nie. nauczycieli mialem dobrych.
Czasy sie zmienily i w kosciele zapomina sie juz o KKK 2357 (katechizm).
Jest tam napisane o chorobie? Bo nie doczytalem.

A co ten paragraf KKK ma do twojego wpisu, jakoby Pan Bog wpuszczal zboczencow wedlug orientacji seksualnej do nieba?
Tam w ogole jest mowa o czynach homoseksualnych, a nie o orientacji. A przedtem jest jeszcze wiecej pozytecznych rzeczy, z ktorymi warto byloby sie zapoznac bez wzgledu na orientacje.

Na forum padlo slowo choroba. Nie ma go w katechizmie.
Reszte tam doczytaj.

fajnie jest bronic katolicyzmu przed katolikami....


ale, tu cytat:

"przyjmujemy nieśmiałe załozenie, że historia Kościoła i Biblii ma już trochę lat"

Katechizm nie jest podręcznikiem medycyny i nie musi stwierdzać, czy coś jest chorobą czy nie.

MMMM koronny argument.

Równie dobry jak twój.

Czasy się zmieniły, ale zboczenia czy pośród heteroseksualnych czy homo, niezmiennie pozostaje grzechem.

Zdecyduj się - zlem czy chorobą.
Nigdzie, w żadnych dokumentach Kościołała nie ma ani słowa na temat tego, że jest to choroba.
Nie wiem dlaczego niektorzy ludzie się tak przy tej chorobie upierają?

Z Katechizmu Kościoła Katolickiego:


2357 Homoseksualizm oznacza relacje między mężczyznami lub kobietami odczuwającymi pociąg płciowy, wyłączny lub dominujący, do osób tej samej płci. Przybierał on bardzo zróżnicowane formy na przestrzeni wieków i w różnych kulturach. Jego psychiczna geneza pozostaje w dużej części nie wyjaśniona. Tradycja, opierając się na Piśmie świętym, przedstawiającym homoseksualizm jako poważne zepsucie, zawsze głosiła, że „akty homoseksualizmu z samej swojej wewnętrznej natury są nieuporządkowane”. Są one sprzeczne z prawem naturalnym; wykluczają z aktu płciowego dar życia. Nie wynikają z prawdziwej komplementarności uczuciowej i płciowej. W żadnym wypadku nie będą mogły zostać zaaprobowane.

2358 Pewna liczba mężczyzn i kobiet przejawia głęboko osadzone skłonności homoseksualne. Skłonność taka, obiektywnie nieuporządkowana, dla większości z nich stanowi ona trudne doświadczenie. Powinno się traktować te osoby z szacunkiem, współczuciem i delikatnością. Powinno się unikać wobec nich jakichkolwiek oznak niesłusznej dyskryminacji. Osoby te są wezwane do wypełniania woli Bożej w swoim życiu i - jeśli są chrześcijanami - do złączenia z ofiarą krzyża Pana trudności, jakie mogą napotykać z powodu swojej kondycji.

2359 Osoby homoseksualne są wezwane do czystości. Dzięki cnotom panowania nad sobą, które uczą wolności wewnętrznej, niekiedy dzięki wsparciu bezinteresownej przyjaźni, przez modlitwę i łaskę sakramentalną, mogą i powinny przybliżać się one - stopniowo i zdecydowanie - do doskonałości chrześcijańskiej.

I to wszysko - ani słowa o chorobie.

I złem, i chorobą.

Aktualnie to kwestia przegłosowania....skoro ślimak robi za rybę , to i żaden problem z przegłosowaniem chorób.

No i co z tego? To ani nie świadczy o tym, że nie jest chorobą, ani o tym, że katolik nie może uważać, iż jest to choroba. Poza tym wg Katechizmu homoseksualizm jest skłonnością "obiektywnie nieuporządkowaną", co spokojnie można uznać za eufemistyczne określenie choroby.

http://www.psychologia.net.pl/artykul.php?level=529
http://www.nicolosi.pl/

Pierwsza w Polsce pozycja naukowa dotycząca psychoterapii reparacyjnej mężczyzn o orientacji homoseksualnej – terapii ukierunkowanej na zmianę tożsamości płciowej i rozwijanie potencjału heteroseksualnego.

Książka Nicolosiego, psychologa i psychoterapeuty, pokazuje praktykę psychoterapii niechcianego pociągu do tej samej płci (SSA - Same Sex Attraction). Wyjaśnia genezę homoseksualizmu biorąc pod uwagę czynniki biologiczne, teorie psychodynamiczne i elementy teorii systemowej. Wyróżnia typy homoseksualizmu męskiego sprzed fazy identyfikacji płciowej i po fazie identyfikacji płciowej. Opisuje w sposób wyczerpujący proces terapii reparatywnej, wypracowany w czasie 25 lat praktyki klinicznej z mężczyznami SSA.
Jest to pierwszy w Polsce, kompletny podręcznik dla psychoterapeutów, opisujący zarówno proces terapeutyczny jak i kształtowanie się pociągu do tej samej płci.

W pierwszej części książki opisany jest proces formowania się homoseksualizmu w rodzinie triadyczno-narcystycznej, druga część zawiera proces leczenia niechcianego homoseksualizmu, trzecia zaś przedstawia proces pracy z żalem jako etap zdrowienia i utrwalania nowych zachowań.


Dr Robert Perloff, były prezes Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego, w Przedmowie do książki napisał:

Nicolosi, adwokat homoseksualnych mężczyzn i kobiet, którzy próbują pokonać swoje zainteresowanie tą samą płcią i osiągnąć spełnienie w związku heteroseksualnym, odważnie przeciwstawia się – niczym głos wołającego na pustyni – konserwatywnym psychologom, którzy utrzymują, że zmiana z homoseksualizmu na heteroseksualizm nie jest ani możliwa, ani wskazana.

Rozpowszechnianie jego poglądów jest pożądane i konieczne zarówno dla społeczeństwa, jak i samych gejów i lesbijek. Nie idzie o to, żeby jednoznacznie dowodzić, że dla wielu homoseksualistów heteroseksualizm jest lepszy niż homoseksualizm. Chodzi jedynie o to, że tego rodzaju poszukiwanie powinno być całkowicie dostępne dla osoby homoseksualnej, jeżeli tego sobie życzy.

Autor ma swój ogromny wkład w literaturę na temat seksualności przez to, że zaproponował, by jego rozsądne spojrzenie zostało rozważone przez gejów i lesbijki, uczonych zajmujących się tą dziedziną, zwykłych ludzi oraz psychoterapeutów – praktyków. Z jego śmiałymi i stanowczymi poglądami czytelnik powinien się zaznajomić dokładnie, czytając tę pozycję od początku do końca.

Czyli identycznie jak w przypadku osób hetero. Hmmm.... Czy z bycia heteroseksualnym też można się wyleczyć, bo, jak widać, to niebezpieczna dewiacja?