Believing, za sprawienie, że ta pozycja przeskoczyła na początek kolejki po prostu nie wiem jak dziękować, to jest po prostu świetne i wydaje mi się, że to powinno być przerabiane na lekcji religii jak nie po prostu na zajęciach z literatury. Trochę mi to zajmie, bo to jest jedna z książek do przeczytania raz, a potem w ratach co by sobie to przetrawić, a i tak z kolejki nie wyleci bo to jedna z tych do których warto wracać.

Sam wstęp jest mega wartościowy jak na mój gust.

Ogólnie ten Lewis, to ostatnio mi się w pewnym sensie narzuca:)

Marek, groteskowa to mało powiedziane, ale chętnie się dowiem jak Wybawiony wyłączył całkowicie swój umysł i cokolwiek poznał tylko sercem a do tego bez pomocy rozumu uznał, że za tym doświadczeniem stoi Jezus...

Choć wydaje mi się, że Wybawiony próbuje mnie przekonać do czegoś oczywistego dla pasjonatki wschodniej duchowości, czyli do tego że poznanie tylko za pomocą rozumowania logicznego, analitycznego, ścisłego jest mocno ograniczone. A tym czasem nadal nie mogę się doprosić o zdefiniowanie co Wybawiony rozumie pod słowem 'serce', bo wiem tylko, że nie chodzi mu o pompę tłoczącą krew, ale w ten sposób różni ludzie określają różne komponenty umysłu, z zasady emocjonalne, uczuciowe, intuicyjne, holistyczne, 'prawopólkulowe', czasem podświadome...

Myślę, że same założenia nie mają większego wpływu na duchowe doświadczenie. Przy identycznych założeniach jeden może doświadczyć Prawdy na poziomie serca (uzyskując jednocześnie weryfikację swoich założeń), podczas gdy wielu innych tego nie doświadczy. Bóg patrzy na (uwzględnia) serce człowieka i to On decyduje o takim doświadczeniu.
Istotne jest to, że chrześcijanin nie potrzebuje żadnych technik, by się w takim doświadczeniu znajdować.

Żadnych technik? Czyli po kiego modlitwy, chodzenie na msze, czytanie Biblii? Po co piątkowy post? Skoro nie potrzeba założeń to po co dogmaty? Po co przykazania i katechizm?

Czyli skoro Bóg uwzględnia serce a założenia są bez znaczenia to osoba z założeniami katolickimi ma identyczne szanse na doświadczenie Prawdy jak osoba o zupełnie innych założeniach?
A może jednak pewne założenia są niezbędne, choć wcale nie są to założenia konkretnej religii, ale ogólniejsze dotyczące Prawdy, etyki, itd? Czy osoba będąca materialistą i odrzucająca wszelką duchowość może doświadczyć Boga?

Powtórzę też kolejny raz- co rozumiesz pod pojęciem 'serce' ?
Czy czasem stan owego serca nie zależy od pewnych założeń, typu ' Bóg istnieje i można Go doświadczyć', od wyznawanej hierarchii wartości?

Po pierwsze nie wiem o jakie techniki chodzi?

Aby nawiązać relacje z Bogiem

Aby uczcić Dzień Pański

Osobiście odradzam

Aby odróżnić się od pogan którzy poszczą we wtorek i czwartek

Aby nie skazywać się na potępienie, poprzez negowanie prawdy od Boga objawionej

Aby prowadzić moralne życie

Aby poznać podstawy wiary chrześcijanskiej

Brawo Quinque, teraz czekam na odpowiedź Wybawionego, który z tego co rozumiem twierdzi, że techniki typu modlitwy i założeń typu dogmaty nie mają znaczenia lub mają minimalny wpyw na opcję poznania Prawdy.

Co do piątkowego postu: bzdura z tym odróżnianiem się od pogan. Piątkowy post dlatego, że w tym dniu Chrystus umarł na krzyżu.

A prawdziwa funkcja dogmatów? Serio chrześcijanie onnych wyznań odrzucający nieomylność papieża czy niepokalane poczęcie skazują się na potępienie?

O ile dobrze pamiętam Didache nakazuje post własnie dlatego. I prawosławni poszczą w Srodę oraz Piątek. A skoro uważasz że się mylę to przedstaw nauczanie które potwierdza twoją wersję

Tak, ale masz wyjaśnienie, że środa to dzień zdrady Judasza, a piątek - dzień śmierci Jezusa. Co do poniedziałku i czwartku to nie chodziło o pogan, a o Żydów, którzy pościli w czwartek, bo Mojżesz w tym dniu wstąpił na górę Synaj, a w poniedziałek z niej zstąpił.
http://www.sbc.org.pl/Content/94776/i736709.pdf (str. 22 i 23 przypisy)

Didache jest niezwykle, wręcz utopijnie wymagające:
Jeśliby wziął ktoś od ciebie jakąś twoją własność, nie domagaj się [od niego] zwrotu,
ponieważ nawet nie możesz [tego uczynić].

Pod pojęciem 'serce' rozumiem ośrodek pragnień, dążności, wiary i decyzyjności.
Stan serca zależy raczej od stosunku do przyjętych założeń, a nie od samych założeń, choć założenia które wymieniłaś należy uznać za sprzyjające, jednak niczego nie gwarantujące.
Przypomnę też, że Prawda jest Osobą, która jednocześnie jest Drogą i Życiem, która nazwana jest też Słowem Bożym.
Próba oddzielenia Prawdy od Jezusa Chrystusa musi zakończyć się zwiedzeniem.

Ok, dzięki, w końcu wiem jakie elementy umysłu nazywasz sercem i jest to bardzo ciekawe, bo zazwyczaj ludzie wymieniają aspekty uczuciowe i emocjonalne.
Pragnienia są bardzo mocno uzależnione od założeń, szczególnie tych podświadomych, to czy w coś wierzysz lub coś odrzucasz też opiera się na założeniach ontologicznych i epistemologicznych, zasadniczo też ludzie sobie ich nie uświadamiają.
Stosunek do przyjętych założeń?
Masz elementarne założenie: świat istnieje. Jeśli się z nim zgadzasz, to masz takie założenie, jeśli nie lub masz wątpliwości to czasem nie zmienia się założenie? A Twój stosunek do jednego założenia nie wypływa z innych założeń? Bo u mnie założenie o sensowności podważania wszystkiego i równoczesnego przyjmowania roboczo założeń uznanych jako najkorzystniejsze jest fundamentalne...

Kto o czym decyduje?

Kto decyduje:
że chrzczony wierzy w jego znaczenie ( wystarczy jego deklaracja lub rodziny?);
o ważnośći chrztu?

Nikt nie decyduje. Po prostu przedstawiłem jak rozumiem pojęcie chrześcijaństwa. Skoro nazwa wywodzi się od "chrzest", no to stwierdzam, że chrześcijaństwo kręci się wokół chrztu.