Nie tyle z lektury,co ze swoistej interpretacji tegoż słownika.

"Wszechmoc"-to"moc czynienia wszystkiego"zgadza się.
Natomiast istotą rzeczy jest to ,jak definiujemy słowo "wszystko"
I tak:
SJP "Duraj"-"wszystko"-Każda z danego zboiru rzecz,spraw.
"wszyscy"-"każda z danego zbioru osób"
"wszystek-wyraz oznaczający ,że to o czym się orzeka w zdaniu,dotyczy każdego elementu zbioru.

I co,dalej będziesz redefiniował ?


To naucz się czytać ze zrozumieniem


Dla mnie potrafi robić wszystko(patrz:definicja).

Tak, tyle, że całkowicie lekceważysz fakt, że w odniesieniu do wszechmocy tym zbiorem jest... wszystko co można pomyśleć, czyli inaczej: nie ma nic poza nim. Nie możesz pomyśleć czy wskazać rzeczy, której Bóg nie ma mocy zrobić.

Dokładnie tak. Sądzę, że ateiści inaczej to słowo rozumieją. Rozumieją ją po swojemu, a później nam zarzucają swoje własne poglądy, które nieświadomie wpisali w religię. Ustalmy więc to raz na zawsze! Ja i jak widzę Hosi też, uważamy iż wszechmoc to zdolność uczynienia wszystkiego co tylko możliwe. Byty wewnętrznie sprzeczne, które się "nie zgadzają" nie mogą być urealnione.



Alternatywą jest iż Bóg z niczego stwarza materialne organizmy żywe - gotowe, bądź tylko pierwotne, które później ewoluują. To że byty żywe składają się z tych samych elementów co martwe nie jest jeszcze dowodem, ale pewną przesłanką. Sądzę ponadto iż nie zrozumiałeś o co mi właściwie chodzi. Pragnę przestrzec przez zbyt dogmatycznym osądzaniu. Typu: Jeśli jest Bóg, to nie ma abiogenezy. Jeśli jest abiogeneza to nie ma Boga. Spokojnie. Po pierwsze, nie sądzę aby to się wykluczało a po drugie - myślę że zbyt płytko traktuje się te tematy w tym wątku. Nie ma takiego chłodnego stanięcia obok i sprawdzenia czy teza (Zakładając iż Bóg mógłby istnieć) że: życie musiało powstać z materii nieożywionej jeśli tylko taka istniała wcześniej, jest absolutnie prawdziwa.

Nie wyrażajmy się tutaj dogmatycznie. Ja jestem otwarty i szczeże przyznaję (wierząc w Boga) iż nie wiem jaką metodą się Bóg posłużył stwarzając organizmy żywe. Mógł z materii, ale nie tylko. Tezy jakoby musiały powstać z materii są pewną extrapolacją, tyle. Oczywiście zakładając iż Boga nie ma, to nie widzę innego wyjścia, jak tylko z materii nieozywionej, ale nikt nie udowodnił iż Boga faktycznie nie ma, zatem wszystko zostaje w granicach prawdopodobieństwa, nie faktu, dowodu jak niektórzy utrzymują, bądź żądają takich potwierdzeń.



Nieprawda. Mogę pomyśleć o kwadratowym kole, o kamieniu którego nawet Bóg nie podniesie, ale takie rzeczy są wewnętrznie sprzeczne, dlatego ich Bóg nie będzie miał mocy stworzyć.

O kwadratowym kole nie możesz pomyśleć, możesz co najwyżej złożyć tak wyrazy, za którymi nie będzie się krył nawet w Twoim umyśle żaden desygnat (jest inaczej?). Kamień, którego nie podniesie Bóg może stworzyć.

Mogę pomyśleć O tym kwadratowym kole, skoro o nim mówię. Nie potrafię tylko w wyobraźni je sobie przedstawić (więc znaleźć desygnat). Mówiąc ściśle: mogę o nim pomyśleć, ale nie mogę go (Tego koła) pomyśleć. Taka zabawa w kazuistykę słowną.



