Z tym co piszesz o zlu w stosunku do Boga, to sie zgodze. Ale Bog nie jest poza dobrem. Przeciez Bog jest takze Dobrem samym w sobie. Jest niezlozony. Bog jest miloscia. A w Bogu sa relacje trzech osob. Nic tam nie ma dobrego?

Jezus mówi że szykuje mu los gorszy niż gdyby Judasz wcale nie istniał!

Nie zaistnienie nie jest ani dobre ani złe. Jak się czułaś przed swoim urodzeniem?

Niee,Jezus mówi to z troski,tak jakim językiem posługuje się Słowo,tak jak mawiali Izraelici widząc nieszczęście,niedolę,jak mawiał np.Hiob..

Ja się pytam Ciebie,co w kontekście słów Jezusa może być np.dla Ciebie gorszego od nienarodzenia się ?

Złe życie, nie tylko piekło, ale życie po którym nie było by Nieba ani nicości np. reinkarnacja

Jezus coś wspominał o płaczu i zgrzytaniu zębów.

Dla Ciebie...
Dla mnie to zaistnieć,stracić to(chociaż za życia miałam je w zasięgu ręki),a potem zaistnieć na chwilę by o tym że było o tyci ode mnie się przekonać i uczciwie otrzymać to co wybrałam...czyli brak istnienia...
Nic tak nie boli jak zakosztować,stracić...a potem przekonać się o tym i znów stracić ...a człowiek tak pragnie istnieć,przecież ma to wpisane w sercu,gdzieś wewnątrz czuje że może żyć wiecznie,no tak pradziadkowie w genach przekazali ...

No, a myślisz że wtedy co się będzie działo?Że lamentu nie będzie?

A ja bym się nie przejmował gdybym miał jutro przestać istnieć

Ja też,bo wiem że nie przestanę

Nie istnienie ma wartość zero. Dobre istnienie ma dodatnią wartość, złe ujemną. Więc złe życie jest gorsze od nieistnienia.

Dobre,super ..

i prawdziwe

Zaprzeć się samego siebie. Wszystkiego...pragnienia istnienia też.

Poniekąd Cię rozumiem,lecz ja dokonałabym tego tylko w jednym wypadku..
Gdybym wierzyła że to istnienie dalsze jest i miała w sobie miłość doskonałą,bo napisano że Bóg będzie kiedyś wszystkim we wszystkich,nie będzie łez,tylko szczęśliwość ...wtedy oddałabym swoje przyszłe istnienie za Osirisa by mu towarzyszyć w niebycie by pojął co to jest miłosierdzie...
Rozumiesz ? Gdyby Bóg nie pozostawił mu istnienia, pomimo że to jednak powodowałoby moje nieszczęście ..zrezygnowałabym z pragnienia istnienia
Chyba tylko w takim wypadku mogłabym nie pragnąć istnienia dla siebie...potrafiłabym się zaprzeć tego co we mnie,samej siebie....ba ale najpierw to doskonałe coś trzeba osiągnąć
Ufam Mu że będzie dobrze,bardzo dobrze...

Myślisz że można w innym wypadku zaprzeć się pragnienia istnienia?
Nie wierzę, za bardzo wyryte jest w każdym z nas..