Ten, co chciał się od Boga oddzielić.

Głupota pochodzi od Złego, bo też Zły spowodował uległóść pokusie spożycia zakazanego owocu

Doprawdy?

A... mądrze wg. Ciebie ów Zły zrobił?

ok to teraz pytanie nr 2
Kto zsyła karę ognia wiecznego na diabła i jego popleczników?
(odp. bazując na księdze Apokalipsy)

Zło i głupota sa nierozdzielne i niezdolne do mądrych postępków.


Oddzielone od Boga demony, otrzymują jedynie tylko to co same wybrały.

Czyli głupota pochodzi od Boga, który stworzył niezdolnego do mądrych postępków głupiego Szatana.

Zgadza się? Bo chyba nie powiesz, że mądry ni stąd ni zowąd nagle zgłupiał?

człowiek był od zawsze potecjalnie zdolny do grzechu, jednak nie zastanawiał się nad taką opcją, bo po co
czy zdrowy na umyśle ktoś mysli , jak to fajnie by było wsadzić palce do kontaktu ?
Owoc wydał sie człowiekowi atrakcyjny dopiero , jak go ładnie pokolorował wąż
Pytanie tylko skąd wąż na to wpadł


Ja też to tak rozumiem, jednak nie rozumiem jak mozna wybrać ogień?
Mozna wybrać wygodne i egoistyczne życie - owszem, ale jednak nie zdradza ono symptomów ognia.
Więc wychodzi na to ze w ogien trzeba tylko i wyłącznie uwierzyć, tak jak wierzy sie w Boga;

co do Apokalipsy , kto jest moca sprawczą ognia:


Jeśli kto wielbi Bestię, i obraz jej,
i bierze sobie jej znamię na czoło lub rękę,
10 ten również będzie pić wino zapalczywości Boga
przygotowane, nierozcieńczone, w kielichu Jego gniewu;
i będzie katowany ogniem i siarką
wobec świętych aniołów
i wobec Baranka.
11 A dym ich katuszy na wieki wieków się wznosi i nie mają spoczynku we dnie i w nocy
czciciele Bestii i jej obrazu,
i ten, kto bierze znamię jej imienia".

A więc jednak zapalczywość Boga, jednak zawsze gdy mowiono o gniewie Bozym i karach
to wychodziło tak , jakby cofał protekcje, czyżby więc naturalnym stanem duszy byłą błądzenie w czasoprzestrzeni, czy inne piekło siarczyste? A tylko Bog umie tą duszę nakierować na Boży świat?
Skomplikowane to. Chyba wynika z natury Boga , ktora być moze jest troche na odwrotnych zasadach logicznych niż nasza, bo jesli ja się gniewam , to gniew wychodzi ze mnie , a u Boga wychodziło by to , ze jeżeli Bog sie gniewa , to złośc jest wszedzie poza Bogiem ...

To jest niestety pytanie, nad którym teologia chrześcijańska jak gdyby nigdy nic przechodzi do porządku dziennego, zadowalajac się... no cóż, wybaczcie: infantylnym stwierdzeniem "to wszystko przez Złego".

a moze naturą dzikich bestii to jest?
bo w niektorych przekładach tak opisują węża:
"Most skilled wild beast''
czyli najbardziej wyszkolona dzika bestia

Skoro Bog stwarzał świat z niczego , ktore stalo sie bezkształtną masą , wiec musiałl to jakoś uporządkować
i tak zrobił warstwowy porządek,
czyli rzestrzen (ziemia, niebo - ktore nasycały pięknem) ,
zwierzyna ,
a dzikie bestie i owoc, tam sa niejako czarne dziury mowiąc na dzisiejsze.
Stworzył także ludzi na własny obraz i podobieństwo ,po to by żyli i to ujarzmiali,( tzn chodzi mi o to , zeby cieszyli sie światem , bo nie byli konieczni , Bog sobie sam to już uporządkował, ale Bog chcial dać im to tez do dyspozycji) .

Wąż jednak był sprytniejszy do tego stopnia , ze ''złamał matrixa '', wiec umiał przemowić do człowieka
dojść do jego inteligencji , zwieść go do drzewa ktorego jeśc mu nie wolno

Wygnano go z raju jako jednostkę duchową jednak nadal jest to rajska scena , bo ta jednostka duchowa
czyli diabeł istniała od początku, na to by wychodziło

Nie, to nie jest błędem, wychodzę poza przykład ponieważ poruszany problem skłania do tego.



Niekoniecznie o pożądliwości, skoro ten mężczyzna modli się za nią, chce jej dobra, gdzie tutaj jest tylko pożądliwość? Pragnienie dobra dla drugiej osoby, zwłaszcza z ukierunkowaniem na to dobro jakie jest pojmowane jako najwyższe i wieczne jest przejawem miłości, a nie pożądliwości. Gdyby to była tylko pożądliwość to nie zależałoby mu na jej życiu wiecznym.




Miłość mężczyzny który chce dobra dla ukochanej kobiety nie zasługuje na miano miłości? Jak można oceniać z ludzkiego punktu widzenia czyja miłosć zasługuje na to miano a czyja nie, skoro nikt nie jest w stanie znać duszy i serca tego człowieka.





Ta kobieta mogła być ateistką która nie nawróciła się, i niekoniecznie musiała dokonywać zbrodni. Mogła być dobrą osobą ale niewierzącą. Czy takiej osoby nie można kochać?

Wieczne potępienie na pewno nie jest niczym zabawnym. Nie jest to z pewnością sanatorium lub dyskoteka i aby sobie zasłużyć na coś takiego, trzeba być kimś wyjątkowym. Temat ten był już wałkowany i warto się zapoznać z niegdysiejszymi wnioskami, żeby nie wyważać otwartych drzwi:
viewtopic.php?p=346158#p346158

Poza tym, powinniśmy trzymać się realiów. Podobnie jak opowiadając przykład naukowy, nie można powiedzieć, że lity kawałek wolframu pływał po wodzie, tak samo w teologicznym przykładzie, nie można twierdzić, że ktoś (całkiem poza tym dobry) został na wieczność potępiony ot tak. Bo się tak autorowi uwidziało. Bycie ateistą nie gwarantuje potępienia. Podobnie jak bycie finansistą, choć pieniądze nie pochodzą od Boga.

Bóg

Będzie ingerencja w ludzką psychike, zostanie zrobione tak aby każdy stał sie szczęśliwy.

Na to czy zostane zbawiony, mają wpływ rzeczy które sie działy przed moim urodzeniem, jak również po mojej śmierci, trudno w takim przypadku mówić o tym, że to ja w 100% o tym zbawieniu decyduje.

A to Ty nie wiesz, że jest mnóstwo ludzi, którzy się własnie non stop martwią? Bo świat jest zły i nie maja ochoty w nim żyć?

jeżeli tak, to ja jako ja przestane istnieć, umrę i postanie ktoś inny z inna psychiką.

A jeśli by zrobili ci coś takiego, że byś pamiętał tylko pozytywne rzeczy, a cała reszta by została przez ciebie zapomniana.
To co wtedy?
Przestał byś istnieć? bo coś tam zapomniałeś?