Tak? Ale wtedy musiałby być cięższy niż nieskończona moc Boga. Poza tym musiałby Bóg umieć z siebie więcej dać niż może, aby później nie móc go podnieść. To jest jawna sprzeczność. Kamień musiałby stawiać większy opór niż moc Boża, która jest nieskończonej siły. Dla mnie jest to tak samo sprzeczne jak z tym kwadratowym kołem.

Rzecz w tym, że kamień nie będzie stawiał żadnego oporu, ponieważ Bóg nie będzie go podnosił. Nie róbmy z Boga imbecyla.

Nie chodzi o to co Bóg zrobi, ale o to co byłby w stanie zrobić. A ty jak powiadasz, nie byłby nawet w stanie go podnieść. (Chociaż go stworzył).

Podejrzewam, że jest to kwestią definicji funkcji "odległość", innymi słowy: da się tak zdefiniować metrykę, żeby zbiór spełniający w niej definicję okręgu (wszystkie punkty równoodległe od środka) spełniał w metryce euklidesowej (intuicyjnej) definicję kwadratu.

Może stworzyć kamień tak obrzydliwy, że nie będzie Mu się chciało go nawet dotknąć. : P

Ale nie jesteśmy zbudowani z niczego, tylko z tego samej materii, z której składa się świat nieożywiony . To o czym piszesz to nie kwestia z czego powstały żywe organizmy, tylko w jaki sposób. Zresztą nawet Biblia wspomina, że pierwszy człowiek nie został „wyczarowany z kapelusza” tylko ulepiony z gliny. W tej kwestii mamy więc chyba jasność: żywe organizmy powstały z materii nieożywionej. Czy stało się to za sprawą Boga czy nie to już inna para kaloszy. Oczywiście pojęcia Bóg, abiogeneza, ewolucja wzajemnie się nie wykluczają, ale pogodzić je ze sobą możemy jedynie kwestionując dosłowną interpretację biblijnego opisu stworzenia.

A mi chodzi o to, że takie rozróżnianie jedynie zaciemnia obraz bożej wszechmocy, mimo wszystko robiąc z Niego imbecyla podobnego nam, tylko w skali kosmicznej, istotę rozdartą pomiędzy potencjalnością a aktualnością. Bóg może zrobić wszystko co chce. Bóg robi wszystko co chce. Nic oprócz Jego woli nie determinuje Jego dzieł.

Oczywiście, że tak. O tym też chciałem powiedzieć, widocznie źle mnie zrozumiałeś.



Nie zrozumiałeś mnie. Sam podzielam ten pogląd iż Bóg stworzył organizmy żywe z materii nieożywionej, więc mnie nie musisz przekonywać. Chcę tylko powiedzieć iż inna opcja też jest możliwa. Tylko tyle.



Nie zgodzę się również i tym razem. Dlatego że błędnie pojmujesz możność. Ona ma też swoje różne znaczenia. Oczywiście, że w Bogu nie ma żadnej możności aktualnej (To znaczy że jego istocie nic nie brakuje i nic nowego nie mógłby zyskać), ale jest jak najbardziej możność działania. Ta możność nie umniejsza jego istocie. Jest ona tym wszystkim co Bóg mógłby uczynić a mógłby bardzo wiele: np. zniszczyć świat który stworzył. Nie czyni tego bo tego nie chce.

Dalej napisałeś:


Zgadzam się iż Bóg może zrobić wszystko co chce, ale ma też możliwość uczynienia tego czego aktualnie nie chce. Co to znaczy? Znaczy to tyle iż Bóg mógłby np. zniszczyć materię. Jednak tego nie czyni, bo nie chce, ALE MOŻLIWOŚĆ TAKĄ MA inaczej nie byłby wszechmocny.

