Niczego nie dostał. Skończył jako udzielny władca pustki i złudzeń.

Lucyfer zbuntował się przeciw Bogu, za co został strącony do piekieł. Oprócz niego inni zostali tam też strącen: Belzebub, Boruta, Mefisto, Azazel. Mnożyć można w nieskończoność. Lecz Lucek jest z nich najpotężniejszy i najbardziej wpływowy. I tak to się stało, że piekło stało się jego domem, a on - Szatanem. Czy to nie jest piękne, że zamiast być drugim po Bogu stał się pierwszym wśród innych?

Jesteś naiwny. Nie może istnieć cokolwiek, czego istnienia nie podtrzymuje Bóg. Nawet piekło, choć jest stanem tych duchów, nie istnieje w rzeczywistości niezależnej od Boga. Nawet oni sami muszą przyjmować moc Boga, aby istnieć.

To zaś, że mnożyć można w nieskończoność - racja. 0 też można mnożyć w nieskończoność. I?

Skąd wiesz? Masz jakieś tajne źródła?



To tym bardziej dowodzi, że Bóg nie ukarał Lucyfera, tylko wybrał sobie kogoś, aby objął władzę w miejscu, w którym gonie ma. Nobilitował go, nadał mu kompetencje, dał mu w rękę władze, której nie miał bedąc u jego boku.

Rozpatrzona - Lucyfer. Aczkolwiek chciałem zauważyć, że "Lucka" nie ja wymyśliłem - tylko R6. Czuje się niepotrzebnie zbesztany, ale nie będe już kontynuował tej formy

Wydedukowałem sobie. Gdyby diabeł miał jakiekolwiek możliwości w naszym świecie, rzeczywistość wyglądałaby o wiele bardziej parszywie. Jeden rozpieszczony smarkacz w klasie "integracyjnej" może zatruć życie swoim rówieśnikom (tym bardziej że nauczyciele traktują go jak świętą krowę), cóż więc dopiero mówić o inteligentnym i przewrotnym źle. Skoro jednak tak się nie dzieje, oznacza to, że nie ma on żadnej mocy w naszym świecie.

Ten ktoś, jakkolwiek by się nazywał, ma akurat tyle władzy, ile skazany na dożywocie (prawdziwe dożywocie, a nie wyjście po 10 latach dobrego sprawowania), który może w celi mieć władzę akurat nad karaluchami. Przy tym, ciągnąc dalej to porównanie, więzienie to jest utrzymywane funduszami sprawiedliwych, bez których więzień by po prostu umarł z głodu i pragnienia.
Ten diabelskie więzień ma możliwość kuszenia, taką jakby komórkę do umysłu każdego z ludzi. Jest inteligentny i potrafi wiele obiecywać. Tym, którzy - naiwnie - dadzą się skusić, wcieli do swojej armii karaluchów, które jeszcze w dodatku służą mu jako przyprawa do posiłków.

Główna różnica jest taka, że piekło jest wieczne. Niekończące i nieskończenie potęgujące się cierpienie i groza.

Może inaczej, bo widze, że jest problem ze zrozumieniem. Skąd wiesz, że istnienie wszystkiego podtrzymuje Bóg? Widziałeś kiedyś by Bóg przerwał istnienie czegoś.

A skoro mówisz, że diabeł nie ma żadnych możliwości w naszym świecie, to sorki, ale jak wyjaśnisz opętania? Chyba, że w nie nie wierzysz, ale to już w ogole nie rozumiem twojego punktu widzenia



Co dalej jest nobilitacją w stosunku do sytuacji, że był kimś nieznaczącym, a przynajmniej nie mniej niż miliony innych aniołów. A tak stał się przedmiotem kultu, czci, strachu, koszmarów sennych. Otrzymał coś, czego nie miał.



Skąd wiesz jak tam jest? Byłeś? ;p

Dyskusja w tym zakresie w ogóle mnie nie interesuje. To tak jakbym chciał tłumaczyć dziecku dlaczego 2x2=4. Zresztą nie na temat.

