Moze walczyc i walczy. Bo ateista tak naprawde najwieksza walke wklada w przekonywanie samego siebie, ze idzie wlasciwa droga, ze Boga nie ma..
A jednak z 'tylu glowy' gdzies caly czas cos do niego mowi, ze Bóg jest, bo religia ewolucji to sciema, bo nauka nie ma odpowiedzi jak powstal swiat, bo sa ludzie wierzacy, ktorzy doswiadczyli Boga, i zyja dla Boga i ich wiara jest zywa, bo sa cuda na swiecie, bo natura sama nad przekonuje o istnieniu Boga, bo jest milosc, i czlowiek potrafi kochac bezinteresownie i pewnie mozna ciagnac liste jeszcze dlugo.

A propos tego jak jest w piekle. Stare, ale niezmiennie aktualne

Ateista po śmierci trafił do piekła. Puka do bram, otwiera diabeł w gajerze od Armaniego, woń Hugo Bossa...
- Dzień dobry, zapraszam pana, oprowadzę po naszym piekle. Tutaj są sypialnie, tu natryski, sauna, solarium, jacuzzi, można korzystać do woli.
Ateista zdziwiony, nie wie, o co chodzi.
Wchodzą do następnego pomieszczenia. Długi stół, najlepsze alkohole, fura żarcia, chętne dziewki się kręcą, ludzie balują... ateista czuje, że musi być jakiś hak.
Następne pomieszczenie - biblioteka ze wszystkimi książkami, jakie na świecie wydano, diabły pilnują ciszy, ludzie w skupieniu czytają. Ateista nie wie, o co chodzi.
Kolejny lokal - kotły, ludzie w smole się prażą, nieludzkie wycie, diabły widłami popychają tych, którzy chcą uciec. Ateista nie wytrzymał:
- Panie Diable, ale o co chodzi, tu impreza, tu czytelnia, a tu kotły, smoła...
- A nie, na tych niech pan nie zwraca uwagi, to katolicy, jak wymyślili, tak mają.

Jesteś/byłaś ateistką?

"jakoś żyją" - a jak, wystarczy obejrzeć kilka programów Jaworowicz o nienawiści zżerającej, wyniszczającej rodziny.
Nadto zasadniczy pytanie - czy ludzie ogarnięci nienawiścią jeszcze "żyją", czy tylko siedzą w piekle nienawiści.

Ateiści mający "w głębokim poważaniu" Kościół nie piszą na katolickich forach, nie organizują marszów, nie wywieszają plakatów informujących o swej niewierze.

Nie rozumiem dlaczego większość w tym temacie zapomina, że po śmierci wszyscy poznamy Boga.

"Teraz widzimy jakby w zwierciadle, niejasno;
wtedy zaś [zobaczymy] twarzą w twarz:
Teraz poznaję po części,
wtedy zaś poznam tak, jak i zostałem poznany."
1 Kor 13, 12

Tak więc po śmierci, nawet obojetni wcześniej, religinie, ateiści którzy mają Kościół i jego funkcjonariuszy w głębokim poważaniu poznają Boga i zorientują się jak bardzo się do tej pory mylili.

Nie rozumiem dlaczego niektórzy zapominają, że NIE WIEMY co jest po śmierci, a wypowiadają się jakbyśmy wiedzieli...

Nie rozumiem dlaczego niektórzy zapominają, ze jesteśmy na forum religijnym i o religii, a wypowiadają się jakbyśmy nie byli. Z danych Objawienia WIEMY w sporej części, co będzie po śmierci.
A skoro ktos zadaje pytanie o to czy ateistom pieklo po śmierci to rybka czy nie rybka, odpowiadam, zgodnie ze specyfiką tego forum, że w świetle danych Objawienia, nie rybka.

Aaa, jeśli uściślisz, że chodzi o "wiedzę z Objawienia", to wszystko w porządku. Każda religia ma taką swoją "wiedzę", która ma się najczęściej nijak to wiedzy.

OK, ale w tym wątku z autorskiego założenia wynika, że mówimy o sytuacji, gdy Bóg jednak istnieje, a Piekło polega na oddzieleniu od Niego.

Moja wina. Jak widzę, że ktoś coś WIE, to zawsze sądzę, że chodzi mu o wiedzę, a nie "wiedzę". Muszę brać na to poprawkę.

Cała zabawa polega na tym, że stan odrzucenia Boga i bark wiary w Jego istnienie, ma się zupełnie nijak do Jego istnienia.
Podobnie jest z osobą stojącą na torach. To, że nie wierzy w istnienie pociągu, nie uchroni jej przed skutkami uderzenia lokomotywy. I skłonny jestem przypuszczać, że czas dany jej na zweryfikowanie zakresu wiary, jest zbyt krótki, aby uchronić się przed konsekwencjami. Choć, czasem poskładają w szpitalu.

