeszkadza drugiemu. Korzystać, z życia nie oznacza, że musimy to robić kosztem innych ludzi.
Moim zdaniem umiejętność cieszenia się życiem polega na docenianiu różnych drobnych chwil, z których składa się nasze życie. Można cieszyć się z poczucia bliskości drugiego człowieka, czerpać radość patrząc na roześmiane buzie dzieci, docenić dobrą książkę, muzykę, film, delektować się smakiem owocowej herbaty. Ja nie widzę w tym nic złego. Ludziom przyjemniej jest przebywać w towarzystwie osoby radosnej i pogodnej. Radość udziela się też innym.

Wydaje mi sie że ty "glejt" masz właśnie coś takiego



To że ktoś sobie sprzedaje garnki, to niech sobie sprzedaje, może ten swój towar zachwalać ile sobie chce, nie ma tu problemu, natomiast jeśli przychodzą kupować te garnki, jakieś stare nieumiejące racjonalnie myśleć ludzie, to już jest zupełnie inna kwestia.
Ktoś powinien to kontrolować, i to nie tych co sprzedają, tylko tych co kupują, bo właśnie oni są problemem.



To jest jedynie twoje zdanie.
Nie da sie tego pogodzić, chcąc być dobrym katolikiem, musze zrezygnować z wielu używek.
A korzystanie z używek to jest właśnie korzystanie z życia.
Oczywiście jest możliwość, że dla kogoś używką jest chodzenie co dzień do kościoła, czy też słuchanie kilka godzi dziennie Radia Maryja, wtedy to nie trzeba rezygnować z takich używek

Docenianie różnych drobnych chwil, z których składa się nasze życie. nie jest oddawaniem się grzesznym używkom. Ja mam chęć wreszcie skończenia z moimi "grzechami nieczystymi" po tylu latach.

Albo Twoja znajomość nauki KK jest tak słaba, że tylko tak Ci się wydaje.


Absolutnie nic tego tutaj nie sugeruje. W takich chwilach najpierw można podejrzewać irytację spowodowaną czytaniem czegoś, co się uważa za kompletne bzdury, albo spowodowaną zetknięciem się z brakiem kultury (np. obrażaniem lub innym niekulturalnym traktowaniem czyjejś wiary).

Pomijam, że w naszej kulturze nie ma kast, bo z zasady kasty nie są otwarte i nie można do nich tak łatwo wstąpić, jak do KK lub np. do wojska.


Ale co z tego, skoro już od dawna KK naucza, że każdy może zostać zbawiony.


W takim razie co się stanie, gdy podam Ci badania naukowe, które dowodzą pozytywnych skutków wiary?


Grzeszne życie księży to ich sprawa, o ile nie krzywdzą innych.

A ci pedofile, to gdyby nie byli w Kościele, byliby gdzie indziej. Przecież by nie zniknęli.

A ja mam akurat chęć w drugą strone im więcej używek tym lepiej.