Tak, to jest tego rodzaju problem. Ludzie zaczynają dywagować co by się stało gdyby obiekt, którego nic nie może powstrzymać, uderzył w obiekt, którego nie może nic ruszyć, a nie zauważają, że jest tu błąd logiczny dwóch sprzecznych przesłanek, gdyż jeżeli istnieje obiekt, którego nic nie powstrzyma, to nie istnieje obiekt, którego nie może nic ruszyć i jeżeli istnieje obiekt którego nie może nic ruszyć, to nie istnieje obiekt, którego nic nie powstrzyma.

Ponadto my nie wiemy jak daleko sięgają prawa przyrody, które znamy. Dowodu nie mamy, że funkcjonują zawsze. Może istnieją rejony Wszechświata, gdzie prawa są inne. Może takowych rejonów nie ma, ale dowodu nie mamy. Ponadto nie wiemy jak jest poza Wszechświatem, w innych, itd.
I podobnie nie wiemy jak uniwersalna jest logika.

Tak więc z punktu widzenia logiki jest tu jakiś błąd dwóch sprzecznych przesłanek, a z punktu widzenia religii to niewykluczone, że Bóg może stworzyć kamień, którego nie może podnieść - o ile jest stwórcą logiki.



Nie ważne czy może czy nie może. Te rozumowanie jest nędzne. Jeżeli stawiamy na rozumowanie logiczne (a nie jest jasne czy logika sięga Boga), to i czas stworzył Bóg. Oznacza to, że Bóg jest czymś tego rodzaju czego w ogóle czas nie obejmuje. Głupstwem wydaje się więc twierdzić, że Bóg nie może się zabić. Zabicie to przecież przyspieszenie tego co i tak kiedyś nastąpi - kresu istnienia. Bez czasu trudno mówić o przemijaniu. Bóg jest poza czasem. Rozważamy więc problem tak, jakby Bóg miał być poddany czasowi, a to przecież On czas stworzył. Jeżeli chcemy dyskutować merytorycznie poprawnie, to Bóg nie doprowadza do kresu swego istnienia, po pierwsze dlatego, że jest bytem nad którym czas w ogóle nie panuje.
Jak to zwykle bywa, ateiści próbują racjonalizować swoje uprzednie, wcale nie takie rozumne, wybory. Myśle, że rozumowanie o dowodzie na nieistnienie Boga, nadaje się świetnie na nowy artykuł na Racjonaliście.

A ja właśnie wróciłam z Mszy Św. Bezpośrednio przed Mszą naszła mnie taka refleksja:
(cytat pierwotny dyskusji)"Bog jest wiec idea sprzeczna wewnetrznie, bo jesli jest wszechmocny to powinien moc siebie zabic, ale nie moze, bo jest niesmiertelny, a jesli czegos nie moze to znaczy ze nie moze byc wszechmocny itd."
A czy Jezus-Bóg wszechmogący- swoim życiem, śmiercia i zmartwychwstaniem nie odpowiedział dobitnie na ten paradoks???

Twój wywód ma niewiele wspólnego z logiką, a napiszę więcej - jest bzdurą. Wszechmoc jest możliwością zrobienia WSZYSTKIEGO.



To prawda - to znaczyłoby, że nie jest nieśmiertelny.



Zaistnienie Boga jest niemożliwe z powodów, które podałem.




Jesli Bóg nie może przestać istnieć, to nie jest wszechmocny. Gdzie się podziało Twoje logiczne rozumowanie?



Wszechmoc to nieograniczona przez nic moc.



Według tej definicji to i ja jestem wszechmocny, bo mogę zrobić wszystko, na co mi pozwalają zależności przyczynowo-skutkowe.



Co rozumiesz przez zmianę własnej istoty? Jeśli np. zdolność do zakończenia istnienia, to i ja mogę potencjalnie "zmienić własną istotę".




O to właśnie chodzi. Idea Boga jest wewnętrznie sprzeczna, zatem desygnat Boga nie istnieje.




Bóg nie musiałby nic zmieniać - wystarczy, że byłby nieśmiertelny i wszechmocny, a już powstaje sprzeczność, która wyklucza jego istnienie.




Nie jest wszechmocny, nie potrafiąc się zabić.




To jest zapowiedź do Twoich rozważań?



Ma, tylko najpierw trzeba się pozbyć tendencyjnego dygmatyzmu pod teistycznym sztandarem.



To dowodzi sprzeczności w definicji, a zatem sprzeczności w idei Boga, co impikuje, że desygnat Boga nie istnieje.



Piszesz to samo, co ja, ale się ze mną nie zgadzasz?



http://pl.wikipedia.org/wiki/Zaprzeczanie_%28psychologia%29




Samo z siebie nic nie zaistnieje, owszem, potrzebna jest przyczyna. Właśnie ze względu na logikę Wszechświata powstała nielogiczna idea Boga - aby wyjaśnić tym, którzy mają zbyt małe zdolności intelektualne lub niedostateczną wiedzę, jak powstał świat. Zapewnia również poczucie bezpieczeństwa i obietnicę życia po śmierci dla ludzi o moralności niewolniczej [wg Nietzschego - http://pl.wikipedia.org/wiki/Fryderyk_Nietzsche ]

Czas jest tylko miarą zmiany położenia obiektów względem siebie, a nie zjawiskiem fizycznym. Przyczyną przemijania i śmierci jest ruch. Zresztą rozmawiamy o sytuacji czysto teoretycznej - jesli Bóg miałby być wszechmocny, to musiałby również doprowadzić się do śmierci, niezależnie od miary zmiany położenia obiektów względem siebie oraz niezależnie od ruchu atomów. Ale musiałby również być nieśmiertelnym, zatem pojawia się sprzeczność.
Masz uraz do Racjonalisty?