Różnica jest taka, że każdy z nas pociąg widział i pewnie nawet nim jechał...więc WIE.

Znaczy - wierzy. Pamięci.

Jaką wartość na wiedza, dobitnie świadczy przypadek zaginionego Boeinga 777.

Majanovak, rozumiem, że na potrzeby logicznego wyjaśnienia tego zagadnienia, założyłaś to, co napisałaś powyżej.
Ale równie dobrze mogę powiedzieć: jeśli Bóg jest fikcją, urojeniem, zwykłym "zmaterializowaniem" miłości ludzkiej, to co nam zostaje jak się od "niego" na zawsze oddzielimy?


Nie chciałbym być uszczypliwy, ale z Bogiem u boku (jak wiadomo) powyższe "koncepcje" wychodziły człowiekowi najlepiej.


Majanovak, choć była już o tym rozmowa w innym dziale, z niezmierna przyjemnością przedstawię, ile jest wart bełkot, tego nieszczęśliwego faceta z powyższego filmu

Objawienie 12:9
"I został strącony wielki Smok, Wąż starodawny, który się zwie diabeł i szatan, zwodzący całą zamieszkałą ziemię, został strącony na ziemię, a z nim strąceni zostali jego aniołowie."

A wiec, powyższy tekst mówi jasno i wyraźnie o tym, że domeną działania Szatana jest ziemia a nie piekło!
Ten tekst potwierdza również Księga Hioba...

"Otóż zdarzyło się pewnego dnia, że przybyli synowie Boży, aby się stawić przed Panem, a wśród nich przybył też i szatan. I rzekł Pan do szatana: Skąd przybywasz? A szatan odpowiedział Panu, mówiąc: Wędrowałem po ziemi i przeszedłem ją wzdłuż i wszerz."

Dlatego mówi się (alegorycznie, rzecz jasna), że panem tego świata jest Szatan, a nie Bóg.
Ponadto, powyższe "świadectwa", jak tego szanownego pana z filmu, który przedstawiłaś Majanovak, pełnią rolę "straszydła" i grania na ludzkich słabościach. Takie "świadectwo" oddala od Boga w którego wierzą chrześcijanie, a nie przybliża. Ono mija się z powołaniem.


Bo nic nie wskazuje na to, że On istnieje. Każda religia jest pełna alegorii, sprzeczności, idiotyzmów, i bardzo wielu... kłamstw.


Dlatego, że od dziecka człowiek jest uczony o tym, że Bóg istnieje. Człowiek "rośnie" a w jego świadomości istota Boga "tworzy" fundament, którego nie da się tak łatwo pozbyć Majanovak.
Wiesz dlaczego małe dziecko wierzy bezgranicznie swoim rodzicom? Bo to dzięki rodzicom, mały człowiek żyje, i dzięki ich opiece.
Jeśli rodzic powie: Nie wolno Ci tam podchodzić, bo jak wpadniesz, to się utopisz!
To dziecko (w absolutnej większości) tego posłucha. Dziecko nie podchodzi do takich rzeczy sceptycznie Majanovak. Bo jeśli tak by się stało... to biedne dziecko utonie. I niestety czasami, jednak tak się dzieje. Dzieci przyjmują wszystko na wiarę właśnie. I jeśli od dziecka jesteś uświadamiana o tym, że Bóg istnieje, to On rzeczywiście istnieje... jednak tylko w Twoim umyśle.


Dobre to nie powiem
Ale ten dowcip, bardziej ukazuje "prawdę" alegorycznie. Czyli odnośnie do życia na ziemi.
Tak to własnie wygląda.


Tak również może się stać. A jeśli tak się stanie, zobaczysz przyjacielu, jak bardzo Twój Kościół ma mało wspólnego z Bogiem, i jak niewiele o nim wiedział.
Bo jednego nie bierzesz pod uwagę, że "Wasze" Kościelne prawdy zamykają nieskończonego Boga w małym ciasnym "pudełeczku", narzucając mu własne prawdy, wyobrażenia, oraz ustanawiają monopol na Jego osobę!
Razem jesteśmy zgodni co do tego, że Bóg jest absolutnie transcendentny czy tak?
A jeśli tak, to wszystko o czym mówi Kościół, jest "fikcja literacka"... niczym więcej.


Człowiek nie wie niczego, a jedynie mówi, że wie! To prawda.
A dlaczego tak jest? Bo to jest własnie aksjomat wiary. I koło się zamyka.
Dialogu miedzy teistą a ateistą nie ma, bo szukanie wspólnego mianownika, to "nieistniejący Graal", a ów dialog prowadzi donikąd...


To wyjdź z tego tematu, i zobacz jaki tytuł (oraz podtytuł) nosi "dział" w którym prowadzimy tę rozmowę... wtedy zrozumiesz