ST jest dla Ciebie stekiem bzdur i równolegle fundamentem obrazu Boga.....


Wedle Ciebie Bóg dyktował tekst ST przedstawiając swój obraz?
Maniacy ukazywania Boga jako mściwego okrutnika uporczywie "zapominają" A przecież kresem Prawa jest Chrystus......tak więc wy bracia moi, dzięki ciału Chrystusa umarliście dla Prawa (list do rzymian).
Zatem spór o starotestamentowy obraz Boga winniście prowadzić z wyznawcami judaizmu, a nie chrześcijanami.......tak trudne do zrozumienia?

Czyli w sumie ST to w tym wypadku po prostu prymitywne bajdurzenie?

(gdzie: prymitywne - bo prymitywna logika zemsty, bajdurzenie - bo sytuacja wyssana z palca...)

Wszedzie gdzie w NT są odwołania do ST. Nowy Testament był pisany juz po smierci Jezusa, więc do czasu jego napisania obowiązywał tylko ST.

Nie bajdurzenie, prymitywne poszukiwanie, odkrywanie Boga - wszystkie pierwsze opowiadania z Księgo Rodzaju łączy postać Boga Władcy, Boga sprawiedliwego, Boga surowego, zazdrosnego imszczącego się. Ten Bóg przeklina ziemię, którą będzie Adam uprawia, przeklina węża, który zwiódł Ewę. Ten Bóg z powodu niegodziwości ludzi,postanawia zgładzić potopem ludzkość i żwierzęta, które stworzył. Ten Bóg złośliwie, miesza języki ludzkości, aby jeden drugiego nie rozumiał. Ten Bóg posyła aniołów, aby zniszczyli Sodomę i Gomorę za to, że postępują bezbożnie. Innymi słowy jesteśmy na etapie prymitywnego obrazu Boga. Choć już Boga Ducha, Boga Osobowego, Boga Stwórcy świata, Boga Sprawiedliwego, ale jednak niesie ten obraz pogańskie wyobrażenie: o złośliwości, zazdrości, nawet nienawiści Boga,"Czy Jezus to powiedział? zagadki ewangeliczne, ks M. Maliński.
Zwłaszcza w 5 księgach Tory, Księgi prorockie ukazują już Boga miłości, Boga miłosiernego.
Pełny obraz Boga widzimy w postaci Chrystusa..

Dla nas prymitywny może być nawet brak znaków przestankowych. A dla nich wszelkie pisma były wspaniałą techniką.

Izraelici postrzegali Boga przez pryzmat rzeczywistości, w jakiej żyli. Dlatego raz wydaje się być nieobliczalny, niezrozumiały, surowy i gniewny, a innym razem kochający, opiekuńczy, ofiarujący życie i swą pomoc.

Dlatego starotestamentową religijność postrzegam jako bliską religijności "naturalnej", plemiennej.

Coś jak Hamlet - prymitywne bajdurzenie o duchach i tyle.

Hamlet? Może i bajdurzenie, na pewno nie prymitywne. Zreszta i bajdurzenie w innym sensie, bo Szekspirowi raczej nie chodziło o to, by ludzie wierzyli, że "tak było".

ST w tych ustępach nie posiada żadnej wartości moralnej. Ba - można przypuszczać, że to właśnie wiara żydów w takie farmazony była przyczyną doprowadzenia przez nich do zabicia Jezusa. Nie dziwota, że przyszedł do prostaczków, nie skażonych aż w takim stopniu Biblią.



Jakie poszukiwanie? Gdyby szukali, to by szukali - zamiast tego spisali własne wymysły. To właśnie nazywa się bajdurzeniem: zastępowanie prawdy zmyśleniem.



Bo i taka jest. W czym ma być zatem lepszy Stary Testament od dowolnej innej mitologii?

Jeee tam, a weźmy np. taki passus:


Podłe tylko chucie
Kleją powtórne związki, lecz nigdy uczucie.
Zabójczyni pierwszego powtórnie go zgładza,
Gdy nowego małżonka w łoże swe wprowadza

No nie jest to prymitywne, a przynajmniej niedzisiejsze?!



A czytałeś jakieś opracowania odnośnie tego, o co chodziło autorom Biblii?



A dlaczego uważasz, że wszystkie ustępy Biblii muszą mieć "wartość moralną"? Zresztą - o jaką moralność chodzi? Jakie kryteria?



A w czym lepszy jest Szekspir od Goethego?

Ale ok - Świadkowie Jehowy mają bogatą literaturę na temat "najlepszości" Biblii, polecam

Coś w tym jest. Ale trzeba wziąć pod uwagę, że dla nas dziś ta starożytna wartość moralna, jest inna, do tej obecnej. Moralność się zmienia.
A że skuteczne nauczanie rozpoczyna się wśród zwykłych, prostych, i ubogich ludzi a nie wśród elit, to raczej konieczność. Tacy ludzie jak Chrystus, zawsze będą narażeni na wielkie niebezpieczeństwo nie tylko ze względu na obecnie panujące wyznanie, ale również władzę elit.

No cóż. Szczerze przyznaję, że nie przeszedłbym na judaizm. Ale chrześcijaństwo opiera się głównie na naukach i osobie Jezusa Chrystusa i przez to wydaje się znacznie bardziej sensowne. W moim odczuciu w ST ewidentnie czegoś brakuje.

No to w ogóle jakaś wartość dla wspólczesnego człowieka nie zainteresowanego z jakiegoś powodu konkretnie samymi żydami i ich literaturą.

Bo jak na razie ustaliliśmy, że:

- tekst nie relacjonuje faktów
- nie mówi prawdy o Bogu
- nie niesie żadnej wartości moralnej, któtrą chcielibyśmy (obojętnie - Ty, czy ja) dziś promować.

Zatem... po co to dzis czytać?

My coś takiego ustaliliśmy?



A po co czytać Hamleta? Albo cokolwiek innego? Jesteś w jakiejś gorszej formie dzisiaj?

Patrz wyżej. Po co czytać, zakładając, że ktoś nie interesuje się specjalnie akurat żydami, judaizmem.



Ja i Alus. Ale właściwie o co chodzi, nie zgadzasz się z którymś punktem?

Z Wikipedii:

Znaczenie Biblii:

- Biblia to jeden z głównych filarów kultury europejskiej,
- jest uważana przez wierzących za świętą,
- jest nośnikiem idei i zasad moralnych, kształtującym wzory postaw życiowych,
- wyrastają z niej korzenie wielu gatunków literackich (hymnu, przypowieści, pieśni, psalmu, listu);
- biblijne wątki, tematy, postacie, symbole mają swe stałe miejsce w sztuce;
- jest źródłem związków frazeologicznych,



Oczywiście, z żadnym.

Wyjaśnij mi zatem proszę na przykładzie dyskutowanego wyzej tekstu (Egipt, pierworodni, Anioł Śmierci) o jakich faktach on nas informuje, jaką prawdę o Bogu odsłania i jaka z niego płynie aktualna nauka moralna?



OK, pewnie moja wina, źle sformułowałem. Wszystkie powyższe - to prawda. Tekst jako całość jest istotny, ale na takiej zasadzie, na jakiej byłby każdy mający tak poważne znaczenie kulturotwórcze.