Jezus zwany Chrystusem nie był Bogiem. Zginął na krzyżu jak wiele tysięcy innych. Jego rzekome zmartwychwstanie opisane jest tylko w Biblii, żadne inne źródło z tego okresu nie potwierdza tego "wydarzenia".

Jak widzę, nie zrozumiałeś...
Jeżeli twierdzisz że wg mojej definicji jesteś wszechmocny to znaczy że nie zrozumiałeś jej po prostu.
Wyjaśniając konkretnie w odniesieniu do tego co teraz napisałeś:
Jest wiele rzeczy które nie są sprzeczne z logiką, a których nie jesteś w stanie zrobić.
Natomiast nie ma rzeczy niesprzecznych, których nie jest w stanie zrobić Bóg.
Tym samym On jest wszechmocny, ty nie

Ty nie rozumiesz tego, że jesli Bóg byłby wszechmocny, powinien potrafić odebrać sobie życie, lecz to mu uniemożliwia nieśmiertelność. To tak jakbym twierdził, że dany człowiek miał wszystkie włosy na ciele blond, a w rzeczywistości wlosy łonowe miałby czarne. Zbiór "wszystkie wlosy" byłby uboższy o składnik "włosy łonowe". Tak samo zbiór "wszystkie czynności" byłby uboższy o "samobójstwo".

Kolejna bzdura. Istnienie nie należy do twojej istoty, bo jesteś tylko bytem przygodnym. Twoje unicestwienie samego siebie nie jest zmianą twojej istoty, tylko jej potwierdzeniem Zmieniłbyś swoją istotę, gdybyś mógł uczynić swoje istnienie koniecznym

Nie. Sprzeczne jest twoje rozumienie pojęcia wszechmoc A nie idea Boga.

I ironia nie na miejscu, skoro moich rozważań po prostu nie byłeś w stanie zrozumieć.

Na rzecz dogmatyzmu ateistycznego, który nawet z prawami logiki się nie liczy? Pogratulować wyboru

To dowodzi sprzeczności tylko i wyłącznie w TWOJEJ definicji , w TWOIM ROZUMIENIU pojęcia wszechmoc, które jest błędne, jak dowiodłam.


Piszesz to samo co ja a jednak mi zaprzeczasz
Jeżeli samo z siebie nic nie zaistnieje, a nie ma bytu koniecznego, to nic nie istnieje Tym samym dowiodłeś tylko i wyłącznie własnego nieistnienia Tym bardziej pogratulować

Wszechmoc to jest zdolność zrobienia wszystkiego, co nie jest wewnętrznie sprzeczne. A samounicestwienie istoty wszechmocnej jest wewnętrznie sprzeczne.

Jaki Ty jesteś pewien siebie...
Można argumentować tak jak Ty, ale w ogólnej teorii względności czas jest wymiarem. Przeszłość i przyszłość istnieją obiektywnie. Jest do pomyślenia podróż w czasie.
No, ale Ty jesteś na etapie mechanistycznej wizji świata rodem z XVIII wieku.



Tak.

"Uraz" to dobrze powiedziane
Do ludzi zamieszczających tam takie bzdury i sprzeczności z powszechnie znanymi faktami, jakich dłuuuuga lista już się tu wielokrotnie pojawiała, to można mieć raczej chrześcijańską litość, a nie uraz

Alp. przy takim zdefiniowaniu wszechmocy jak ty to sobie zrobiłeś to Bóg nie jest wszechmocny.
Ale nie wymagaj, żeby teologia posługiwała się twoim wewnętrznie sprzecznym pojęciem wszechmocy

Chrześcijańskie to powinno być raczej współodczuwanie... a nie litość... skąd to poczucie wyższości..
ja się nie znam.. u nas na Marsie inne panują obyczaje.

Skoro istnieję, to znaczy, że moje istnienie jest konieczne, wszak, jak stwierdził Spinoza, zaistnienie danego zjawiska dowodzi konieczności jego zaistnienia.



Wg definicji wszechmoc jest nieograniczoną mocą, w której zawiera się również zdolność do samounicestwienia się.




Ateizm jest konsekwencją racjonalizmu i światopoglądu naukowego, który uznaje logikę za podstawowe narzędzie poznawcze. Wprzedstaw moje błędy logiczne, jesli o nich wspominasz.



Nie ma definicji mojej czy Twojej. Moją definicję uzyskałem ze słownika języka polskiego. Poza tym teizm dopuszcza pojęcie cudu, które definiuje się jako zjawisko nadprzyrodzone, nadnaturalne, świadczące o ingerencji Boga, zjawisko sprzeczne z logiką.




Zakładam, że można to inaczej wyjaśnić niż istnieniem duchów nadprzyrodzonych, których definicje są sprzecznie logicznie.

Grzech?



Czas jest wymiarem, co nie znaczy, że jest zjawiskiem. Przestrzeń jest opisem, ale nie jest zjawiskiem, nie istnieje jako zjawisko.

Podróż w czasie jest do pomyślenia, ale nie do odbycia, bo jest nierelana. Przeszłość nie istnieje poza ludzką pamięcią.

Jestem na etapie współczesnym.

Bóg mógłby robić rzeczy wbrew własnej woli (ma taką potencjalną możliwość), ale tego nie robi. W czym problem?? Toż to nawet ludzi mogą czasami czynić coś wbrew własnej woli i niepotrzebna im do tego żadna wszechmoc. Rozumiem, że pierwotna wersja "dowodu" już upadła?? To może wyłóż jeszcze raz powolutku, krok po kroczku "udoskonaloną" wersję dowodu??