Oczywiscie,ja tez takich znam.Leczenie duszy jest jednak dużo bardziej skomplikowane,niż leczenie ciała.
Dusza musi przejść próbę ognia,aby mogła osiągnąć życie wieczne;Nie powinno dziwić,że Lekarz przepisuje taką a nie inną kurację,skoro na względzie ma tylko jej wieczne dobro.

Czlowiek wie w wielu przypadkach co jest dobre dla niego i dla jego duszy.Nie zadko taka proba jaka poddaje nas Bog konczy sie smiercia (np. depesja i samobojstwa lub inne sytuacje czy choroby) ale wtedy mowi sie ze i tak bog pomogl bo ten ktos nie watrzymalby tego dluzej.

Czyli człowiek Twoim zdaniem nierzadko wie lepiej ?

No więc właśnie chrzescijanie wierzą,że nikt nie zna lepiej duszy człowieka od samego Boga.Wierzymy również,że życie na ziemi(pomyślnośc ziemska,ziemskie troski i nieszczęścia)to tylko niewielka cząstka życia istot nieśmiertelnych,jakimi jesteśmy.Doczesna zagłada,czy nawet śmierć samobójcza nie koniecznie musi oznaczać wieczne potępienie.

A wiec wychodze z tego zalozenia ze zamienilabys sie z kims cierpiacym aby byc zbawiona.Zastanow sie dobrze nad odpowiedzia,moze akurat bedzie spelniona.Chociaz w to watpie.

Czemu myślisz,że jestem jedyną osobą na ziemi,która nie cierpi?Każdego dotyka cierpienie..

A wiec zapytam inaczej,czy zrezygnowalabys z Twoich cierpien aby poczuc sie dobrze lub lepiej?

Kiedy mnie bardzo 'przyciskało"to prosiłam o ich skrócenie,lub złagodzenie.Coś w tym widzisz złego?
Ale bywało też,że widząc ból kogoś bliskiego płakałam i prosiłam- o jego cierpienie na moje barki.

1.Nie widze w tym nic zlego,wrecz przeciwnie potwierdza to moje zdanie ze czlowiek wie najlepiej co dla niego jest najlepsze.

2.Nie cierpiac w danym momecie jest nam latwiej powiedziec "przejelabym Twoje cierpienie" ale gdy cierpimy nie bierzemy jeszcze wiecej na swoje barki.Jest to ponowne potwiedzenie ze czlowiek wie najlepiej co jest dla niego dobre.

Ad 2
nie,to wynika z tego ,że człowiek,który bardzo cierpi, boi się jeszcze większego cierpienia,bo obawia się,że mógłby zwyczajnie nie podołać.On NIE WIE,że nie podoła,tylko OBAWIA SIĘ,ze nie podoła.Człowiek nie zna swoich możliwości tak dobrze jak zna je Bóg.
Przypomniała mi się taka autentyczna historia matki i córki,prawie dorosłej.Znalazły się obie na skraju śmierci głodowej w którymś z obozów koncentracyjnych(niestety nie pamiętam,którego).Matka zjadła otrzymaną porcję chleba,córka zostawiła na"potem".Następnego przydziału nie było,chyba z racji jakiejś kary.Córka oddała swój chleb matce,twierdząc,że nie jest głodna,a ta- przyjęła ten dar,zjadła chleb razem ze łzami.Obie przeżyły.Po wojnie matka wspomina ten epizod z życia obozowego-ona doskonale wiedziała,że jej dziecko jest równie głodne jak ona,pomimo to cierpienie wynikające z głodu okazało się być silniejsze od jej miłości macierzyńskiej..
to taka mała dygresja o potędze cierpienia.Smutna.

aha,no i oczywiście,większość z nas gdy cierpi,rzeczywiście wzbrania się na samą myśl o dodatkowym cierpieniu,ale SĄ osoby,które-cierpiąc-godzą się na przyjęcie jeszcze większego ciężaru.Są nimi święci,chociażby często ostatnio wspominana Faustyna Kowalska

Jezeli chodzi o tak zwanych swietych to w wiekszosci ich stan psychiczny nie byl najlepszy.Modlitwy ich nie byly wysluchiwane i przez to wmawiali sobie ze sa meczenikami.Utwierdzajac sie w tym stawali sie odosobieni od spoleczenstwa a potem oglaszano ich swietymi.Wezmy taka Sw.Rita ktora modlila sie o smierc wlasnych synow zamiast o dosiegniecie spawiedliwosci mordercy jej meza, chyba nie powiesz ze to jest normalne,a dzisiaj jest patronka od spraw beznadziejnych i trudnych.Ludzie modla sie za posrednictwem jej i nic sie nie dzieje,dowodem na to jest forum poswiecone jej tutaj. W modlitwach do niej ludzie prosza o to co jest najlepsze dla nich az do momentu kiedy widza ze modlitwy nie zostaja wysluchane.Wielu z nich zalamuje sie.Widzac sytuacje bez wyjscia mowia "niech sie dzieje wola boza" poniewaz wiedza bardzo dobrze ze modlitwy ich na nic sie nie zdaja, to tyle jezeli chodzi o wysluchiwanie modlitw.

Hmmm dostałem niedawno maila z omówioną jedną modlitwą której skuteczność była gwarantowana na poziomie 100%.

I co wyprobowales juz, czy sie obawiasz zawiedzenia i spojzeniu prawdzie w oczy?

Może ktoś wypróbuje. Ja jako ateista mam że tak powiem "wątpliwości" odnośnie tego co jest tam napisane.

Ale nawet nie będąc ateistą takie zapewnienie jest w sumie mało przekonujące.