Co tu interpretować - jest wina to jest i kara.
Człowiek w życiu doczesnym tworzy sobie niebo lub piekło i taki stan utrzymuje w życiu wiecznym.
Wczoraj duchowny na Mszy, w homilii opowiadał przypowieść: pewnemu człowiekowi dane jest zobaczyć niebo i piekło. W piekle widzi stoły zastawione suto wszelkimi potrawami i obok nich tłumy wściekłych, zrozpaczonych, zagłodzonych ludzi.
Dostrzega, że aby cokolwiek spożyć trzeba posługiwać się sztućcami o potwornie długich trzonkach, co praktycznie uniemożliwia korzystanie z nich.
W niebie widzi podobne stoły, podobne sztućce i tłumy radosnych, sytych ludzi. Bo ci w przeciwieństwie do tych z piekła nie usiłują sami zaspakajać głód, ale karmią się nawzajem.
Cokolwiek uczyniliście bliźniemu zasługujecie na niebo, egoizm tworzy piekło.

(5) Każdy bowiem poniesie własny ciężar.

Czyli każdy człowiek sam odpowiada za swoje czyny.

co do dzieci.

(13) Podobnie jeśli jakaś żona ma niewierzącego męża i ten chce razem z nią mieszkać, niech się z nim nie rozstaje. (14) Uświęca się bowiem mąż niewierzący dzięki swej żonie, podobnie jak świętość osiągnie niewierząca żona przez brata. W przeciwnym wypadku dzieci wasze byłyby nieczyste, teraz zaś są święte

Za dzieci odpowiedzialni sa rodzice .I albo je uświęcaja albo skazują .

Co do chorych psychicznie.
32) Z nastaniem wieczora, gdy słońce zaszło, przynosili do Niego wszystkich chorych i opętanych; (33) i całe miasto było zebrane u drzwi. (34) Uzdrowił wielu dotkniętych rozmaitymi chorobami i wiele złych duchów wyrzucił, lecz nie pozwalał złym duchom mówić, ponieważ wiedziały, kim On jest.

Chorzy zostana uzdrowieni i zdecyduja czy chca żyć czy nie.

Według takiej przypowieści niebo i piekło to takie samo miejsce, a to jak je przeżywasz zależy od Ciebie. Czyli nie jesteś karany za złamanie przepisów, lecz sam kształtujesz swój los...to by oznaczało tę drugą opcję.