Jaki aspekt opętań Cię masz na myśli? Ludyczny, jak w fimach "Egzorcysta" czy "Omen", kryminalny, jak w przypadku tej kobiety, która zakatowała dziecko za to, że nie chciało zawiązać sznurowadeł, lub tamtej, która wrzucała żywe noworodki do beczek po kapuście? A może seksualny, jak w wypadku zboczeń, gdzie wszelkie wiezi ulegają takiej degradacji, iż tylko uczestnicy widzą w tym cokolwiek interesującego? Wszystko może być nazwane opętaniem. Jest taki kraj, w którym podejrzanych można przetrzymywać w nieskończoność bez wyroku, torturując ich, aby przyznali się do winy. W tym kraju mordercy mający na koncie tysiące ludzi są uważani za zasłużonych obywateli a ci, którzy ich w akcie rozpaczy zabiją, są ścigani bez litości jako wrogowie publicznie. To też jest opętanie, na miarę całego narodu.

Rzeczywiście świetna nobilitacja. Zupełnie jakbym uważał po wdepnięciu w g..., że teraz zostałem obdarzony, nobilitowany i w dodatku ludzie zwracają na mnie szczególną uwagę, bo śmierdzę.
Opiekowałem się kiedyś ludźmi o ilorazie inteligencji poniżej 20. Z lubością smarowali się własnymi odchodami. Pewnie też uważali to za nobilitację, choć osobiście wątpię, żeby byli w stanie dosięgnąć swoim umysłem podobnej abstrakcji...

Ty też tam nie byłeś. Tu przypomniała mi się pewna anegdotka, opowiadana w czasach zaprzeszłych.
Otóż naczelny diabeł doszedł do wniosku, że piekło robi się pustawe i zarządził otwarcie go dla zwiedzających. Wycieczkowicze widzieli rzeki czekolady, modne dyskoteki, bary i burdele... Po śmierci jednak trafiali do nowoczesnych, elektrycznie ogrzewanych kotłów:

Nie rozumiejącym tłumaczono: wy siejczas byli w turisticznoj klasie...

Jaki aspekt opętań Cię masz na myśli? Ludyczny, jak w fimach "Egzorcysta" czy "Omen", kryminalny, jak w przypadku tej kobiety, która zakatowała dziecko za to, że nie chciało zawiązać sznurowadeł, lub tamtej, która wrzucała żywe noworodki do beczek po kapuście? A może seksualny, jak w wypadku zboczeń, gdzie wszelkie wiezi ulegają takiej degradacji, iż tylko uczestnicy widzą w tym cokolwiek interesującego? Wszystko może być nazwane opętaniem. Jest taki kraj, w którym podejrzanych można przetrzymywać w nieskończoność bez wyroku, torturując ich, aby przyznali się do winy. W tym kraju mordercy mający na koncie tysiące ludzi są uważani za zasłużonych obywateli a ci, którzy ich w akcie rozpaczy zabiją, są ścigani bez litości jako wrogowie publicznie. To też jest opętanie, na miarę całego narodu.[/quote]

Wszystko pieknie ale gdzie twoje ustosunkowanie się do twierdzenia: "Szatan nie ma wpływu na nasz świat". Bo jezeli nie ma, to czym są opętania, te gdzie przychodzi egzorcysta i wypędza diabła z ciała osoby opętanej, a jezeli ma to czemu wczesniej napisałes ze nie ma?



Cóż, jeżeli porównujesz władanie odrębnym wymiarem (piekłem), gdzie Boga nie ma, władzą nie tylko nad potępionymi, ale też nad pomniejszymi demonami mogącymi ingerować z tym, ziemskim światem i oderwanie się od służby komuś od siebie silniejszemu(Bogu) do samrowania kałem to chyba się nie dogadamy



Jasne, przepraszam, marna prowokacja z mojej strony

Duchowa obecność szatana w umyśle osoby opętanej nie oznacza jakiegoś wpływu na świat... lub ciało tej osoby... chyba, że za jej zgodą.