Dalej, napisałeś zdanie z którego wynika coś niedobrego mianowicie:


Można z niego wysunąć dwojaki wniosek: 1. Wszystko co jest dziełem bożym o ile jest determinowane, jest determinowane przez wolę Bożą wprost, bez żadnych pośredników. Czyli należałoby odrzucić prawa fizyki wpisane w świat, a uznać iż to wprost Bóg determinuje np. elektron w poruszaniu się wokół jądra atomowego. Inaczej to stworzenie posiadałoby moc determinowania innych stworzeń, tymczasem: "Nic oprócz Jego woli nie determinuje Jego dzieł."
2. Jeżeli miałeś na myśli Jego działania, (Nie dzieła), wynikałoby z tego iż Bóg jest determinowany przez swą wolę, na zasadzie przyczyny i skutku, tymczasem jesli w Bogu nie ma złożenia, to nie ma też żadnej determinacji. Bóg jest po prostu swoją wolą. Jest tym czym myśli - swoim myśleniem. Jeśli nie, to mamy w samym Bogu akt i możność. I to możność bierną, która czeka na uaktualnienie w istocie Bożej!

Reasumując: Owszem, Bóg ma możność uczynienia wszystkiego co chce, ale mógłby także czynić to czego aktualnie nie chce (Np: sądzę iż Bóg mógłby sprawić aby w tej chwili zabrakło dopływu prądu do mojego komputera). Nie sądzę poza tym aby Bóg chciał czynić rzeczy wewnętrznie sprzeczne. Poza tym sam sobie zaprzeczyłeś iż Bóg mógłby stworzyć kamień którego nie może podnieść, a później zaraz w kolejnym poście piszesz iż w Bogu nie ma żadnej potencjalności więc nie może czynić tego czego aktualnie nie chce. Czyli, nie mógłby stworzyć takiego kamienia. Chyba że uważasz iż Bóg tego właśnie chce?

Dokładnie o to mi chodzi.



No nie, pisałem o tym, że nie ma sensu tak o Bogu mówić, a nie, że czegoś w nim nie ma czy coś jest. Uważam po prostu myślenie o Bogu w aspekcie potencjalności za sprowadzające na manowce błędnych wniosków, jak np. w tym (pozornym) paradoksie z kamieniem.

Umiesz odpowiedac na pytania czy zawsze musisz jakies filozoficzne watki wplatac.
Zapytam jeszcze raz.
Czyli nie mozna twierdzić z całą pewnościa że Boga nie ma.?

A czego nie zrozumiałeś w mojej odpowiedzi?

Oczywiście, można uprawiać badanie malarstwa w postaci studiowania składu farb. Tylko że jest to chemia. Można badać wiek rękopisu metodą węgla C14 - tylko jest to wtedy fizyka wykorzystana przez literaturoznawstwo. Podobnie będzie z analizą dźwięków harmonicznych w muzykologi. I takie przykłady będę niewątpliwie nauką.

Jednak np analiza literacka prowadząca do wniosku (wykrzywionego przeze specjalnie) że Słowacki wielkim poetą był nie jest nauką, ale bardziej publicystyką: bo kryteria będą zawsze subiektywne a mierniki trudne do ustalenia i arbitralne.


No i?... Wiemy już, ktory Bóg jest prawdziwy itd?

Oczywiście, można się bawić w analizę logicznych konsekwencji przyjęcia arbitralnego takich, a nie innych cech domniemanego Boga. I tak działa częściowo teologia. Bo już analiza tekstów biblijnych to bardziej krytyka literacka - czego najlepszym dowodem jest istnienie wielu szkół nie zgadzających się ze sobą w całkowicie podstawowych wnioskach.

A największą słabością jest wygrubiona przez mnie arbitralność, która czyni cała zabawę równie pożyteczną, co zastanawianie się nad naturą troli na podst analiz dzieł Tolkiena.

Wszechmocny musi być równocześnie najpotężniejszy, ale odwrotnie już nie.

Zgadzam się. Rzeczy typu kwadratowe koło nazywam logicznie pustymi - nie mającymi możliwej do wyobrażenia reprezentacji w świecie rzeczywistym. Tu będę więc też kamień, którego wszechmocny nie podniesie, cierpliwa szybkość i tym podobne tworki językowe.

Przyznasz - na 100% nie wiemy NICZEGO. Absolutnie niczego. Hipotezy z Bogiem nie obalę, bo - generalnie - Bóg jest niefalsyfikowalny (i tym samym nienaukowy). Dodam - Bóg, a nie jego atrybuty.