W takim znaczeniu to tak.

Ale słowo tolerancja jest ryzykowne, każdy widzi w nim coś innego. Dlatego nigdy nie powiem: "Bóg toleruje zło", bo każdy zrozumie to inaczej.

Ale tu w naszym gronie wiemy o co chodzi, więc mozemy chyba iśc dalej? Zatem zapytuję: czy powinniśmy podobnie jak Bóg tolerować zło?

Ale wielokrotnie w naszym życiu cierpliwie znosimy zło. Zło cierpienia, zło, na które nie mamy wpływu. Czasami wytrzymujemy zło, żeby nie powodować jeszcze czegoś gorszego. Zło nieudanego małżeństwa - żeby chronić dzieci, zło nielubianej pracy, żeby zapewnić chleb.

My ludzie mamy swoje powody cierpliwego znoszenia zła i Bóg ma swoje boskie powody.
Porównanie wprost nie jest niestety możliwe, bo i skala zła i nasza istota jest różna:
"Bo myśli moje nie są myślami waszymi ani wasze drogi moimi drogami.
Bo jak niebiosa górują nad ziemią, tak drogi moje - nad waszymi drogami i myśli moje - nad myślami waszymi."
Izajasza 55,6-9

My jesteśmy graczami, więc tylko my bierzemy udział w grze ^^. Twórca gry wyłożył nam zasady, więc widzisz jak jest
Chociaż Jezus też swego rodzaju graczem, ze specjalnym statusem był. Dla tych co nie rozumieją instrukcji, pokazał swoim przykładem jakie są zasady.

W takim rozumieniu możemy się chyba zgodzić. Bóg toleruje, czy dopuszcza zło. Mimo, iż wolałby aby go nie było. Jeśli Bóg jest czystym dobrem, nieskończenie dobry, to nie może być przyczyną zła. Zgadza się?

Rozumowanie jest całkiem proste:
1. Bóg nie jest przyczyną zła.
2. Zło istnieje.
Zatem:
3. Zło ma w czymś innym przyczynę niż w Bogu.

Czy Bóg tego zła chce? Nie. Dlaczego na nie pozwala? Nie wiem. Widocznie ma ku temu powody. Hiob też nie wiedział, nie rozumiał ale nie ważył się oskarżać Boga. Czy z tego powodu, iż teista nie zna przyczyn istnienia zła, można wnioskować, że wiara w Boga jest nieracjonalna?

Niekoniecznie. Może właśnie istnienie w Bogu takiego absolutnego dobra powoduje, że żadne inne dobro z definicji nie będzie mogło mu dorównać, że będzie w jakiś sposób skażone jesli nie złem, to w każdym razie możliwością zła?

Nie. Bo zło to nie jest dowolny brak w doskonałości bytu, ale brak, który przynależy do natury. Nie jest złem to że nie mamy siły słonia czy szybkości tygrysa. Złem byłoby gdybyśmy stracili nogę lub oko, które nam z natury przysługuje. Zresztą, nawet. przyczynowość na czym innym polega niż na porównywaniu bytów. To że mój kolega nie jest tak obeznany np. w myśli Pascala, nie znaczy, że ja jestem tego przyczyną.

Zło jest zawsze wynikiem ignorancji/głupoty. Jedynie Bóg jest nieomylny, zatem każde stworzenie posiadające wolną wolę może zło popełnić.

Zgodzę się z tym, że przyczyną zła może być ignorancja czy głupota ale trudno mi się zgodzić z tym iż są to jedyne przyczyny zła. Czasem wynika ono z sytuacji społecznych, (bieda, nędza), czasem ludzie postępują nawet wbrew swej wiedzy, gdyż nieuczciwość jest po prostu łatwiejsza itd.

Proste, ale nieprawdziwe. Przynajmniej częściowo.

Proponuję inne proste rozumowanie:
Przyjmijmy, że zło jest logiczną konsekwencją braku dobra. Jak napisałeś wcześniej: Bóg jest logiką. Czyli prawa logiki i wszystkie wypływające z nich następstwa wynikają bezpośrednio z natury Boga i są tożsame z jego wolą. Tak więc istnienie zła nie może być w sprzeczności z tym czego pragnie Bóg.
Co ty na to?

@Eublides

Moim zdaniem nie ma tu wyjątków, a przynajmniej żaden nie przychodzi mi na myśl. Modelowy przykład to legenda o Szatanie - przyznasz chyba, że bunt przeciwko wszechmocnemu to nic innego, jak czystej wody głupota?

Braku należytego dobra. Mi też brakuje paru dóbr, np. nie potrafię latać, ale tę niemoc nie uważam za coś złego. Gdybym był ptakiem, a urwało by mi skrzydło, wtedy bym uznał to za zło. Bo pozbawi mnie się czegoś, co powinienem mieć. Prawa logiczne i ich następstwa są zgodne z wolą Bożą. I fakt, że z braku dobra należytego dobra - można mówić o złu, też jest zgodny z wolą Boga. Nie rozumiem jak przeszedłeś do tego wniosku:


? ?.
Co innego to fakt istnienia zła. A co innego, działanie praw logicznych, które powiedzą: tam gdzie brakuje należytego dobra - tam jest zło.

Jeszcze raz:
1. Wszystko co istnieje, dzieje się za zgodą Boga.
2. Nie wszystko co ma miejsce ma APROBATĘ Boga. (ZŁO)

Zatem - mają miejsce na świecie takie rzeczy które są niemiłe Bogu, ale Bóg je toleruje, gdyż to stworzenie jest przyczyną. (W wyniku swej wolności).

Jak co innego, skoro jedno wynika z drugiego?

Ja nie widzę tu żadnego wynikania. Z faktu, że zło to brak należytego dobra, nie wynika iż Bóg PRAGNIE zła. Dopuszcza je, choć woli aby ludzie postępowali sprawiedliwie. Dalej. Niewłaściwie rozumiesz słowo "przyczyna". Dopust to nie działanie przyczynowe. Nie można więc powiedzieć, że Bóg jest źródłem zła.

(Proszę Moderatora o połączenie tych dwóch postów).

Godzinę zastanawiałem się w jaki sposób dostrzegłeś tutaj sprzeczność i chyba mam. (Jak nie jest tak jak myślę to napisz).



Tak wyobrażam sobie twój tok myślenia. Nie przedstawiłeś to w takiej formie, więc to tylko domysły. Komentarz: owszem byłby to dowód gdyby wszystkie zdania były koniecznie prawdziwe.
Nie mam wątpliwości co do zdań 1 i 3. Ze zdaniem 2 jednak jest problem.
Uważam, że może się dziać to czego Bóg nie chce. Nie może się jednak dziać to na co Bóg nie pozwala.

Drobna atoli ważna różnica. Św. Tomasz z Akwinu to wyjaśnia. (Dokończę później).