Na podstawie jakich źródeł twierdzisz, że szatan czymkolwiek włada, poza umysłami opętanych?

Hmm, może się nie znam na egzorcyzmach i opętaniach, ale z tego co mi się wydaje, szatan wchodzi w osoby słabe, nieprzygotowane na starcie z nim i siedzi w nich przejmując nad nimi KONTROLĘ (czyt. władzę) w odpowiednich momentach - stąd rozdwojenie jaźni, zmiana głosu, różne języki...
Może ktoś kompetentny poprawi mnie i rozjasni mroki mej zakutej łepetyny?



Na podstawie Biblii - Szatan mógł wejść do naszego świata i kusić Jezusa, mógł kuśić Adama i Ewę. Oznacza to, że mógł wejść do naszgo świata, a nawet odpowiednio zmanipulować, uzyskać kontrolę nad osobą, którą kusi, jeżeli mówimy o ingerencji w ten świat. Poza tym nikt nie widział piekła (co ciekawe nieba też), ale można przypuszczać, ze skoro Lucyfer jest najwyższym z diabłów, to inne mu służa, więc włada również nimi

Nie jestem osobą kompetentną, ponieważ nie jestem egzorcystą.
Kuszenie nie oznacza wejścia do naszego świata, lecz co najwyżej do naszego umysłu. Podobnie zresztą, jak rozmowa przez Skype nie oznacza wizyty osobistej.

UPADEK ANIOŁÓW -Św.Katarzyna Emmerich



Najpierw widziałam przestwór pełen światłości; a w tym przestworze, jako kulę jeszcze bardziej lśniącą, podobną do słońca i leżącą w słońcu, widziałam — tak mi się zdawało — jedność w Trójcy. Nazwałam to wszystko zgodą, a widziałam z niej jakoby skutek; wtem powstały pod ową kulą jakoby w sobie leżące jasne koła, pierścienie i chóry aniołów, niezmiernie jaśniejących, potężnych i pięknych. To morze światłości leżało jakoby słońce pod owym wyższym słońcem.

Z początku wszystkie te chóry wychodziły z owego wyższego słońca jakoby w zgodzie i miłości. Naraz spostrzegłam, że jedna część tych wszystkich kół się zatrzymała; zatapiając się we własną piękność. Czuły własną rozkosz, widziały całą swą piękność, zastanawiały się, tylko sobą były zajęte.

Najpierw wszystkie, przejęte uwielbieniem dla Boga, nie posiadały się od rozkoszy i radości; nagle jedna część, nie myśląc już o Bogu, zapatrzyła się we własną istotę. W tej chwili widziałam, jak owa cała część chórów jaśniejących upadła na dół i się zaćmiła, widziałam, jak inne chóry ich miejsca zajęły; nie widziałam jednakowoż, czy ich ścigały, wychodząc z formy obrazu. Tamte stały spokojnie, zajęte sobą i spadły na dół, zaś te, które się nie zatrzymały, wstąpiły w ich miejsce, a to wszystko nastąpiło od razu.

Po ich upadku widziałam na dole tarczę cienistą, jakoby ta tarcza była ich mieszkaniem; poznałam, że wpadły we formę niecierpliwą. Przestrzeń, którą odtąd zajmowały, była daleko mniejsza, od tej, którą, będąc u góry, zajmowały, dla tego też wydawały mi się daleko więcej ścieśnione.

Obraz upadłego anioła

Od chwili, kiedy, będąc dzieckiem, widziałam, że owe chóry spadły, we dnie i w nocy bałam się ich działalności, mniemając zawsze, że światu wiele szkodzą. Zawsze około świata krążą; dobrze, że nie mają ciała, inaczej bowiem zaćmiłyby słońce i patrzelibyśmy na nie jako na ćmy słońca, a to byłoby strasznie.

Św.Katarzyna Emmerich